پرش به محتوا

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رباعی با مطلع «تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست» ششمین رباعی از دیوان حافظ به تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی می باشد.[۱]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست 
اثر حافظ
زبانفارسی
قالبرباعی
پس ازمن با کمر تو در میان کردم دست
پیش ازهر روز دلم به زیر باری دگر است
تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ستتا بندهٔ تو شده‌ست تابنده شده‌ست
زان روی که از شعاع نور رخ توخورشید منیر و ماه تابنده شده است

منابع

[ویرایش]
  1. «ویکی نبشته، رباعی شماره 6».