پرش به محتوا

با می به کنار جوی می‌باید بود

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
با می به کنار جوی می باید بود 
اثر حافظ
زبانفارسی
قالبرباعی
پس ازچون غنچه گل قرابه‌پرداز شود
پیش ازاین گل ز بر همنفسی می‌آید

رباعی با مطلع «با می به کنار جوی می باید بود» پانزدهمین رباعی از دیوان حافظ به تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی می باشد.[۱]

با می بکنار جوی می‌باید بودوز غصّه کناره‌جوی می‌باید بود
این مدّت عمر ما چو گل ده روزستخندان لب و تازه‌روی می‌باید بود

منابع

[ویرایش]
  1. «ویکی نبشته، رباعی شماره 15».