اگر روم ز پیاش فتنهها برانگیزد
اگر روم ز پیاش | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۷ | ||
بحر | مُجتَثّ مثمن مخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
غزلی با مطلع «اگر روم ز پیاش فتنهها برانگیزد»، غزل شمارهٔ ۱۵۵ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
مفهوم و درونمایه[ویرایش]
وزن[ویرایش]
در اجراها[ویرایش]
عبدالوهاب شهیدی در برنامهٔ شمارهٔ ۱۱۲ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در دستگاهِ سهگاه،[۲] و حسین قوامی در برنامهٔ شمارهٔ ۱۵۴ از مجموعهٔ برگ سبز در آوازِ بیات زند اجرا کردهاند.[۳]
ترجمهها[ویرایش]
در دیگر آثار هنری[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۰۶.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۹۹۹.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۱.
منابع[ویرایش]
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.