پرش به محتوا

اول به وفا می وصالم درداد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رباعی با مطلع «اوّل به وفا میِ وصالم درداد» یازدهمین رباعی از دیوان حافظ به تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی می باشد.[۱]

اوّل به وفا میِ وصالم درداد 
اثر حافظ
زبانفارسی
قالبرباعی
پس ازنی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت
پیش ازنی دولت دنیا به ستم می‌ارزد
اوّل به وفا میِ وصالم دردادچون مست شدم جام جفا را سرداد
پر آب دو دیده و پر از آتش، دلخاک ره او شدم به بادم برداد

منابع

[ویرایش]
  1. «ویکی نبشته، رباعی شماره 11».