ابوالفضل رشیدالدین میبدی نویسنده، شاعر و مفسر قرآن در نیمهٔ نخست قرن ششم هجری / دوازدهم میلادی است. مهمترین اثر وی تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار می‌باشد[۱] که تفسیر بزرگِ مشروحی از قرآن است و تألیف آن در اوایل سال ۵۲۰ ه.ق / ۵۰۴ خورشیدی / ۱۱۲۶ م آغاز گردیده و چنان‌که میبدی خود در ابتدای کتاب گفته در حقیقت شرحی است بر تفسیری که استاد او خواجه عبدالله انصاری ترتیب داده بود.
بس خزائن معرفت که به او پیدا گردند، بس خفتگان که به او بیدار گردند، بس غافلان که به او هشیار گردند، بس طالبان که به او به مقصود رسیدند، بس مشتاقان که به او دوست را دریافتند. هم یاد است و هم یادگار، بنازش میدار تا وقت دیدار!
کنگره بین‌المللی بزرگداشت وی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۴ شمسی به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد به مدت سه روز در محل دانشگاه آزاد اسلامی میبد برگزار گردید.
بشقاب میبد
[۲] اساس کار رشیدالدین در تألیف تفسیر کشف الاسرار بر اساس تفسیری از قرآن توسط خواجه عبدالله انصاری است.
