پرش به محتوا

سوره مدنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

به سوره‌هایی از قرآن که منسوب به سال‌های پس از هجرت محمد به مدینه هستند، مدنی می‌گویند.

ویژگی‌های سوره‌های مدنی

[ویرایش]

این سوره‌ها و آیات موجود در آن طولانی هستند. از مطالب مطرح شده در این سوره‌ها می‌توان به بحث‌ها با اهل کتاب، یهودی و نصاری، و دعوت آن‌ها به توحید اسلام، دعوت به جهاد و بیان احکام فردی و اجتماعی مانند نماز، روزه، زکات، خمس، حدود، قصاص، اهل ذمه، جزیه و ارث اشاره کرد.

معیار و ملاک تشخیص سوره‌های مکی و مدنی

[ویرایش]

طبق آماری که از روایات ترتیب نزول به دست می‌آید، ۸۶ سوره مکی و ۲۸ سوره مدنی است که آن‌ها را در سه معیار مورد بررسی قرار می‌دهیم:

  1. معیار زمان: بیشتر مفسرین معتقدند که معیار مکی یا مدنی بودن هجرت محمد از مکه به مدینه است.

هر سوره‌ای که پیش از هجرت نازل شده مکی و هر سوره‌ای که پس از هجرت نازل شده است مدنی به‌شمار می‌رود، خواه در مدینه نازل شده باشد خواه در سفرها و حتی در مکه در سفر حج یا عمره یا پس از فتح، چون پس از هجرت بوده است، مدنی محسوب می‌شود؛ بنابراین آیاتی که پس از خروج از مکه و پیش از ورود به مدینه، در راه بر محمد نازل شده است مکی محسوب می‌شود، مثلاً آیه «اِنَّ الذیَ فَرَض علیکَ القرآنَ لَرادّک اِلی معادٍ…(۱۱)» براساس این تعریف و ملاک که پس از خروج از مکه در راه بر محمد نازل شده، مکی است.

  1. معیار مکان: هر آیه یا سوره ای در شهر مکه و پیرامون آن نازل شده مکی است و هر آیه یا سوره ای در مدینه و پیرامون آن نازل شده باشد مدنی است خواه پیش از هجرت یا پس از آن نازل شده باشد. در این باره سیوطی روایتی آورده است که محمد گفت: «اُنزل فی ثلاثة امکنّه: مکة و المدینة و الشام» که طبق گفته ابن‌کثیر، مقصود از شام، تبوک است(۱۲).

۳ـ معیار خطاب: هر سوره‌ای که در آن خطاب به مشرکان می‌کند مکی و هر سوره‌ای که در آن خطاب به مؤمنان می‌کند مدنی است. در این زمینه از عبداللّه بن مسعود حدیثی آورده‌اند که گفته است: هر سوره که «یاایهاالناس» در آن بکار رفته باشد، مکی است و هر سوره که «یاایهاالذین آمنوا» در آن به کار رفته باشد مدنی است(۱۳)، زیرا در مدینه غلبه با مؤمنان بوده و در مکه با مشرکان بوده است؛ مثلاً در سوره بقره که جزو سوره‌های مدنی به‌شمار می‌رود، در آن «یاایهاالناس» بکار رفته است که کلیت این معیار را خدشه‌دار کرده است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • خواجوی، محبوبه، سوره‌های مکی و مدنی در قرآن، (۱۳۸۰)، مجله قرآن و حدیث
  • سایت حوزه