سونپیترون
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
![]() | |
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | CP-93,393 |
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس |
|
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII |
|
KEGG | |
ChEMBL | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C17H23N5O۲ |
جرم مولی | ۷۰۰۲۳۲۹۴۰۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۳۲۹٫۴۰۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
|
سونپیترون (انگلیسی: Sunepitron) (نام کد توسعه CP-93,393) یک آگونیست گیرنده 5-HT1A و آنتاگونیست گیرنده α۲-آدرنرژیک است.[۱][۲] پیشتر توسط فایزر برای درمان افسردگی و اضطراب در دست توسعه بود.[۳] پیش از اینکه متوقف شود، به مرحله آزمایشهای بالینی فاز III رسید.
سنتز
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]- ↑ Goodnick PJ (July 1999). "Psychopharmacology of depression in the next millennium". CNS Spectrums. 4 (7): 21–35. doi:10.1017/s1092852900011998. PMID 18438295. S2CID 28460185.
- ↑ Stahl SM (2000). Essential psychopharmacology: neuroscientific basis and practical application. Cambridge, UK: Cambridge University Press. p. 265. ISBN 0-521-64615-4.
- ↑ Kaplan EP, Turkington C (2001). Making the antidepressant decision: how to choose the right treatment option for you and your loved ones. Chicago, Ill: Contemporary Books. ISBN 0-7373-0417-0.
5-HT1A آگونیست | |
---|---|
گیرنده گاباآ PAM |
|
مسدودکنندههای کانال α2δ VDCC | |
داروهای ضدافسردگی |
|
سمپاتولیتیک | |
دیگر |
α1 |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
α2 |
| ||||
β |
| ||||
5-HT1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5-HT2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
5-HT3–7 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() | این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |