بیفپرونوکس

بیفپرونوکس
داده‌های بالینی
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 7-[4-(biphenyl-3-ylmethyl)piperazin-1-yl]-1,3-benzoxazol-2(3H)-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	350992-10-8 ;
پاب‌کم CID	208951;
کم‌اسپایدر	181044 ;
UNII	AP69E83Z79;
ChEMBL	ChEMBL218166 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID80188592 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C24H23N3O2
جرم مولی	۳۸۵٫۴۶۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C2Oc1c(cccc1N2)N5CCN(Cc4cccc(c3ccccc3)c4)CC5;
	InChI InChI=1S/C24H23N3O2/c28-24-25-21-10-5-11-22(23(21)29-24)27-14-12-26(13-15-27)17-18-6-4-9-20(16-18)19-7-2-1-3-8-19/h1-11,16H,12-15,17H2,(H,25,28) ; Key:CYGODHVAJQTCBG-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

بیفپرونوکس (انگلیسی: Bifeprunox) یک داردی آنتی سایکوتیک غیر معمول است که مانند آریپیپرازول، کمترین آگونیسم گیرنده D2 را با آگونیسم گیرنده سروتونین ترکیب می‌کند.^[۱] این دارو پیش‌تر برای درمان اسکیزوفرنی، روان پریشی و بیماری پارکینسون در دست توسعه بود.^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

↑ Cuisiat S, Bourdiol N, Lacharme V, Newman-Tancredi A, Colpaert F, Vacher B (2007). "Towards a new generation of potential antipsychotic agents combining D2 and 5-HT1A receptor activities". J. Med. Chem. 50 (4): 865–76. doi:10.1021/jm061180b. PMID 17300168.
↑ "Bifeprunox". go.drugbank.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-16.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bifeprunox». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Cuisiat S, Bourdiol N, Lacharme V, Newman-Tancredi A, Colpaert F, Vacher B (2007). "Towards a new generation of potential antipsychotic agents combining D2 and 5-HT1A receptor activities". J. Med. Chem. 50 (4): 865–76. doi:10.1021/jm061180b. PMID 17300168.

[2] "Bifeprunox". go.drugbank.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-16.

[۱]

[۲]