بدیع سیستانی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بدیع سیستانی با نام کامل بدیع الدین ترکو سیستانی از شعرای مشهور قرن ششم ه.ق.بود که در سخن سرایی نادر وصحبتش مطبوع بود.[۱] هنگامی که یکی از عرفا را اسب بر زمین انداخت این دو بیتی را گفت:
آن اسپ ترا عظیم شیرین انداخت
انصاف بده کز در تحسین انداخت
در ره گذر تونیز گفتاری بود
اسپ چو بدان رسید سرگین انداخت
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰)، کتاب شاعران سیستان، ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
- شاعران سیستان - ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
- کتاب علما و دانشمندان سیستان - سید باقر حسینی - ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
- تاریخ ادبیات ایران – دکتر ذبیحالله صفا
این یک مقالهٔ خرد سیستان است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
ردهها:
- اهالی سیستان
- شاعران سیستانی
- شاعران فارسیزبان اهل ایران
- شاعران فارسیزبان اهل هند
- شاعران فارسیزبان سده ۱۱ (قمری)
- شاعران مرد اهل ایران
- اسماعیلیان اهل ایران
- اسماعیلیان
- اسماعیلیه
- اعدامشدگان اهل ایران
- اعدامشدگان سده ۱۰ (میلادی)
- اهالی ایران در سده ۱۰ (میلادی)
- درگذشتگان دهه ۹۷۰ (میلادی)
- فیلسوفان اهل ایران
- فیلسوفان سده ۱۰ (میلادی)
- فیلسوفان فارسیزبان قرون وسطی
- فیلسوفان فارسیزبان
- فیلسوفان نوافلاطونی
- متکلمان
- میسیونرهای مسلمان
- مقالههای خرد سیستان
ردهٔ پنهان: