فهرست آثار ملی شهرستان کاشمر
فهرست آثار ملی شهرستان کاشمر شامل ۲۰[الف] اثر ملی در شهرستان کاشمر است که تا ۱۳۹۷ به ثبت رسیدهاند که سهم این شهرستان در سطح استان خراسان رضوی که بالغ بر ۱۴۰۷ اثر تاریخی ثبت شده دارد بسیار ناچیز است.[۱]
وجود جاذبههای مذهبی و فرهنگی، این شهرستان را به یکی از مقاصد اصلی گردشگری استان خراسان رضوی تبدیل کرده[۲] به گونهای که ۳٫۵ میلیون نفر در سال ۱۳۹۶ از این شهرستان بازدید کردند[۳] که پس از مشهد دومین و رتبه چهارم در ایران از دیدگاه گردشگری مذهبی را ثبت کرده است.[۴]
نخستین اثر ملی ثبت شده در این شهرستان برج فیروزآباد بود که در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبتی ۹۱ در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت[۵] اما در سال ۱۳۷۴ خورشیدی، بخش بردسکن که از توابع شهرستان کاشمر بود؛ مستقل و شهرستان گردید و هماکنون این اثر در شهرستان بردسکن قرار دارد.[۶]
کهنسالترین آثار این شهرستان تپهٔ جن، قلعهٔ کهنه و گورستان دشت طلاآباد میباشند که هر سه آنان در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۴ به ثبت رسیدهاند ولی این آثار در آستانهٔ تخریب کامل میباشند یا تخریب شدهاند.[۷]
آرامگاه سید حسن مدرس پس از ۲۵ شهریور ۱۳۲۰[۸] و خروج رضاشاه از ایران، توسط اهالی منطقه شناسایی و موقعیتیابی شد. در سال ۱۳۶۷ آرامگاه سید حسن مدرس به مساحت ۱۲۵۰ متر مربع زیرساخت و ۳۰۰۰ متر مربع محوطه و فضای سبز احداث و توسط سید علی خامنهای؛ رهبر جمهوری اسلامی ایران که در آن دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران را در اختیار داشتند، افتتاح شد. خامنهای در سال ۱۳۷۳ طی ابلاغیهای، تولیت آرامگاه سید حسن مدرس را به آیتالله عباس واعظ طبسی واگذار نمود.[۹]
ترشیز را به داشتن جامعهای ارزشمند و پررونق، شهرت داشته است، شمسالدین مقدسی در احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم نوشته است که شهر طرشیث مرکز ولایت پشت، جامعی دارد که پس از جامع دمشق ثروتمندتر از آن جامعی نیست، زیبا و پاکیزه است و این در صورتی است که مسجد جامع دمشق را معماران ایرانی، هندی و رومی با هزینهای معادل ۷ سال خراج منطقهٔ شام بنا کرده بودند و ۱۸ کشتی طلا و نقره در آن صرف شده بود که زیبایی، ثروت و هنر، مسجد جامع ترشیز نیز از این قرار جزء عجایب آن دوره بوده است. اما اکنون بر اثر گذر زمان هیچ ردی از مسجد جامع ترشیز باقی نمانده است. لاکن بنای کنونی مسجد جامع کاشمر مربوط به دورهٔ قاجار است و زمانی که طایفهٔ میشمست در سال ۱۲۱۳ قمری ترشیز را در دست داشتند، بنا شد.[۱۰] مدرسه حاج سلطان العلماء دارای یک میانسرای مرکزی و از چهار طرف توسط حجرههای دوطبقه و دو ایوان شمالی و جنوبی احاطه شده است و ۴۰ اتاق مخصوص دینآموزان، به یکی از مدارس علمیه شناخته شده در استان خراسان رضوی کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۹۲، قسمتی از این بنا به دلیل بیتوجهی تخریب شده است.[۱۱]
امامزاده سیدحمزه دارای گنبدی مرتفع با کاشیکاری سبز رنگ و ایوان آینهکاری شده و ۲ گلدسته است. نمای درون گنبد و پیرامون رواق نیز آینهکاری شده است. مجموعهٔ باغمزار کاشمر، حدود ۸ هکتار مساحت داشته و در مرکز شهر جای گرفته است. ساختمان و ضریح این امامزاده بر سکویی بلند قرار دارد و تزئینات آن شامل کاشیکاری معرق، آینهکاری و دیگر عناصر تزئینی است. اکثر تغییرات ساختمان، از سال ۱۳۹۹ قمری است و مرمت آن با تلاش مهندس فتحی بوده که با دارایی خود، مقبره را بازسازی کرده است. میانسرا و حجرههای آن در فاصلهٔ سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ با کوشش اداره اوقاف کاشمر افتتاح شد که با سنگ مرمریت طوسی گسترده و دیوارها با کاشیکاری لعابی آرایش شده است.[۱۲]
ساختمان کنونی امامزاده سید مرتضی به سبک معماری صفوی در فراز تپهای تاریخی بنیاد شده است و درب بنیادین آن به میانسرا جنوبی گشوده میشود و ایوانی آینهکاری شده، گنبد بزرگ در میان دو گلدسته بلند با کاشیهایی به رنگ لاجوردی قابل رؤیت است. گلدستهها و گنبد، نگاشته به کاشیکاری معرق و گنجانیدن اسماءالله و آینهکاری درون آرامگاه و جاذبههای اطراف آن برای زائران و گردشگران قابل توجه است.[۱۳]
آثار ثبتشده
[ویرایش]راهنما
[ویرایش]یادداشتها
[ویرایش]- ↑ منهای ۶ اثر ملی بخش کوهسرخ که سال ۱۳۹۸ خورشیدی به شهرستان ارتقا یافت.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «باغمزار کاشمر (بقعه سید حمزه)» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «آرامگاه مدرس» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «مقبره سید اسماعیل نبوی» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «مقبره افتخارالتجار» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «مدرسه حاج سلطان العلما» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «کاروانسرای امین» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «آسیاب آبی طلاآباد» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «بقایای قلعه ریگ» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «آسیاب جردوک» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «بقایای قلعه کهنه زندهجان» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «محوطه دزد سرحوضک» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
- ↑ این اثر با نام ثبتی «قبرستان دشت طلاآباد» در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
پانویس
[ویرایش]- ↑ «سهم کاشمر در فهرست آثار ثبت شده ملی اندک است». ایسنا. ۷ آذر ۱۳۹۷. بایگانیشده از اصلی در ۸ دسامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «اماکن تاریخی و گردشگری شهرستان کاشمر میزبان گردشگران نوروزی+تصاویر». ّخبرگزاری تسنیم. ۳ فروردین ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «بازدید سالیانه 3.5 میلیون گردشگر از کاشمر». ایسنا. ۱۲ اسفند ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «نگاهی به جاذبههای تاریخی و گردشگری کاشمر». ّّایرنا. ۱۶ اسفند ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۸ دسامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده برج فیروزآباد در فهرست آثار ملی ایران» (PDF). وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۳ ژانویه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «فرماندار جدید بردسکن منصوب شد». خبرگزاری فارس. ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸. بایگانیشده از اصلی در ۴ ژانویه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «فهرست آثار ثبتی - اداره میراث فرهنگی شهرستان کاشمر». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «25 شهریور؛ روسها آمدند، رضا شاه رفت!». عصر ایران. ۲۵ شهریور ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «آرامگاه شهید مدرس؛ زیارتگاه عاشقان در دومین شهر زیارتی خراسان رضوی». ایکنا. ۲ فروردین ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۸ دسامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «مسجد جامع کاشمر؛ میراثی ماندگار با قدمتی بیش از دو قرن + عکس». ایکنا. ۱۱ آبان ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «مدرسه حاج سلطان میراثی که در سکوت متولیان تخریب میشود/ قدیمیترین حوزه علمیه کاشمر در آستانه نابودی». خبرگزاری مهر. ۱ مرداد ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «امامزاده سیدحمزه کاشمر؛ پناهگاه مسافران دیار خورشید». ایکنا. ۲۶ مرداد ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «امامزاده سید مرتضی (ع)؛ نگین گردشگری مسافران نوروزی». ایکنا. ۳۰ اسفند ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده امامزاده سید مرتضی در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی مسجد جامع کاشمر در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی یخچال قدیمی کاشمر در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی امامزاده سیدحمزه کاشمر در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آرامگاه سید حسن مدرس در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آرامگاه سید اسماعیل نبوی در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده مسجد حاجی جلال در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی خانه احمد پناه در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آرامگاه افتخارالتجار در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی مدرسه حاج سلطان العلما در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی کاروانسرای امین التجار در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آسیابهای آبی طلاآباد در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی قلعه ریگ در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آبانبار فروتقه در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی آسیابآبی جردوک در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی تپه جن در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی قلعه کهنه در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی محوطه دزد در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
- ↑ «پرونده ثبتی قبرستان دشت طلاآباد در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
منابع
[ویرایش]- محمدرضا خسروی (۱۳۷۶)، تاریخ کاشمر، مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، شابک ۹۶۴-۴۳۴-۰۰۷-۸
- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب