گویشهای طالقان
گویش طالقانی | |
---|---|
طالقونی | |
زبان بومی در | ایران استان استان تهران شهرستان طالقان |
منطقه | البرز جنوبی |
گویشها | شهرکی
جوستانی
بایزرودی
ناریانی
|
الفبای فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گویشهای طالقان گویشهایی از زبانهای ایرانی شمال غربی و زیرمجموعه زبانهای کاسپین میباشد. گویشهای طالقان به دو گویش طالقانی و طبری طالقانی تقسیم میشود. به عقیدۀ صاحب نظران گویش مردم طالقان به دو دسته مازندرانی و طالقانی تقسیم میشود. روستاهایی که بین جوستان و کوههای کندوان قرار گرفتهاند به لهجه مازندرانی سخن میگویند. از جوستان به سمت باختر به مازندرانی با لهجه طالقانی سخن میگویند.[۱][۲] به گفتۀ اعظام الوزاره زبان اهل طالقان مرکب است از لهجه و لسان قزوینی و طبرستانی چون با این دو ولایت همسایگی و مجاورت دارند و از هر دو سمت وضع تکلم و تلفظ خود را اقتباس نمودهاست.[۳]گویش طبری طالقانی گویشی از زبان مازندرانی و زیر مجموعه گویش کلارستاقی میباشد که به گویش مردم شهرستان چالوس شباهت دارد و برخی ویژگیهای نحوی آن به گویشهای مازندرانی گونه همچون شمیرانی شباهت دارد.[۴] آبادیهای بالا طالقان همچون گته ده، اسکان، دهدر، درا پی، گرآب، ناریان، مهران، خیکان و پراچان به گویش طبری طالقانی گویش میکنند. [۵].
گویشهای طالقان
[ویرایش]گویشهای طالقان به دو دسته طالقانی و طبری طالقانی تقسیم میشود.[۶][۷]
- گویش طالقانی: این گویش از جوستان به غرب و در تمام آبادیها پایین طالقان میان طالقان و کنارود گویش میشود.
- طبری طالقانی: این گویش از کندوان تا جوستان گویش میشود و اکثر آبادی بالا طالقان به جز جوستان را درمیگیرد.
دستور زبان گویش طالقانی
[ویرایش]ضمایر
[ویرایش]در گویش طالقانی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[۸]
ضمیر | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
فاعلی، تاتی طالقانی | men | to | u | mâ | šemâ | ošan |
مفعولی، تاتی طالقانی | mene/mere | tere | ure | mâre | šemâre | ošane |
ملکی، تاتی طالقانی | meni/mi | ti | uyi | mâyi | šemayi | ošani |
صرف فعل
[ویرایش]در جدول زیر فعل آمدن (biâmiyan) بر اساس گویش طالقانی در زمانهای مختلف صرف میشود.[۹]
زمان/شخص | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
حال التزامی | biyem | biyey | biya | biyeym | biyeyn | biyan |
حال ساده | miyem | miyey | miya | miyeym | miyeyn | miyan |
حال در حال انجام | darem-miyem | dari-miyey | dare-miya | darim-miyeym | darin-miyeyn | daren-miyan |
گذشته ساده | biyâmiama | biyâmiey | biyâmia | biyâmieym | biyâmieyn | biyâmiana |
گذشته استمراری | miyâmiam | miyâmiey | miyâmia | miyâmieym | miyâmieyn | miyâmian |
گذشته در حال انجام | dabiyam-miyâmiam | dabi-miyâmiey | dabiya-miyâmia | dabiyeym-miyâmieym | dabiyeyn-miyâmieyn | dabiyan-miyâmian |
گذشته کامل | biyâme biyam | biyâme bi | biyâme ba | biyâme biyeym | biyâme biyeyn | biyâme biyan |
دستور زبان طبری طالقانی
[ویرایش]ضمایر
[ویرایش]در گویش طبری طالقانی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[۱۰]
ضمیر | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
فاعلی، طبری طالقانی | men | te | ve | emâ | šemâ | vešun/ešon |
مفعولی، طبری طالقانی | mere | tere | vere | amâre | šemare | vešunre |
ملکی، طبری طالقانی | mi | ti | vi | amei | šemei | vešuni |
شناسه
[ویرایش]در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش طبری طالقانی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[۱۱] (نمونه زیر بر اساس گویش گتهده تنظیم شدهاست)
۱. گذشته:
- بن ماضی ساده: -bimâ = آمد
- بن ماضی استمراری: -â-mbi = میآمد
گذشته | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | me | i | e/∅ | emi | eni | ene |
۲. حال ساده:
- بن مضارع اخباری: -â = میآید
حال ساده | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | me | ni | ne | emi | deni | dene |
۳. حال التزامی:
- بن مضارع التزامی: -biâ = بیا
حال التزامی | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | am/m | i | e/∅ | im | in | an/n |
صرف فعل
[ویرایش]در جدول زیر فعل آمدن (bimân) بر اساس گویش طبری طالقانی در زمانهای مختلف صرف میشود.[۱۲](نمونه زیر براساس روستا گتهده میباشد)
زمان/شخص | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
گذشته ساده | bimâme | bimâi | bimâ | bimâmi | bimâni | bimâne |
گذشته کامل | bimâ-bieme | bimâ-bi | bimâ-bie | bimâ-biemi | bimâ-bieni | bimâ-biene |
گذشته التزامی | bimâ-bâm | bimâ-bâi | bimâ-bâ | bimâ-bâim | bimâ-bâin | bimâ-bân |
گذشته التزامی کامل | bimâ-bi-bâm | bimâ-bi-bâi | bimâ-bi-bâ | bimâ-bi-bâim | bimâ-bi-bâin | bimâ-bi-bân |
گذشته استمرای | â-mbi-eme | â-mbi | â-mbi-e | â-mbi-emi | â-mbi-eni | â-mbi-ene |
گذشته در حال انجام | dare-âmbieme | dare-âmbi | dare-âmbie | dare-âmbiemi | dare-âmbieni | dare-âmbiene |
حال ساده/آینده | âme | âni | âne | âmi | ândeni | ândene |
حال در حال انجام | dare-âme | dare-âni | dare-âne | dare-âmi | dare-ândeni | dare-ândene |
حال التزامی | biâm | biâi | biâ | biâim | biâin | biân |
آینده نوع اول | xâme biâm | xâni biâi | xâne biâ | xâmi biâim | xândeni biâin | xândene biân |
آینده نوع دوم | vâne biâm | vâne biâi | vâne biâ | vâne biâim | vâne biâin | vâne biân |
جستارهای وابسته
[ویرایش]- مردمان مازندرانی
- طبرستان
- استان مازندران
- زبان مازندرانی
- ادبیات مازندرانی
- کرج
- استان البرز
- شهرستان طالقان
- شهرستان کرج
- طالقان
منابع
[ویرایش]- ↑ «در گفتگو با مهر عنوان شد: مدیر کل میراث فرهنگی استان البرز:استان البرز کانون تمرکز لهجهها و گویشها از سراسر کشور». وبگاه خبرگزاری مهر.
- ↑ «زبان مردم طالقان فارسی و مازندرانی و لهجه آنها تاتی میباشد». وبگاه سازمان حفاظت محیط زیست استان البرز. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۹ مارس ۲۰۲۰.
- ↑ اعظام الوزاره، خاطرات من یا روشن شدن تاریخ صد ساله، ۱۵۰.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای تبروید در البرز مرکزی: همگرایی زبانی بین طبری و فارسی، ۴۳۰.
- ↑ M. Bazin, E. Ehlers, B. Hourcade, “ALBORZ iii. Geography,” Encyclopædia Iranica, I/8, pp. 813-821; an updated version is available online at http://www.iranicaonline.org/articles/alborz-geography (accessed on 17 May 2014).
- ↑ «در گفتگو با مهر عنوان شد: مدیر کل میراث فرهنگی استان البرز:استان البرز کانون تمرکز لهجهها و گویشها از سراسر کشور». وبگاه خبرگزاری مهر.
- ↑ «زبان مردم طالقان فارسی و مازندرانی و لهجه آنها تاتی میباشد». وبگاه سازمان حفاظت محیط زیست استان البرز. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۹ مارس ۲۰۲۰.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای پارسی-تبری در منطقه انتقال زبان با مرز مازندران، ۲۱۳.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای پارسی-تبری در منطقه انتقال زبان با مرز مازندران، ۲۱۳.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای تبروید در البرز مرکزی: همگرایی زبانی بین طبری و فارسی، ۴۳۷.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای تبروید در البرز مرکزی: همگرایی زبانی بین طبری و فارسی، ۴۳۷.
- ↑ حبیب برجیان، گویشهای تبروید در البرز مرکزی: همگرایی زبانی بین طبری و فارسی، ۴۳۷.