فهرست میراث جهانی در بنگلادش
 | |
 | |
| اطلاعات | |
| کشور | بنگلادش |
| تاریخ ثبت | ۳ اوت ۱۹۸۳ |
| آثار ثبت شده | ۳ |
| فهرست آزمایشی | ۷ |
| وبگاه | bd |
میراث جهانی در بنگلادش تا تاریخ ۲۰۲۵[بروزرسانی] شامل سه اثر ثبت شده در کشور بنگلادش است که توسط میراث جهانی ثبت شده است.
سایت‌های سازمان میراث جهانی آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، مکان‌هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان‌طور که در پیمان‌نامه میراث جهانی، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده است.[۱] بنگلادش این پیمان‌نامه را در ۳ اوت ۱۹۸۳ پذیرفت و از آن هنگام، مکان‌های طبیعی و فرهنگی بنگلادش واجد شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند.[۲]
سه مکان میراث جهانی در بنگلادش، و هفت مکان دیگر در فهرست آزمایشی وجود دارد.[۲] نخستین اثری که در این میان، به ثبت جهانی یونسکو رسید، مساجد شهر باگرهات بود و پس از آن نیایشگاه بودایی سمپور در ۱۹۸۵ دومین سایت فرهنگی بنگلادش شد. جدیدترین اثر بنگلادش در میراث جهانی یونسکو سونداربانس است که در ۱۹۹۷ میلادی، به عنوان یک اثر طبیعی ثبت شد.[۲]
چرخند آمفان در تاریخ ۲۰ مه ۲۰۲۰ به ساحل بنگال غربی و بنگلادش رسید که شامل دو اثر میراث جهانی پارک ملی سانداربنس در هند و سونداربانس در بنگلادش است که به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند. این اکوسیستم مانگروئی فرامرزی به عنوان بزرگ‌ترین زیستگاه‌های باقی‌مانده ببر بنگال و سایر گونه‌های در معرض تهدید و شاخص همچون دلفین نهنگی پوزه‌کوتاه و دلفین رودخانه‌ای گنگ شناخته می‌شود. در پی این طوفان خسارات قابل توجهی به زیرساخت‌ها و تاسیسات مرتبط با این اثر وارد آمده است.[۳]
میراث جهانی
[ویرایش]یونسکو سایت‌ها را با ده معیار فهرست می‌کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[۴]
در خطر| # | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | ش ثبت معیارها |
شرح | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | 
|
مسجدهای شهر باگرهات | کولنا | ۱۹۸۵ | ۳۲۱ iv |
شهر باگرهات در قرن پانزدهم میلادی توسط خان جهانعلی با نام خلیفت آباد تأسیس شد. بیش از ۳۰۰ مسجد، ساختمان‌های عمومی، مقبره‌ها، پل‌ها و مخازن آب دارد که بیشتر از آجر پخته ساخته شده‌اند. این شهر نشان‌دهنده برخی از شاخص‌ترین نمونه‌های معماری اولیه مسلمانان در بنگال از جمله مقبره خان جهان و مسجد گنبد شصت است. پس از مرگ بنیان‌گذار، شهر توسط جنگل پوشانده شد. | [۵] |
| ۲ | 
|
ویرانه‌های نیایشگاه بودایی سمپور | راج‌شاهی | ۱۹۸۵ | ۳۲۲ i, ii, vi |
سُمپورا ماها-ویهارا، یک ویهارا، یا صومعه در آیین بودایی است که مربوط به قرن هشتم میلادی می‌شود. این صومعه تا قرن دوازدهم میلادی مرکز مهم بودیسم در منطقه بود و دومین صومعه بزرگ بودایی در جنوب هیمالیا است. با مجسمه‌ها و کنده کاری‌های سنگی و تراکوتا تزئین شده بود. معماری آن بر ساخت معابد در میانمار، جاوه و کامبوج تأثیر گذاشت. | [۶] |
| ۳ | 
|
سونداربانس | کولنا | ۱۹۹۷ | ۷۹۸ ix, x |
این پارک ملی بخشی از سونداربانس که در کشور بنگلادش جای دارد را شامل می‌شود و دلتای رود گنگ و رود براهماپوترا در آن جاری است. این پارک یکی از غنی‌ترین جنگل مانگرو جهان را در خود جای داده و در حدود ۷۸ گونهٔ مانگرو در آن ثبت شده. این کنون تنوع زیستی موجب شده محفلی برای گونه‌های نادر ببر بنگال، دلفین نهنگی پوزه‌کوتاه و دلفین رودخانه‌ای گنگ، همراه با چندین گونهٔ پرنده و لاک‌پشت دیگر، برپا بماند. بخشی از این جنگل با عنوان پارک ملی سانداربنس در کشور هند، جداگانه ثبت جهانی شده است. | [۷][۸] |
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش]
فهرست آزمایشی
[ویرایش]افزون بر سایت‌های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می‌توانند فهرستی از سایت‌های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می‌شوند که سایت پیش‌تر در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد.[۹]بنگلادش هفت نامزد در این فهرست دارد.[۲]
| # | نگاره | نام | موقعیت | سال ثبت | معیارها | شرح | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | 
|
هالود ویهارا | راج‌شاهی | ۱۹۹۹ | ii, iii, iv, vi | این مورد، یک پیشنهاد برای گسترش سایت نیایشگاه بودایی سمپور است که در حال حاضر ثبت جهانی دارد. بقایای ویهارا بودایی متشکل از یک تپه بزرگ و سایت‌های پیرامون آن است. کاوش‌های باستان‌شناسی آثار هنری سنگ، فلز و تراکوتا را کشف کرده است. | [۱۰] |
| ۲ | 
|
جاگادالا ماهاویهارا | راج‌شاهی | ۱۹۹۹ | ii, iii, iv, vi | این مورد، یک پیشنهاد برای گسترش سایت نیایشگاه بودایی سمپور است که در حال حاضر ثبت جهانی دارد. بقایای ویهارا بودایی متشکل از یک تپه بزرگ و سایت‌های پیرامون آن است. کاوش‌های باستان‌شناسی آثار مجسمه (بُت) خدایان و پلاک‌هایی از تراکوتا را کشف کرده است. | [۱۱] |
| ۳ | 
|
قلعه لالباغ | داکا | ۱۹۹۹ | i, ii, iv | ساخت این قلعه در سال ۱۶۷۸ توسط محمد اعظم شاه آغاز شد. بعدها قلعه را شایسته خان اشغال کرد. معماری این بنا شامل حمام و مقبرهٔ دختر شایسته خان به نام پری بی‌بی نیز می‌باشد. | [۱۲] |
| ۴ | 
|
مهانستانگر | راج‌شاهی | ۱۹۹۹ | ii, iii | سایت باستان‌شناسی بقایای شهر باستانی پوندرانگار را در خود دارد که در قرن سوم قبل از میلاد تأسیس شده است. این شهر در ساحل رود کاراتویا قرار داشت و توسط خندق‌ها و دیوارها محافظت می‌شد. | [۱۳] |
| ۵ | .jpg)
|
گروه بناهای تاریخی میناماتی | چیتاگونگ | ۱۹۹۹ | ii, iii, iv, vi | این سایت شامل پنجاه صومعهٔ بودایی در ناحیه کومیلا است. آنها احتمالاً یک مرکز محلی بودند که بودیسم از آنجا به آسیای جنوب شرقی گسترش یافت. | [۱۴] |
| ۶ | 
|
آثار معماری مظهر الاسلام | چندین سایت | ۲۰۲۳ | ii | این گزینه شامل ۱۲ ساختمان یا مجموعه ساختمان است که توسط معمار بنگلادشی، مظهر الاسلام، طراحی شده است. او در توسعه معماری مدرن در اقلیم گرمسیری تأثیرگذار بود. یکی از ویژگی‌های سبک او محو کردن مرزهای داخلی و خارجی ساختمان‌ها است. بناهایی شامل ساختمان‌های دانشگاه، مسکن در مقیاس بزرگ، ساختمان‌های عمومی و اقامتگاه‌ها در کارنامهٔ او هستند و از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۰ ساخته شده‌اند. | [۱۵] |
| ۷ | 
|
قلعه‌های گورکانی در مناطق رودخانه‌ای داکا | داکا | ۲۰۲۳ | ii, iv | قلعه‌های گورکانی در زمین‌های رودخانه‌ای در داکا شامل چهار سایت است که با تأسیسات نظامی و اداری مغولی در بنگال مرتبط هستند. این سایت‌ها شامل سه قلعه دریایی در حومه شهر داکا شامل قلعه حاجی‌گنج، قلعه سوناکاندا، قلعه ایدراکپور و یک قلعه کاخ، قلعه لالباغ در شهر داکا می شود. این قله‌ها در قرن هفدهم میلادی تحت فرمان امپراتوری گورکانی برای کنترل رودخانه‌های اصلی بنگال ساخته شدند. از آنجایی که منطقه عمدتاً فاقد سنگ است، قلعه‌ها از آجر و گچ ساخته شده‌اند و قسمت‌هایی از آن از گِل ساخته شده است. | [۱۶] |
منابع
[ویرایش]- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 25 October 2015.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ "Bangladesh" (به انگلیسی). UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 16 July 2022. Retrieved 16 July 2022.
- ↑ «Cyclone Amphan makes landfall across Sundarbans World Heritage properties (Bangladesh, India)». whc.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
- ↑ "Historic Mosque City of Bagerhat". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 3 July 2010. Retrieved 28 May 2010.
- ↑ "Ruins of the Buddhist Vihara at Paharpur". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 1 November 2019. Retrieved 28 May 2010.
- ↑ "Sundarbans National Park". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on March 6, 2012. Retrieved 3 April 2022.
- ↑ "The Sundarbans". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 3 July 2010. Retrieved 28 May 2010.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. 25 October 2015. Archived from the original on 20 July 2017. Retrieved 26 December 2019.
- ↑ "Halud Vihara". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 6 February 2020. Retrieved 13 April 2014.
- ↑ "Jaggadala Vihara". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 14 April 2014. Retrieved 13 April 2014.
- ↑ "Lalbagh Fort". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 14 April 2014. Retrieved 13 April 2014.
- ↑ "Mahansthangarh and its Environs". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 14 April 2014. Retrieved 13 April 2014.
- ↑ "The Lalmai-Mainamati Group of monuments". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 13 April 2014. Retrieved 13 April 2014.
- ↑ "The Architectural Works of Muzharul Islam: an Outstanding Contribution to the Modern Movement in South Asia". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 January 2024. Retrieved 23 March 2024.
- ↑ "Mughal Forts on Fluvial Terrains in Dhaka". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 January 2024. Retrieved 23 March 2024.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
