فهرست طایفههای لرستان
ایلات و طوایف لرستان.[۱]عمدتاً به سه بخش بختیاری و مینجایی و لک تقسیم میشود[۲] ایلهای لر بهطور کلی در تمام استان زندگی میکنند،[۲] ایلات لک در شمال غرب استان،[۳] و ایلات بختیاری در شرق و شمال شرق استان پراکندهاند.[۲]جمعیت استان را طایفهها و تیرههایی از قوم ایرانی لر تشکیل میدهند.[۴]زبان مردم لرستان لری است[۵][۶][۷][۸][۹]طبق آمارگیریهای میدانی حدود ۹۲٪درصد مردم استان را لرها تشکیل میدهند.[۱۰]پراکندگی طوایف لر از جنوب شهرهای بوشهر و شیراز شروع شده و در شمال به همدان و لرستان ایلام ختم میشود.[۱۱]
جغرافیا
شهرستان خرمآباد
شهرستان خرمآباد ترکیبی از ایلات و طوایف لر است[۱۲][۱۳]
کمالوند
شهرستان بروجرد
گودرزی
روزبهانی
شهرستان کوهدشت
ایلات و طوایف لر شهرستان کوهدشت به دو دسته لر مینجایی و لکی تقسیم میشوند.[۱۴]
ایلات لک شهرستان کوهدشت
ایلات شمالی (مینجایی) کوهدشت
سوری
چارقلا
خوشناموند
ضرونی
ایلات بختیاری کوهدشت
شهرستان دورود
طوایف شهرستان دورود عمدتاً لرهای لر مینجایی (شمالی) و بختیاری میباشند.[۱۶]
شهرستان سلسله
یوسفوند
حسنوند
کولیوند
ترکاشوند
شهرستان دلفان
پراکندگی
قوم لر دارای تقسیمبندیهای زیادی است که در مهمترین و کلیترین تقسیمبندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم میشود.[۲] در برخی منابع مانند دانشنامه ایرانیکا، لکها و لرها در یک دستهبندی قرار گرفتهاند.[۲] مردم لر دارای پراکندگی در مناطق غرب و جنوب غربی ایران هستند. مناطق زیر طبق دانشنامه ایرانیکا مناطقی است که عشایر لر در آن ییلاق و قشلاق کرده یا یکجانشین شدهاند.[۲][۱۷]
لرستان تاریخی
لُرستان (به لری: لورسو) به معنی سکونتگاه مردم لر[۳][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳] واژهای است که به سرزمینهای لرنشین اطلاق میگردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن سکونت دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشتهای شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گسترده است. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شده است.[۳][۳۰][۳۱] گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، سکونتگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه، لرهای بهمئی و لرهای بویراحمدی را هم شامل میشد. اما پس از حکومت صفویان سکونتگاه هر ایل را با نام همان ایل نام گذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد.[۳] این منطقه نیز در حکومت قاجاریان به دو بخش پشتکوه و پیشکوه تقسیم شد.[۳] امروزه لرستان نام یکی از استانهای غربی ایران است.
ایلات لر
ولادیمیر مینورسکی خاورشناس و ایرانشناس روسی، طایفههای بالاگریوه را به عنوان لرهای اصیل معرفی میکند.[۳] مینورسکی لرها را به چهار دسته کلی تقسیم میکند که عبارتند از:
- ممسنیها
- لرهای کهگیلویه
- طوایف بختیاری
- طوایف لرستان
زند
طایفه زند، از شاخههای لرهای شمالی بهشمار میآمدند که در میانه زاگرس و دشتهای همدان به روش دامداری میزیستند.[۳۴]در اکثریت منابع از زند به عنوان ایلی لر نام برده شده[۳۵][۳۶][۳۷][۳۸][۳۹][۴۰][۴۱][۴۲][۴۳][۴۴]دهخدا زند را ایلی لر معرفی میکند[۴۵]همچنین در کتب درسی جمهوری اسلامی ایران هم به لر بودن زندها اشاره شده است.[۴۶] البته برخی به اشتباه این طایفه را کرد معرفیکردهاند.[۴۷][۴۸][۴۹][۵۰] خوانین زند که سلسلهٔ زندیه را تشکیل دادند، خود را لر معرفی میکردند.[۵۱]
- بیرانوند
ایل بیرانوند یکی از ایلات لر و از طوایف پیشکوه است.[۵۲][۵۳]سکندر امان الهی بهاروند بیرانوندهارا لک میداند[۵۴] تمرکز سکونت بیرانوندها در غرب و جنوب غرب ایران است.[۵۵] ایل به دو دسته آلاهینان و دشانیان تقسیم میشود.[۵۶]
هنری راولینسون خاستگاه باجلوندها (سگوندها) و بیرانوندها را موصل عراق میداند و معتقد است بیرانوندها و باجلوندها در قرن دوازدهم یعنی در اواخر صفویه یا در زمان افشاریه از نواحی موصل به لرستان آمدند.[۵۷]درستی این روایت معلوم نیست زیرا تیمور تیمور گورکانی که در لشکرکشیهای خود به لرستان با طایفه بیرانوند برخورد میکند و آن هارا از شمار طوایف لر پیشکوه به حساب میآورد.[۵۸]
باجولوند
باجُولْوَنْد (باجَلان)، بزرگ ایل یا اتحادیه ای از پنج طایفه لُرِ ،یاراحمد، آروان، دالوند، قایدرحمت و سگوند که عمدتاً در بخش زاغهشهرستان خرمآباد و بخشی نیز در قسمتی از سیلاخورِ عُلیا در نزدیکی شهر بروجرد و ناحیه میانْآبِ دزفول و اطراف شوش ساکن شدهاند و گروهی نیز چادرنشین ماندهاند.[۵۹] دانشنامه ایرانیکا آنها را کرد دانسته است.[۶۰][۶۱]
ایل بالاگریوه
طایفههای بالاگریوه یکی از ایلات لرستان محسوب میشود. این ایل متشکل از طوایف و ایلاتی همچون دیرکوند، بهاروند، میر، قلاوند، جودکی، رشنو و چند طایفه دیگر است.[۳] بالاگریوه نزد مردم لرستان دو معنی متفاوت میدهد، معنای اول همان معنای جغرافیای است. معنای دیگر بالاگریوه مردمانی لر زبان هستند که به گویشی خاص از زبان لری سخن میگویند، این گویش لری بالاگریوهای نام دارد.[۶۲][۶۳][۶۴][۶۵][۶۶][۶۷][۶۸][۶۹][۷۰][۶۸][۶۸]
ایل چِگِنی
چگنی یا چگینی یکی از ایلات لر ساکن در لرستان است. برخی آن را کردتبار و برخی لرتبار معرفی کردهاند.[۷۱][۷۲][۷۳] شاخهای از این ایل ساکن استان قزوین[۷۲][۷۴] و شهرستان رودبار (استان گیلان)[۷۵] و شاخهای دیگر کرکوک و سلیمانیه عراق سکونت دارند.[۷۲] عدهای نیز ساکن استان فارس، استان بوشهر، استان هرمزگان و استان خوزستان در جنوب ایران هستند.[۷۲]
ایل ترکاشوند
ترکاشوند نام یکی از ایلات لُر[۷۶][۷۷][۷۸] ساکن در لرستان، همدان، کرمانشاه و نواحی اطراف است.[۷۹] دانشنامه ایرانیکا ترکاشوندها را با اصالتی لُرتبار معرفی میکند.
امرائی یکی از ایلات لر ساکن در لرستان، خوزستان، کرمانشاه و همدان است، و بیشتر جمعیت این امرائی در شهرستانهای رومشکان و کوهدشت ساکن هستند.
ایلات لک
دانشنامه ایرانیکا در توصیف طوایف لک ساکن در لرستان ایلهای سلسله، دلفان، بیرانوند و ایل طرهان را لک زبان و از مردم کرد معرفی میکند.[۸۰]ولی ایرانیکا در مقاله دیگر لکها را لر شمرده است.[۸۱]لکهای پیشکوه (لرستان) قویا خود را لر میدانند.[۸۲][۸۳] از دیگر طوایف لک ساکن در لرستان میتوان به باجلانها اشاره کرد. باجلانها به غیر از ایران در شمال شرقی عراق نیز زندگی میکنند.[۸۴][۸۵]
- باجلان
باجلان یکی از ایلات لک ساکن در استان لرستان، خوزستان و ایلام هستند.[۸۶][۸۷] سکندر امانالهی بهاروند باجلانها را یک ایل لک[۸۸] و پیر اوبرلینگ و دانشنامه ایرانیکا آنها را یک ایل کرد معرفی میکند.[۸۹][۶۱][۹۰] ایل باجلوند در لرستان اتحادیهای است از پنج طایفه عمده لر است. این طوایف عبارتند از:[۸۵][۹۱]
- سلسله
ایل سلسله یکی از ایلهای پیشکوه و از طوایف لک ایران ساکن شمال استان لرستان است. سلسله از اتحاد سه طایفه حسنوند، کولیوند و یوسفوند تشکیل شده است.[۹۲]
- دلفان
ایل دلفان یکی از ایلات لک ساکن در لرستان، ایلام و کرمانشاه است.[۷۱] ایل از نه طایفه تشکیل شده که عبارتند از میروک، ایوتوند، اولادقباد، نورعلی، کاکاوند، سنجابی، فلکالدین، چواری و کرمعلی.[۹۳][۹۴]
- طرهان
ایل طرهان یکی از بزرگترین و اصیلترین طوایف لرستان میباشد که همیشه در حکومت لرستان تأثیر گذار بودهاند و بیشتر مواقع حاکم لرستان بودهاند که گویش آنها هم لر و هم لک میباشد ساکن غرب استان لرستان بخش مرکزی کوهدشت و رومشگان و کوهنانی و بخش طرهان جدید و کشماهیر و درب گنبد میباشند و بخشهایی از استان ایلام است و شهرستان اندیمشک. طرهان شامل شامل طوایف امرایی، سوری، عبدولی، آزادبخت، کوشکی، آدینهوند و گراوند و طوایف دیگر میباشند که بزرگان زیادی در بخش طرحان (کوهدشت) وجود داشتهاند که خاندان نظرعلی خان (امیراشرف)(نظرعلی شاه) غضنفری و فرزندش علی محمد خان غضنفری (امیر اعظم) است و امانالله خان غضنفری (سردار) و فرزندش علی رضا خان غضنفری سرآمد بودند.[۹۵]
بختیاریها
بختیاریها گروهی از مردم لر که در استان چهارمحال و بختیاری، خوزستان، لرستان و اصفهان زندگی میکنند.[۹۶][۲][۹۷] بختیاری در یک دستهبندی کلی به دو دسته هفت لنگ و چهارلنگ تقسیم میشوند که هر کدام از اتحاد چند طایفه تشکیل شده است.[۹۸] بختیاریهای لرستان عمدتاً از طوایف چهارلنگ میباشند، لری بختیاری یکی از گویشهای لری است مناطق شرق استان از جمله مناطق الیگودرز و ازنا و بخشهایی از مناطق دورود به این گویش سخن میگویند.[۹۹]
چهارلنگ از اتحاد پنج طایفه محمود صالح، ممی وند، کیان ارثی، زلکی و موگویی تشکیل شده است.[۱۰۰]
ایل میوند:یکی از ۵ باب چهار لنگ بختیاری است که در استان لرستان زندگی میکنند. ایل بزرگ میوند به پنج طایفه بزرگ تقسیم میشود: پولادوند (فولادوند) حاجیوند عبدالوند عیسوند بساک که در بخش زز و ماهروی الیگودرز، بخش بربرود الیگودرز، بخش پاچه لک ازنا، بخش جاپلق ازنا و بخش ژان دورود زندگی میکنند. گرمسیر ایل میوند در استان خوزستان شهرهای دزفول، اندیمشک و گتوند است.
ایل زلقی (زلکی):ایل زلقی یکی دیگر از ایلات بختیاری است که عمده جمعیت آن در استان لرستان زندگی میکنند. این ایل به ۴ طایفه و ۴۸تیره تقسیم میشود: ۱_دوزنی ۲_هزارسی ۳_جاوند ۴_چارطافه که در شرق استان لرستان به ویژه شهرستان الیگودرز، بخش زلقی (بشارت) الیگودرز، بخش بربرود الیگودرز، تعدادی از آنها در استان اصفهان شهرستان بویین میاندشت، همچنین تعدادی از آنها در بخش جاپلق ازنا زندگی میکنند. گرمسیر ایل زلکی بیشتر در شهرهای دزفول، گتوند و شوشتر استان خوزستان است.
ایل موگوئی:اکثر جمعیت ایل موگوئی در شهرهای بویین میاندشت و فریدون شهر اصفهان است، اما تعدادی از آنها نیز در شهرستان الیگودرز، بخش بربرودالیگودرز و برخی از آنها در شهرستان ازنا زندگی میکنند.
طایفه آسترکی:طایفه آسترکی طایفه ای از باب دورکی هفت لنگ است که با طایفه سرلک هم پیمان است. که در لرستان به ویژه شهرستان الیگودرز و روستای اطراف آن زندگی میکنند. علاوه بر این طایفه آسترکی در چند روستا حد فاصل الیگودرز تا خمین، چند روستا در منطقه جاپلق ازنا، و تعدادی از آنها در دشت سیلاخور دورود به سر میبرند. تعداد کمی از آسترکیها در شهرستان فریدونشهر اصفهان و استان چهارمحال و بختیاری وجود دارند. گرمسیرات طایفه آسترکی شهرهای لالی، مسجد سلیمان و گتوند است.
- سلگی
- پیرحیاتی
سادات
سادات ساکن مناطق لرنشین از نظر آداب و رسوم تفاوتی با لرها ندارند بلکه عمدهترین وجه تمایز آنها تبار آنها است. سادات ساکن در مناطق لرنشین معمولاً فاقد عمامهاند و زنان آنان همانند زنان لر لباس میپوشند. سادات لرستان از چند تیره به شرح زیر تشکیل شدهاند:[۱۰۱]
|
|
لوتیها
لوتیها اصالت لر ندارند و گروهی از کولیها هستند که از مناطق مختلف به ایران مهاجرت کردهاند. آنها در بین طوایف لر پراکنده شدن و هر تیره به یکی از طوایف لر وابسته گردید، برخی از این لوتیها دارای چشم و موهای رنگی میباشند.[۱۰۲]
|
|
پانویس
- ↑ «ایلات، طوایف و توزیع جغرافیایی». سازمان امور عشایر ایران. دریافتشده در ۲ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ "AŠĀYER" (به انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. Archived from the original on 15 April 2013. Retrieved 20 April 2020.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ پشتدار، علیمحمد (۱۳۷۶). لرها و لرستان از دیدگاه ولادیمیر مینورسکی. علوم انسانی، «ایران شناخت». ص. ۱۶۷. دریافتشده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «جایگاه یک شهر». پایگاه خبری یافته (لرستان). ۲۰۱۹-۰۳-۳۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۰۶.
- ↑ «معرفی استان لرستان دادگستری استان».[پیوند مرده]
- ↑ «استان لرستان - ویکی فقه». fa.wikifeqh.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۰۶.
- ↑ «معرفی استان - شهرهای استان لرستان». www.tebyan-lorestan.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۹.
- ↑ «لرستان-معرفی استان». lorestan.inso.gov.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۹.
- ↑ «معرفی استان لرستان». بایگانیشده از اصلی در ۱۰ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مارس ۲۰۲۳.
- ↑ شماره کتابشناسی ملی:۲۸۹۰۸۵۹/طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی){گزارش}:استان لرستان/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۸-۶۱-۶۶۲۷-۶۰۰-۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱ *وضعیت ظاهری:۲۵۸ ص:جدول (بخش رنگی)، نمودار (بخش رنگی).
- ↑ پژوهشی دربارهٔ پراکندگی جغرافیایی قوم لر، سکندرامان الهی بهاروند (ص۱۷۸).
- ↑ «خرمآباد | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۴.
- ↑ «باجَلان از طوایف لر خرمآباد». rasekhoon.net. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۷.
- ↑ «طوایف و جمعیت طرهان». پایگاه فرهنگی اجتماعی تژگاه. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۴.
- ↑ «طایفه کوشکی؛ برگ اول طرهان». پایگاه فرهنگی اجتماعی تژگاه. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۴.
- ↑ «دورود | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۷.
- ↑ "BAḴTĪĀRĪ TRIBE" (به انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. Archived from the original on 15 April 2013. Retrieved 14 September 2014.
- ↑ «Luri language». DBpedia. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.
- ↑ فرهنگ جغرافیایی ایران، حسینعلی رزم آرا، جلد۷،(ص۱۰۱).
- ↑ https://rch.ac.ir/article/Details/8226. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ https://boushehr.farhang.gov.ir/fa/news/587722/معرفی-فرهنگ-واژگان-محلی-بوشهر-در-طرح-جمعه-با-کتاب-دشتی. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک)[پیوند مرده] - ↑ «شهرستان گناوه - ویکیشهید». wikishahid.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۰.
- ↑ www.irna.ir https://www.irna.ir/amp/82215630/. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۶. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «About: Luri language». dbpedia.org. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۱۸.
- ↑ «آشنایی با جغرافیا و زبان لرهای استان مرکزی و اراک - درگاه اینترنتی استان مرکزی». ۲۰۱۸-۰۱-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۶.
- ↑ کیانوش, زهراکار (2013-01-01). "همگرایی و تغییر زبانی در زبان لری و اهمیت واژه گزینی در احیاء، حفظ و گسترش آن (با تأکید بر گویش فئیلی)" (2).
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help) - ↑ «https://www.sid.ir/FileServer/JF/70213801818». www.sid.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۶. پیوند خارجی در
|title=
وجود دارد (کمک) - ↑ khabardena.ir (۱۳۹۹/۰۹/۱۲–۲۲:۵۰). «تاریخ پر شکوه طایفه لیراوی». fa. دریافتشده در 2023-04-29. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)[پیوند مرده] - ↑ «شهرستان گناوه - ویکیشهید». wikishahid.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۰.
- ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ "Lorestān" (به انگلیسی). دانشنامه بریتانیکا. Archived from the original on 11 September 2014. Retrieved 11 September 2014.
- ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ "LURISTAN iv. The Origin of Nomadism" (به انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. Archived from the original on 11 September 2014. Retrieved 11 September 2014.
- ↑ بختیاری، تاریخ بختیاری، ۶۲.
- ↑ «لرستان». لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «کریمخان زند چگونه به موقوفات توجه نشان میداد». www.cgie.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۸.
- ↑ سفرنامه مسعود میرزا ظل السلطان (ص۹۷).
- ↑ تاریخ ایران از دوران باستان تا قرن هجدهم، نیکول پیگولوسکایا و چهار ایرانشناس دیگر، ترجمه کریم کشاورز (ص۶۱۴).
- ↑ سفرنامه کارستن نیبور (ص۱۶۸).
- ↑ مسافرت به ارمنستان و ایران، پ.آ. ژوبر. ترجمه محمودهدایت (ص۱۳۵).
- ↑ تاریخ ایران از باستان تا امروز، داماندایو، ترجمه کیخسروکشاورزی (ص۲۹۹).
- ↑ پژوهشی دربارهٔ قوم لر و پراکندگی جغرافیایی لرها در ایران، سکندر امان الهی بهاروند، چاپ دوم (ص۴۴و۵۵).
- ↑ کریم خان زند، عبدالحسین نوائی، (ص۳۵).
- ↑ مردمشناسی ایران، هنری فیلد، ترجمه عبدالله فریار (ص۱۳۳).
- ↑ «کریمخان زند امپراتور هند را که به انگلستان امتیاز داده بود تقبیح کرد». روزنامه جهان صنعت. ۲۰۲۰-۰۳-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۸.
- ↑ ERPx.ir؛ فرازمند، محمد صالح (۲۰۲۲-۰۳-۲۹). «سلسله زندیه». موسسه فرهنگی آموزشی هدایت میزان. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۸.
- ↑ «معنی زند | لغتنامه دهخدا». vajehyab.com. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۸.
- ↑ تاریخ ۳ دوازدهم انسانی (ص۱۹).
- ↑ "ʿAŠĀYER (tribes in Iran) – Encyclopaedia Iranica". www.iranicaonline.org (به انگلیسی).
After a short period of rule by the Kurdish (or Lor) clan of Zand in the second half of the 12th/18th century, the government of Iran fell into the hands of the another set of Qizilbāš chiefs, those of the Ašāqabāš section of the Qajar tribe.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامiranica-perry
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ...the bulk of the evidence points to their being one of the northern Lur or Lak tribes, who may originally have been immigrants of Kurdish origin., Peter Avery, William Bayne Fisher, Gavin Hambly, Charles Melville (ed.), The Cambridge History of Iran: From Nadir Shah to the Islamic Republic, Cambridge University Press, 1991, ISBN 978-0-521-20095-0, p. 64.
- ↑ گرانت واتسن، رابرت. تاریخ ایران. امیرکبیر. ص. ۴۵.
- ↑ صدر کشاورز، محمدعلی (۱۳۶۹). عقاب کمازان. تهران: چاپ خوشه. ص. صفحه ۴۵ و ۶۸.
- ↑ مردمشناسی ایران، هنری فیلد، (ص۲۱۷و۲۱۸).
- ↑ جغرافیای سیاسی کیهان، مسعود کیهان (ص۶۶و۶۷).
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۶۳.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۳۲.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۶۴.
- ↑ راولینسون، هنری لرزیک (۱۳۶۲). سفرنامه راولینسون: گذر از ذهاب به خوزستان. ترجمهٔ سکندر اماناللهی بهاروند. تهران. ص. ۱۵۲.
- ↑ منم تیمور جهانگشا، تیمور گورکانی، ترجمه ذبیحالله منصوری (ص۲۱۷).
- ↑ «باجولوند دانشنامه جهان اسلام».
- ↑ "BĀJALĀN – Encyclopaedia Iranica". www.iranicaonline.org (به انگلیسی). Archived from the original on 6 February 2019. Retrieved 16 March 2013.
- ↑ ۶۱٫۰ ۶۱٫۱ پیر اوبرلینگ (۱۶ ژوئن ۲۰۰۶). «KURDISH TRIBES». دانشنامه ایرانیکا. دریافتشده در ۱۸ مه ۲۰۲۰.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۵۵.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۴۹.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۱.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۱.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۳.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۴.
- ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ ۶۸٫۲ سگوند، اردشیر (۱۳۷۸). نگاهی ژرفتر به ایل پاپی. کیهان فرهنگی. ص. ۵۸ تا ۶۱. دریافتشده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۲.
- ↑ «پاپی». لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۵.
- ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ «چگنی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافتشده در ۳ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ ۷۲٫۰ ۷۲٫۱ ۷۲٫۲ ۷۲٫۳ پیر ابرلینگ (۱۵ دسامبر ۱۹۹۰). «ČEGĪNĪ». دانشنامه ایرانیکا. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵.
- ↑ محمدرضا والی زاده معجزی. «تاریخ ایلات و طوایف لرستان». اردیبهشت. از پارامتر ناشناخته
|عده ای در روستای همیانه و چندین روستا دشت سیلاخور روستانشانی=
صرفنظر شد (کمک); پارامتر|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «چگینی». لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از اصلی در ۳ فوریه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵.
- ↑ «چگنی». دائرة المعارف بزرگ اسلامی. آذر ۱۳۹۸. دریافتشده در ۱۴۰۱-۱۰-۲۸.
- ↑ «دانشنامه جهان اسلام - بنیاد دائرة المعارف اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۵.
- ↑ «ترکاشوند». ویکی شیعه. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۵.
- ↑ «ترکاشوند - ویکی فقه». fa.wikifeqh.ir. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۵.
- ↑ معصومه ابراهیمی. «ترکاشوند». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافتشده در ۲۲ اوت ۲۰۲۱.
- ↑ «KURDISH TRIBES». دانشنامه ایرانیکا. ۱۶ ژوئن ۲۰۰۴. دریافتشده در ۳ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «KARIM KHAN ZAND». Encyclopædia Iranica. ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۶.
- ↑ «ص۲۹۷».
- ↑ گراوند, رامیه; دوستان, غلامحسین کریمی; غلامی, وحید; ورزنده, امید (1400-03-31). "بررسی دستگاه واجی گویش لکی کوهدشت". دوفصلنامه زبانشناسی گویشهای ایرانی (به Farsi). 5 (2).
{{cite journal}}
: Check date values in:|date=
(help)نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link) - ↑ «باجلان». ایرانیکا. بایگانیشده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۹ فروردین ۱۳۹۰.
- ↑ ۸۵٫۰ ۸۵٫۱ «باجُولْوَنْد (باجَلان)». دانشنامه جهان اسلام. دریافتشده در ۹ فروردین ۱۳۹۰.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۲۲۷.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۲۲۸.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۲۲۶.
- ↑ پیر اوبرلینگ (۱۵ دسامبر ۱۹۸۸). «BĀJALĀN». دانشنامه ایرانیکا. بایگانیشده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۸ مه ۲۰۲۰.
- ↑ «باجلانهای کرد».
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۶۰.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۶۸.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۶۵ تا ۱۶۷.
- ↑ «کولیوندها در کجای تاریخ ایستادهاند؟ | پایگاه خبری تحلیلی نسیم دلفان». ۲۰۱۳-۰۲-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۰.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۵۸ تا ۱۶۰.
- ↑ بختیاری، تاریخ بختیاری، ۶۲.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۲۲۴.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۸۶.
- ↑ «معرفی استان لرستان».[پیوند مرده]
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۸۷ تا ۱۹۴.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۷۰.
- ↑ امانالهی بهاروند، قوم لر، ۱۷۲.
منابع
- امانالهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). قوم لر. تهران: نشر آگه. شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۳۵-۹.
- بختیاری، سرداراسعد (۱۳۸۳). تاریخ بختیاری. تهران: اساطیر. شابک ۹۶۴-۵۹۶۰-۲۹-۰.
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون