یانگ‌وون
پادشاه یانگ‌وون (به کره‌ای: 양원태왕)، (زاده: ۵۳۸؛ سلطنت: ۵۴۵~۵۵۹ میلادی)؛ بیست و چهارمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین از سه پادشاهی کره بود. او پسر ارشد پادشاه آن‌وون بود. در طول سلطنت پادشاه یانگ وون، گوگوریو به تدریج ضعیف‌تر شد و مجبور شد اقدامات فوری متعددی برای جلوگیری از تهاجمات خارجی انجام دهد، و در نهایت منطقه سئول را به اتحاد دو پادشاهی دیگر کره از دست داد.[۱][۲]
| یانگ‌وون 양원 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ته‌وانگ | |||||||||
| پادشاه گوگوریو | |||||||||
| سلطنت | مارس ۵۴۵ - مارس ۵۵۹ میلادی | ||||||||
| تاج‌گذاری | مارس ۵۴۵ میلادی | ||||||||
| پیشین | آن‌وون | ||||||||
| جانشین | پیونگ‌وون | ||||||||
| ولیعهد گوگوریو | |||||||||
| ولیعهدی | ژانویه ۵۳۳ - مارس ۵۴۵ میلادی | ||||||||
| تاج‌گذاری | ژانویه ۵۳۳ میلادی | ||||||||
| پیشین | هونگان | ||||||||
| جانشین | یانگسونگ | ||||||||
| زاده | گو پیونگسونگ/سونگ ۵۳۸ میلادی پیونگ‌یانگ سونگ | ||||||||
| درگذشته | مارس ۵۵۹ میلادی پیونگ‌یانگ سونگ | ||||||||
| آرامگاه | جینپری شماره (۱) | ||||||||
| فرزند(ان) | یانگسونگ | ||||||||
| |||||||||
| خاندان | گو | ||||||||
| دودمان | گوگوریو | ||||||||
| پدر | آن‌وون | ||||||||
| پیشه | پادشاه | ||||||||
| یانگ‌وون | |
| هانگول | 양원왕, 양강(상호)왕 |
|---|---|
| هانجا | 陽原王, 陽崗(上好)王 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Yangwon-wang, Yanggang(sangho)-wang |
| مک‌کیون–ریشاور | Yangwŏn-wang, Yanggang(sangho)-wang |
| نام تولد | |
| هانگول | 평성 |
| هانجا | 平成 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Pyeong-seong |
| مک‌کیون–ریشاور | P'yŏngsŏng |
| فهرست پادشاهان گوگوریو |
|---|
بخشی از مجموعهٔ |
|---|
| تاریخ کره |
 |
| گاه‌شمار تاریخ کره |
| سه پادشاهی |
|---|
|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
خانواده
[ویرایش]- پدر: پادشاه آن‌وون (به کره‌ای: 안원태왕)
- پدربزرگ: پادشاه مونجامیونگ (به کره‌ای: 문자명태왕)
- مادر: بانوی میانه (به کره‌ای: 중부인)
- همسر ناشناس
- پسر: شاهزاده یانگسونگ (به کره‌ای: 양성)
زندگی و سلطنت
[ویرایش]او درسال ۵۳۳ میلادی، سومین سال سلطنت پادشاه آن‌وون، به عنوان وارث تاج و تخت تأیید شد. اگرچه او وارث بود، اما گفته می‌شود که پس از مرگ پدرش نتوانست به سادگی قدرت را به دست گیرد. پادشاه آن‌وون سه زن داشت و چون اولی برای او پسری به دنیا نیاورد، سایر ملکه ها تلاش کردند تا پسرشان را بر تخت سلطنت بنشانند. حامیان پادشاه یانگ‌وون در مبارزه نظامی پیروز شدند و او توانست به تاج و تخت برسد.
پادشاه یانگ‌وون درسال ۵۴۷ میلادی برای جنگ آماده شد، دژ بگام را بازسازی کرد و دژ شین را تعمیر کرد. در سال ۵۴۸، او ۶٫۰۰۰ سرباز را به دژ دوکسان بکجه فرستاد، اما ژنرال شیلا جو‌جین رهبری ارتش امدادی را بر عهده داشت و حمله گوگوریو شکست خورد. درسال ۵۵۰ میلادی، بکجه به دژ دوسال حمله کرد و آن را غارت کرد. گوگوریو ضد حمله کرد و به دژ گومهیون بکجه حمله کرد، اما شیلا از این فرصت استفاده کرد و دو دژ دیگر گوگوریو را تصرف کرد.[۲][۳]
درسال ۵۵۱ میلادی، امپراتوری نوظهور گوک‌تورک ها از آسیای مرکزی حمله کرد و دژ شین را محاصره کرد. که نتوانستند آن را بگیرند، به جای آن به دژ بگام حمله کردند. در این هنگام، پادشاه یانگ‌وون ژنرال خود «گو هول» و ۱۰٫۰۰۰ سرباز را علیه گوک‌تورک ها فرستاد. آنها ۱٫۰۰۰ نفر را کشتند یا اسیر کردند. در همان سال، شیلا بار دیگر حمله کرد و ده ناحیه از منطقه سئول کنونی را تصرف کرد. درسال ۵۵۲ میلادی دژ جانگ‌آن ساخته شد. در سال ۵۵۴ میلادی، نیروهای پادشاه یانگ‌وون به دژ آنگچون در بکجه حمله کردند، اما موفق به تصرف آن نشدند.
درسال ۵۵۳ میلادی، ون‌شوآن، امپراتور چی شمالی، سفیر کوی‌لیو را به گوگوریو فرستاد تا غیرنظامیان چینی را که از ناآرامی‌ها در پایان وی شمالی فرار کرده بودند، به گوگوریو بازگرداند. وقتی دربار پادشاه یانگ‌وون نپذیرفت، کوی‌لیو عصبانی شد و پادشاه یانگ‌وون را با مشت روی صندلی‌اش زد. پادشاه یانگ‌وون که ترسیده بود از امتناع خود عذرخواهی کرد و با بازگرداندن پنج هزار خانوار موافقت کرد.
درسال ۵۵۷ میلادی، پادشاه یانگ‌وون شاهزاده یانگسونگ را به عنوان وارث تاج و تخت تعیین کرد. در دهمین ماه قمری همان سال، فرمانده گون‌جوری قلعه هواندو شورش کرد، اما شورش سرکوب شد و او اعدام شد. پادشاه یانگ‌وون درسال ۵۵۹ میلادی پس از پانزده سال سلطنت درگذشت.
منابع
[ویرایش]- ↑ "양원왕" (به کره‌ای). Doopedia. Retrieved 2016-09-27.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "King Yangwon". KBS World. Retrieved 2016-09-27.
- ↑ "King Anwon". KBS World. Retrieved 2016-09-19.