پرش به محتوا

سانسانگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادشاه سانسانگ (به کره‌ای: 산상태왕)، (سلطنت: ۱۹۷~۲۲۷ میلادی[۱])؛ دهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه پادشاهی کره، بود. او سومین پسر هشتمین امپراتور، پادشاه شینده، و برادر کوچکتر نهمین امپراتور، پادشاه گگوکچون، که بدون وارث درگذشت بود.[۲]

سانسانگ
산상
ته‌وانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنتمه ۱۹۷ - مه ۲۲۷ میلادی
پیشینگگوکچون
جانشیندونگچون
زادهگو یونو/ییمو
نامشخص
گونگنه‌سونگ
درگذشتهمی ۲۲۷ میلادی
گونگنه‌سونگ
آرامگاه
سانسانگ لونگ
شهبانوملکه وو
فرزند(ان)وویگو
نام پسامرگ
سانسانگ ته‌وانگ
خاندانگو
دودمانگوگوریو
پدرشینده
پیشهپادشاه
سانسانگ
هانگول
산상왕
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهSansang-wang
مک‌کیون–ریشاورSansang-wang
نام تولد
هانگول
고연우 or 이이모
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGo Yeon-u or I-imo
مک‌کیون–ریشاورKo Yŏnu or Iimo
سه پادشاهی

۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.


خانواده

[ویرایش]

پیش‌زمینه و به‌دست آوردن پادشاهی

[ویرایش]

پس از مرگ پادشاه گگوکچون، ملکه وو از ادعای پادشاه سانسانگ حمایت کرد و او را بر تخت نشاند. او سپس ملکه سانسانگ شد.[۴] این نشان می‌دهد که رسم ازدواج زن‌برادرستانی هنوز در گوگوریو اجرا می شد،[۵] اما همچنین قدرت بانو وو را در دربار نشان می‌داد.[۶]

گو بالگی، برادر بزرگتر پادشاه سانسانگ رهبری یک نیروی شورشی را برای حمله به پایتخت، به دست آوردن حمایت نظامی از جناح چینی، بر عهده گرفت. پادشاه سانسانگ برادر کوچکترش گو گیه‌سو را برای سرکوب فرستاد و بالگی پس از شکست خودکشی کرد.[۷]

گوگوریو در سال ۲۰۴ میلادی پس از اینکه برادر بزرگتر پادشاه سانسانگ گو بالگی، نزد کانگ گونگسون رفت و از ۳۰٫۰۰۰ سرباز درخواست کرد تا به گوگوریو حمله کنند تا گو بالگی بتواند پادشاه شود، توسط جنگ سالار گوگوریو مورد حمله قرار گرفت.[۸] درهمین زمان، کانگ با جدا کردن نیمه جنوبی از فرمانداری لیلانگ، فرمانداری دایفنگ را تأسیس کرد. اگرچه گوگوریو اولین تهاجم را شکست داد و گو بالگی را کشت، درسال ۲۰۹ میلادی کانگ دوباره به گوگوریو حمله کرد و برخی از قلمرو آن را تصرف کرد و گوگوریو را تضعیف کرد.[۹]

فشار از سوی لیائودونگ، گوگوریو را مجبور کرد که پایتخت خود را در دره رودخانه هون به دره رودخانه یالو در نزدیکی هواندو منتقل کند.[۱۰] درسال ۲۱۷ میلادی، او به هزار خانواده از منطقه لیائودونگ پناه داد.[۱۱]

جانشینی و مرگ

[ویرایش]

در یازدهمین ماه از سال ۲۰۸ میلادی، پادشاه در هنگام شکار، گراز نری را تعقیب کرد تا اینکه به روستایی در منطقه «جوتونگچون» رسید، او در آن مکان با زن جوانی ملاقات کرد و یک روز را با او گذراند. ملکه در مورد این موضوع شنید و سعی کرد تا او را بکشد، ولی موفق نشد. آن زن، پسری به دنیا آورد و ملکه دوم شد.[۱۲] آن پسر در سال ۲۱۳ میلادی ولیعهد شد و سپس «پادشاه دونگچون» گردید.[۱۳]

سانسانگ، پس از ۳۱ سال امپراتوری در سال ۲۲۷ میلادی مرد، او را در محلی به نام «سانسانگ نونگ» دفن کردند.

تصویرسازی مدرن

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Yi, Ki-baek (1984). A new history of Korea. Harvard University Press. p. 13. ISBN 067461576X. Retrieved 2016-01-29.
  2. "Kings and Queens of Korea". KBS Radio (به انگلیسی). Korean Broadcasting System. 2015-03-09. Archived from the original on 22 January 2019. Retrieved 30 اكتبر 2024. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  3. Her title was Sohu (کره‌ای소후; هانجا小后), meaning Little Queen, and her name was Hunyeo (کره‌ای후녀; هانجا后女), meaning Queen Lady. She is described to had a beautiful face in Samguk Sagi. In 208, the king secretly went to her house at night, consented not to throw it away if she became pregnant and then committed adultery with her. However, Queen Wu who heard this became jealous and secretly sent soldiers to kill this pregnant lady. Sansang then went to her house and confirmed that she was pregnant his child, even gave her a great gift.
  4. Pae-yong Yi, 《Women in Korean History 한국 역사 속의 여성들》, Ewha Womans University Press, 2008. شابک ‎۸۹۷۳۰۰۷۷۲۶, pp.122-123
  5. Lee, Peter H; Ch'oe, Yongho; Kang, Hugh G.H. (2013). Introduction to Asian civilizations: Sources of Korean Tradition: Volume One: From Early Times Through the Sixteenth Century. Columbia University Press. pp. 30–32. ISBN 9780231515313. Retrieved 2016-01-29.
  6. Snodgrass, Mary Ellen (2015). World Clothing and Fashion: An Encyclopedia of History, Culture, and Social Influence. Routledge. ISBN 978-1317451662. Retrieved 29 January 2016.
  7. Encyclopedia of Korean Folk Literature: Encyclopedia of Korean Folklore and Traditional Culture Vol.3. Seoul: Encyclopedia of Korean Folk Literature: Encyclopedia of Korean Folklore and Traditional Culture. 2014. pp. 150–151. ISBN 9788928900848. Retrieved 2016-01-30.
  8. "History: King Sansang". KBS. March 2015. Retrieved 30 August 2023.
  9. de Crespigny, Rafe (2007), A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms, Brill, p. 988
  10. 'Gina L. Barnes', "State Formation in Korea", 2001 Curzon Press, pp. 22–23'
  11. Horesh, Niv; Kavalski, Emillian; Kim, Hyunjin (2014). Asian Thought on China's Changing International Relations. Palgrave Macmillan. p. 175. ISBN 9781137299338. Retrieved 2016-01-29.
  12. "산상왕" (به کره‌ای). Doopedia. Retrieved 2016-03-09.
  13. Cho, Hyunseol. "King Sansang(山上王)". Encyclopedia of Korean Folk Culture. Retrieved 18 September 2020.