پیونگ یانگ سونگ
پیونگ‌یانگ سئونگ (هانگول:평양성) یا جانگان سئونگ (هانگول:장안성) آخرین پایتخت گوگوریو است که پس از انتقال پایتخت به این مکان در سال ۵۸۶ میلادی (سال بیست و هشتم سلطنت پادشاه پیونگ وون)، تا سقوط گوگوریو (سال بیست و هفتم پادشاه بوجانگ) به عنوان پایتخت بود). دلیل انتخاب قلعه پیونگ‌یانگ به عنوان پایتخت این بود که به دلیل موقعیت مکانی برای جلوگیری از تهاجمات دشمنان خارجی مناسب بود و مساحت مسطح تری نسبت به قلعه نائه‌نایسئونگ داشت. زمانی که قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ ساخته شد، تمام دیوارها در سه لایه ساخته شدند.
| پیونگ‌یانگ سئونگ | |
|---|---|
평양성 | |
 کره شمالی | |
.jpg) دروازه پوتونگمون، یکی از ۴ دروازه اصلی قلعه پیونگ‌یانگ | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| آدرس | شهرستان چونگ، شهرستان پوتونگانگ و شهرستان پیونگچئون، شهر پیونگ‌یانگ |
| کشور | کره شمالی |
| آغاز ساخت | ۵۶۶ میلادی |
| پایان | ۵۹۳ میلادی |
| مالک | میراث ملی کره شمالی |
| وابستگی | امپراتوری گوگوریو |
| پیونگ‌یانگ سئونگ | |
| هانگول | 평양성 |
|---|---|
| هانجا | 平壤城 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Pyeongyangseong |
| مک‌کیون–ریشاور | P'yŏngyangsŏng |
| نام(های) دیگر | |
| هانگول | 장안성 |
| هانجا | 長安城 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Janganseong |
| مک‌کیون–ریشاور | Changansŏng |
بخشی از مجموعهٔ |
|---|
| تاریخ کره |
 |
| گاه‌شمار تاریخ کره |
| سه امپراتوری |
|---|
|
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
| فهرست پادشاهان گوگوریو |
|---|
موقعیت مکانی[ویرایش]
محافل آکادمیک جریان اصلی فرض می‌کنند که قلعه پیونگ یانگ در منطقه شهری شهر فعلی پیونگ یانگ کره شمالی واقع شده است. با این حال، برخی از محققان ادعا می‌کنند که شهر پیونگ یانگ در جایی که اکنون شهر لیائوانگ، چین نامیده می‌شود، قرار داشته است.[۱]
ساختمان‌ها[ویرایش]
دروازه پوتونگمون[ویرایش]
دروازه پوتونگمون ابتدا در زمان امپراتوری گوگوریو ساخته شد و سپس در زمان پادشاهی چوسان بازسازی شد. این دروازه ابتدا به عنوان دروازه غربی قلعه مرکزی پیونگ‌یانگ سئونگ در زمانی که گوگوریو در اواسط قرن ششم در حال ساختن قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ بود، ساخته شد و به عنوان دروازه نگهداری شد. دروازه غربی سئوگیونگ در زمان پادشاهی گوریو. نام دروازه پوتونگمون به این دلیل است که در سواحل رودخانه پوتونگ واقع شده است، در تاریخ گوریو به عنوان "دروازه گوانگ دئوکمون" نوشته شده است و همچنین به "اویانگوان" برای اشاره به دیدن دوباره خورشید صبحگاهی نامگذاری شده است.[۲] دروازه فعلی در سال ۱۴۷۳ میلادی بازسازی شد و به عنوان دروازه ای به شمال غربی قلعه پیونگ‌یانگ، در موقعیت مهمی برای دفاع ملی و حمل و نقل قرار داشت، بنابراین از دوره گوگوریو تا دوره چوسان بسیار مهم تلقی می شد.
سبک معماری با شکوه و متعادل است که یادآور پادشاهی گوریو است. از یک خاکریز ساخته شده از گرانیت صیقلی و یک برج دروازه دو طبقه بر بالای آن ساخته شده است و هونگیمون‌گیل در وسط خاکریز ساخته شده است. در جلوی، درب تخته ای محکم با قطعات فلزی که در جلو و عقب ردیف شده بودند نصب شده بود. هونگیمون‌گیل، با خاکریزهای بلند و عرض ۴٫۴ متر و ارتفاع ۴٫۵۵ متر، مهارت های پیشرفته سنگ گذاری اجداد ما را نشان می دهد. برج دروازه دارای ۳ اتاق (۱۴٫۸ متر) در جلو و ۳ اتاق (۹٫۱۵ متر) در طرفین است. ارتفاع کلی دروازه پوتونگمون کمی کمتر از دروازه های دیگر است و مساحت طبقه دوم نسبت به مساحت طبقه اول نسبتاً باریک است. از ضلع، مثلث اتصال پایه ستون های بیرونی در دو طرف طبقه اول و پشته و از جلو، مثلث اتصال دهنده دو سر پایه خاکریزی و مرکز پشته برج دروازه تقریباً می باشد. مثلث های متساوی الاضلاع بنابراین، احساس موقر و پایدار می دهد.
در قدیم، یک کشتی در مقابل رودخانه پوتونگ [۳] وجود داشت، و گفته می‌شد که دیدن مهمانانی که به دروازه پوتونگمون همراهی می‌کردند و از آن خارج می‌شدند، به نام پوتون سونگ‌گک، به عنوان یکی از هشت مکان دیدنی معروف بود. از زمان های قدیم دروازه پوتونگمون را روزنامه می نامیدند،[۴] در طول عملیات بازپس گیری قلعه پیونگ‌یانگ، تعداد زیادی تیر آتشین به سمت دروازه پرواز کرد، اما نسوخت. در پایان، بنابراین مردم آن را دروازه شبح‌وار نامیدند همچنین، در طول جنگ کره، پیونگ‌یانگ به شدت بمباران شد، بنابراین وقتی جنگ به پایان رسید، گفته می‌شود که تنها دو ساختمان سالم وجود داشته است که یکی از آنها ساختمان بانک و دیگری دروازه دشت بود. [۵]
دروازه تدونگمون[ویرایش]
.jpg)
تدونگمون دروازه‌ای است که تدونگمون‌دونگ، ناحیه جانگ‌گو، پیونگ‌یانگ واقع شده است. در ابتدا در اواسط قرن ششم به عنوان دروازه شرقی نیسئونگ، قلعه پیونگ‌یانگ گوگوریو ساخته شد. نمونه فعلی پس از چندین تعمیر در سال ۱۶۳۵ میلادی بازسازی شد.
دروازه تدونگمون دارای یک دروازه رنگین‌کمان شکل، ۳ کان (۱۵٫۹۱ متر) در جلو و ۳ کان (۱۰٫۳۴ متر) در کنار، بر روی یک خاکریز سنگی بزرگ است و از یک اتاق زیر شیروانی دروازه با سقف شیروانی تشکیل شده است. ارتفاع کل تدونگمون ۱۹ متر است. این خاکریز با چیدن سنگ های بزرگ به شکلی عجیب و ایجاد زنجیر دیوار کناری و خمش صفحه ای محکم و ایمن است. کف تخته موندانجا نسبت به سایر موندانجاها هٔ بلندتر است، مرکز آن عریض تر است و حتی یک نرده نیز تعبیه شده است تا در هنگام خم شدن آن را زیبا جلوه دهد. علاوه بر این، ستون‌های طبقه اول و دوم نسبت به سایر ستون‌های دروازه بلندتر است و خود دروازه با تدونگ‌گونگ سه‌لیوانی بافته شده در بالای ستون‌ها، با شکوه ساخته شده است. به طور خاص، در ساخت و ساز معماری، ستون های گوشه ضخیم تر و بلندتر از ستون های میانی ساخته می شدند و برای حفظ تعادل مکانیکی و ایجاد حس پایداری کمی به جلو متمایل می شدند. علاوه بر این، ترکیب جسورانه با استفاده از ستون های چوبی ضخیم، نیش قوی اعضای تکیه گاه و فاصله منظم ۱۶ ستون، تدونگ‌گونگ و... دروازه را بزرگ و با وقار می کرد. علاوه بر این، تدونگ‌گونگ سه لایه، مجسمه رسمی ساده و ظریف تدونگ‌هوابانگ، و زیبا و درخشان تانچونگ یکی از نمونه‌های معمولی معماری مونتانراک کره‌ای هستند و به وضوح مهارت‌ها و تکنیک‌های برجسته معماری گوگوریویی را نشان می‌دهند.
دروازه تدونگمون یک برج دروازه است که توسط گوگوریو هنگام ساختن قلعه پیونگ‌یانگ در اواسط قرن ششم ساخته شد و پس از آن چندین بار توسط دزدان دریایی سوزانده شد و برج فعلی در سال ۱۶۳۵ میلادی بازسازی شد. امپراتوری ژاپن با از بین بردن ساختار و تزئینات آن، ایجاد اضافات و تخریب دیوارهای آن، به ظاهر اصلی تدونگمون آسیب رساند، اگرچه در طول جنگ کره آسیب دید، اما در سال های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۹ تعمیر و بازسازی شد.
زنگ تدونگمون[ویرایش]
زنگ تدونگمون پیونگ‌یانگ به زنگی گفته می شود که در زمان پادشاهی چوسان ساخته شد و در غرفه تدونگمون آویزان شد. به عنوان یک گنج ارزیابی می شود. این زنگ هشدارهای اضطراری و اطلاعات زمانی را تا دهه ۱۸۹۰ به شهروندان پیونگ‌یانگ ارائه می کرد. زنگ فعلی در سال ۱۷۲۶ بازسازی شد و ۳٫۱ متر ارتفاع، ۱٫۶ متر قطر و ۱۳٫۵ تن وزن دارد.
کاخ اولمیلته[ویرایش]
اولمیلته یک کاخ است که در اواسط قرن ششم به عنوان قطب شمالی کاخ داخلی گوگوریو در قلعه پیونگ‌یانگ، واقع در زیر قله اولمیلبونگ در کوه گئومسوسان در جانگ‌گو، پیونگ‌یانگ ساخته شده است. با نگاهی به ریشه نام "اولمیلده"، داستانی وجود دارد که مدت ها پیش، "اولمیل یوجونگ" پس از عاشق شدن به مناظر شگفت انگیز از آسمان برای بازی در این مکان سقوط کرد و ژنرال اولمیل یوجونگ، و پسرش ژنرال اولجی موندئوک برای محافظت از این مکان جنگید. ظاهر کنونی در چهلمین سال سلطنت پادشاه سوکجونگ (۱۷۱۴) در زمان پادشاهی چوسان، زمانی که خاکریز تعمیر شد، بازسازی شد. این مکان به عنوان مکانی که گانگجو‌ریونگ، فعال کارگری در سال ۱۹۳۱ در ارتفاع بالا دست به تحصن زد، معروف است و اخیراً در سال ۱۹۶۰ بازسازی شده است.
با نگاهی به سازه، بر روی خاکریزی به ارتفاع ۱۱ متر ساخته شده و دارای سقف شیروانی یک طبقه با ۳ اتاق (۷٫۴۶ متر) در جلو و ۲ اتاق (۵٫۲۹ متر) در طرفین است. این ستون برای محافظت در برابر باد و باران با نگه داشتن یک ستون سنگی مربعی به ارتفاع ۱ متر در پایین و سپس ساختن یک ستون آویز در بالای آن ساخته شده است. چشم‌انداز ها به قدری زیبا است که «بازی بهاری در اولمیلته» به عنوان یکی از «هشت منظره منظره از پیونگ‌یانگ» انتخاب شده است.
دروازه چیلسونگمون[ویرایش]
_(Taylor_box21num06).jpg)
دروازه چیلسونگمون یکی از دروازه های قلعه پیونگ‌یانگ سونگ است و در گیونگسان‌دونگ، ناحیه جانگ‌گو، شهر پیونگ‌یانگ واقع شده است. این دروازه اولین بار در اواسط قرن ششم در دروازه شمالی نیسئونگ، قلعه پیونگ‌یانگ گوگوریو ساخته شد و در زمان پادشاهی چوسان در سال ۱۷۱۲ پس از میلاد بازسازی شد. این نام به معنای دروازه شمالی از دب اکبر واقع در قسمت شمالی آسمان گرفته شده است. برج دروازه این دروازه قلعه یک ساختمان یک طبقه است که دارای ۳ اتاق در جلو به طول ۷٫۳۸ متر و ۲ اتاق در طرفین به طول ۴٫۳۶ متر است. برج دروازه دارای ستون های آویزان بود که در همه جهات می چرخیدند، و مرکز جلو کمی عریض تر شد تا از جاده دروازه رنگین کمان جلوگیری شود. هیچ سوراخی وجود نداشت و کولئوپتیل های زیبایی در زیر تیرها قرار داشتند.
.jpg)
فضای داخلی ساختمان خنک با سقف طاقدار است و کف محفظه میانی با کف پوش پوشانده شده است. برج دروازه با کاشی های سندان رنگارنگ تزئین شده بود تا ظرافت ساختمان را افزایش دهد. سقف از نوع مفصلی تک لبه ای است. این بنا برای ساختن قلعه ای در کنار دروازه قلعه طراحی شده بود تا بتواند حمله ای متمرکز به دشمنانی که به سمت قلعه می آیند انجام دهد.[۶][۷][۸]
دروازه هیونمومون[ویرایش]
-The_first_solider_scales_the_Hyonmu_Gate_at_Pyongyang.jpg)
دروازه هیونمومون در گیونسانگ‌دونگ، جانگ‌گو ناحیه، شهر پیونگ‌یانگ واقع شده است. این برج برای اولین بار به عنوان دروازه شمالی بوکسونگ در طول ساخت قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ، پایتخت سلطنتی گوگوریو در اواسط قرن ششم ساخته شد و چندین بار بازسازی شد. نام هیونمومون از "هیونمو" گرفته شده است که خدای دفاع شمالی در میان چهار خدا محسوب می شود. این دروازه که بین قله مورانبونگ و اولمیلته قرار دارد، همچنین به عنوان دروازه ای برای دفاع شمالی از قلعه پیونگ‌یانگ عمل می کند.
بیرون دروازه، دیوارهای اونگسونگ در سمت چپ و راست ساخته شد تا ورودی دروازه را باریک کند، و برج دروازه ۷٫۰۵ متر طول با ۳ اتاق در جلو و ۳٫۱ متر در کنار به سبک شیروانی تک لبه دارد. داخل ساختمان با سقف بشکه ای ساخته شده بود و از همه طرف باز بود و با دانچونگ سندان پوشانده شد تا به خوبی با مناظر طبیعی اطراف ترکیب شود. اگرچه مقیاس بزرگ نیست، اما فرمت دروازه گوگوریو را به خوبی حفظ می کند.[۹]
تپه مورانبونگ[ویرایش]
مورانبونگ تپه‌ای کوچک در ناحیه مورانبونگ، شمال مرکز پیونگ‌یانگ، کره شمالی است و در بالای آن چوی‌سونگ‌دای قرار دارد. گفته می شود که آن را مورانبونگ می نامیدند زیرا ظاهر کلی آن شبیه گل است. مناطق اطراف در مجموع کوه گئومسوسان نامیده می شوند. از شرق با رودخانه دیدونگ هم مرز است و در جنوب، شمال و غرب دره هایی وجود دارد. حتی در پیونگ‌یانگ، مناظر عالی است و به آن یکی از هشت منظره چوسان یا هشت منظره منظره پیونگ‌یانگ می گویند.
از دوره گوگوریو، این قلعه محافظت از شمالی ترین قسمت قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ بوده است و دیوارها و غرفه های آن هنوز باقی مانده است. در طول تهاجم ژاپنی‌ها به کره، کاخ و معبد توسط ارتشژاپن ویران شد. قلعه موراندای در طول جنگ اول چین و ژاپن توسط دودمان چینگ دفاع شد و از ۱۵ سپتامبر ۱۸۹۴ به محل نبرد شدید علیه ارتش ژاپن تبدیل شد. هنگامی که این قلعه سقوط کرد، قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ سقوط کرد.
تاریخ[ویرایش]
گوگوریو[ویرایش]
پس از انتقال پایتخت از گونگناسئونگ به پیونگ‌یانگ سئونگ، تا زمان سقوط گوگوریو به پایتخت گوگوریو تبدیل شد.
در سال ۵۵۲، در زمان پادشاهی یانگ وون، تغییر مکان پایتخت تصمیم‌گیری شد و انتخاب محل ساخت و ساز و طرح ساخت و ساز آغاز شد. ساخت قلعه داخلی در سال ۵۶۶ آغاز شد، پایتخت در سال ۵۸۶ تغییر مکان داد، ساخت دیوارهای میانی و بیرونی در سال ۵۸۹ آغاز شد و سرانجام در سال ۵۹۳ به پایان رسید.[۱۰][۱۱]
چهار پادشاه بزرگ، از جمله پادشاه پیونگ وون، پادشاه یئونگ یانگ، پادشاه یونگ نیو و شاه بوجانگ در اینجا بر تخت نشستند و افسانه اوندال، افسانه ژنرال اوندال و دخترش پرنسس پیونگ‌گانگ ایجاد شد، جنگ‌های بین‌المللی مانند جنگ گوسو. و جنگ گودانگ آغاز شد و یون گه سومون بنیانگذار جناح جوهوا شد. در عوض شورش ماکیجی که ۱۸۰ نفر و پادشاه یونگ‌نیو را کشت و پادشاه بوجانگ را بر تخت سلطنت نشاند، با ایجاد حکومت قبیله یئون متشکل از سه نفر دنبال شد. یون گه سومون، یون نامسانگ و یوننامگئون. علاوه بر این، درگیری سیاسی بین ارباب قلعه آنسی و یون گه سومون رخ داد. زمان انتقال پایتخت به پیونگ‌یانگ زمانی بود که دستاوردهای فعالیت‌های فتح انباشته شده در دوران پادشاهی گوآنگ‌گائتو بزرگ و شاه جانگسو و سیستم متمرکز توسعه یافته در دوران پادشاهی گگوکچئون و شاه سوسوریم تکمیل شد و بر این اساس ۱۰۰٫۰۰۰ تا ۱۵۰٫۰۰۰ سرباز در جنگ علیه سلسله‌های متحد چین مانند سویی و تانگ مستقر شدند که با بسیج توانستند پیروز شوند و این نقطه ای بود که قدرت ملی کامل‌ترین بود. با این حال، بر سر ورود شاهزاده به چانگ‌آن، دولت به دو بخش تقسیم شد و شورش مکجی رخ داد که در آن جناح ضد تانگ، جناح طرفدار تانگ را قتل‌عام کرد و اوضاع سیاسی را بیش از هر زمان دیگری آشفته کرد. در پایان، اختلافات داخلی بین برادران درگرفت و شین‌سونگ خائن، نابودی گوگوریو را تسریع کرد.
گوریو[ویرایش]
بر اساس هویت گوریو به عنوان جانشین گوگوریو، آن را سئوگیونگ می‌نامیدند و به عنوان یک قلعه شهر مرزی عمل می‌کرد. این به قدری مهم بود که این بحث مطرح شد که سئوگیونگ باید در جریان شورش میوچئونگ به پایتخت منتقل شود.
چوسان[ویرایش]
این قلعه به عنوان یک قلعه در منطقه مرکزی منطقه استان پیونگان خدمت می‌کرد. در طول تهاجم ژاپنی‌ها به کره، چندین نبرد پراکنده در قلعه پیونگ‌یانگ بین نیروهای چوسان، ژاپنی‌ها و سلسله مینگ رخ داد. همان‌طور که در نبرد پیونگ‌یانگ مشاهده شد، نبردهای شدیدی از دور اول تا چهارم روی داد. در پایان پادشاهی چوسان، نبرد پیونگ‌یانگ (۱۸۹۴ م.) رخ داد و دودمان چینگ و امپراتوری ژاپن در اینجا جنگیدند.
اشغال ژاپن[ویرایش]
امپراتوری ژاپن که به چوسان حمله کرد، دیوارهای قلعه پیونگ‌یانگ را ویران کرد.
کره شمالی[ویرایش]
نبرد پیونگ‌یانگ (۱۹۵۰ م.) در جنگ کره رخ داد. از آنجایی که دارایی‌های فرهنگی دوران گوگوریو و گوریو نسبت به کره جنوبی بیشتر است، از دروازه باتون، دروازه تائه‌دونگ، اولمی‌تائه و مورانگبون‌پیگ قلعه پیونگ‌یانگ سئونگ به عنوان دارایی‌های فرهنگی استفاده می‌شود. اولین گنجینه ملی کره شمالی قلعه پیونگ‌یانگ است.
منابع[ویرایش]
- ↑ 랴오양(遼陽)이 고구려의 평양? 中요동 고구려계 고분벽화 국내 공개
- ↑ 보통문 - 국가지식포털 북한지역정보넷
- ↑ 유홍준 (2011). 나의 문화유산답사기 4 - 평양의 날은 개었습니다. 창비. ISBN 978-89-3647-204-7.
- ↑ 北 국보 제3호, 평양성 서문 '보통문' 큰 전쟁때마다 참화 견뎌낸 신문(神門) - 통일뉴스
- ↑ 북한문화유산답사기 3.보통문…戰禍도 비켜간 '평양의 神門' - 유홍준 영남대 교수 - 중앙일보
- ↑ https://www.museum.go.kr/modern-history/doc.do?pseq=4745.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help) - ↑ https://encykorea.aks.ac.kr/.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|언어=ignored (help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help) - ↑ http://www.tongilnews.com/news/articleView.html?idxno=108469.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|날짜=ignored (help); Unknown parameter|언어=ignored (help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help) - ↑ https://encykorea.aks.ac.kr/.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|언어=ignored (help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help) - ↑ https://encykorea.aks.ac.kr/.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|언어=ignored (help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help) - ↑ https://www.mk.co.kr/news/culture/8095922.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help); Unknown parameter|날짜=ignored (help); Unknown parameter|언어=ignored (help); Unknown parameter|제목=ignored (help); Unknown parameter|확인날짜=ignored (help)