پرش به محتوا

نفر (ایل)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایل تورکمان نفر==

[ویرایش]

طوایف ایل نفر اتحادیه ی ایلی از قبایل ٢۴ گانه اوغوز هستند ک دوره ی غرنویان و سلجوقیان از ترکستان به خراسان و در فلات ایران پراکنده شده اند.

مناطق سکونت ایل نفر

[ویرایش]

پس از گذر از زندگی کوچ نشینی طوایف ایل نفر در شهرها و روستاهای ییلاق و قشلاق یکجانشین شده اند. از جمله مهمترین مراکز سکونت فعلی عشایر ایل نفر شهرهای مرودشت، بیضا ، شیراز ، فسا ، سروستان ، کوار ، خفر ، بخش صحرای باغ ، نیمه ، کرمستج ، لطیفی ، بریز شهر لار از توابع شهرستان لارستان اَرد از توابع شهرستان گراش استان فارس و روستای خوزو از توابع لامرد استان فارس ، خنج و بخش فورگ از توابع داراب استان فارس و شهرستان حاجی آباد استان هرمزگان و شهرستان های اصفهان ، شهرضا، گلشن،دستگرد، زیار از توابع استان اصفهان و روستا های اطراف آنها و شهرستان های بن ، سفید دشت ، بروجن ، سامان، مرغملک، شهرک کیان از توابع استان چهار محال و بختیاری و روستاهای اطراف آنهاست. ً ایل نفر خود شامل چندین طایفه می باشد که اکنون تقریبا روستاهای اطراف این شهرها، یکجانشین شده اند. البته تیره ها و خانوارهایی از ایل نفر نیز به مناطقی دوردست مانند شهرستان گرمسار بخش چهارقشلاق روستای قشلاق نفراز توابع استان سمنان و شهرستان های ورامین ، شهریار ، شهر ری ، فردوس ، قرچک از توابع استان تهران و تاکستان از توابع استان قزوین و شهرستان های ساوه استان مرکزی و شهرستان آمل و بابل و روستای نفرخیل از توابع استان مازندارن و اهواز ،آبادان ، امیدیه استان خوزستان مهاجرت نموده اند.

= وجه تسمیه

[ویرایش]
وجه تسمیه ایل نفر طبق تحقیقات و منابع چون کلمه ی نفر بجای نیروی نظامی آلپ، عسکر یا سرباز بکار برده میشده این ایل بنام نفر شناخته شده است.
==ییلاق و قشلاق==
[ویرایش]

عشایر ایل نفر تا اوایل قرن اخیر که زندگی کوچ نشینی داشته اند، در یک خط سیر طولانی شامل چند استان کنونی چهار محال و بختیاری ، اصفهان ، شمال تا جنوب استان فارس و بخش های شرقی و جنوب غربی آن تا شمال و جنوب غربی استان هرمزگان رفت و آمد می کرده اند.

مناطق ییلاقی: ییلاق طوایف ایل نفر در نیمه شمالی از حوالی مرودشت ، بیضا و آباده طشک استان فارس و شهرستان سامان ، شهرکرد ، سفید دشت ، بلداجی ، بن و بروجن از توابع استان چهارمحال و بختیاری بوده است.

مناطق قشلاقی: قشلاق طوایف ایل نفر نیز در نیمه جنوبی و شرقی یعنی از حدود شیراز ، بلوک کوار ، سروستان ، فسا ، خفر و جهرم به سمت جنوب و جنوب غربی از جمله قیر کارزین و خنج از توابع استان فارس و مناطق نیمه ، صحرای باغ و اطراف شهر لار از توابع لارستان استان فارس و مناطق اشکنان ، مهر ، مهرک و علامرودشت از توابع لامرد استان فارس و استان هرمزگان تا حدود بندرلنگه و گوده از توابع شهرستان بستک و حاجی آباد از توابع استان هرمزگان امتداد می یافته است.

دین و زبان

[ویرایش]
مردمان ایل نفر بزبان تورکمانی متکلم اند و مذهب شیعه دارند

طوایف ایل نفر

[ویرایش]

1_زمانخانلو (خوانین ایل نفر از این طایفه انتخاب میشدند) 2_دولخانلو 3_بادکی 4_تاتملو 5_ستارلو 6_سنجرلو 7_شولی 8_گندشلو 9_بیگدلی 10_قره_گوزلو 11_قره_چه_ای 12_قیدرلو 13_قبادخانلو 14قره_باجاقلو 15_قادلو 16_جرغه 17_قره_نفر 18_قره_قلاق 19_لر_نفر 20_عراقی 21_خوشنامی 22_جن_جین 23_چنگری 24_مرگ ماری

= جستارهای وابسته

[ویرایش]

تورک، تورکمان، قزلباش

پانویس

[ویرایش]

ایل نفر درگذر زمان

منابع

[ویرایش]
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nafar». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی .
  • دانشنامه ایرانیکا
  • شاهسون‌های فارس، پیشینهٔ تاریخی شناخت شاهسون‌ها، محمد کریم‌زاده
  • وقایع ایلات خمسه، محمد علی نجفی