فرهنگنامه ایران
نویسنده(ها) | رضا مرادی غیاثآبادی |
---|---|
عنوان اصلی | فرهنگنامه ایران: دانشنامه فرهنگ و تمدن ایران و پیرامون آن |
کشور | ایران |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | کتابهای مرجع- دائرةالمعارفها- ایرانشناسی |
انتشار | ۱۳۹۳ |
گونه رسانه | کتاب چاپی |
شمار صفحات | ۸۴۸ صفحه. |
شابک | شابک ۹۷۸−۹۶۴−۰۴−۹۶۳۹−۸ |
از سلسله مقاله دربارهٔ |
ایرانشناسی |
---|
فرهنگنامه ایران (با نام قبلی «فرهنگنامه ایران باستان») و با زیرعنوان «دانشنامه فرهنگ و تمدن ایران و پیرامون آن» یک دانشنامه به زبان فارسی با موضوع ایران است. فرهنگنامه ایران به مطالب و موضوعهایی میپردازد که با فرهنگ و تمدن ایران و پیرامون آن در پیوند است. محدوده زمانی این فرهنگنامه از دوران پیش از تاریخی تا اواخر عصر قاجار است.[۱]
موضوع مدخلهای این فرهنگنامه عبارتند از: دورههای باستانشناسی، سکونتگاهها، آثار و بناهای باستانی، سنگنگارهها، خطها و زبانها، کتیبهها و متون کهن، متون ادبی و علمی، شخصیتهای تاریخی و اسطورهای، نامهای اوستا و شاهنامه، هنرمندان، ادیبان و شاعران، جشنها و گردهماییهای مردمی، مناسبتهای تقویمی و باورهای کیهانی، هنرهای مردمی و صنایع دستی، موسیقی و خوشنویسی، اوزان و مقیاسها، تاریخنامهها و جغرافینامهها، تاریخنگاران و جغرافینویسان، شرقشناسان، سفرنامهنویسان[۲] و بهخصوص مظاهر هویت ایرانی در قبال یونسکو و آنچه به میراث فرهنگی ناملموس و مرکز مطالعات منطقهای حفاظت از آن مرتبط است.[۳]
به گفته خبرگزاری کتاب ایران نسخه مخصوص نوجوانان یکی از برنامههای در دست اجرای فرهنگنامه ایران است.[۴]
مشخصات
[ویرایش]ویرایش نخست و اصلی این فرهنگ در سال ۱۳۹۲ به پایان رسید.[۵] در این فرهنگنامه تلفظ کلمات و سرواژهها با استفاده از زیر و زبرهای استاندارد خط و زبان فارسی نوشته شدهاند.[۶] گفته شده که فرهنگنامه ایران اثری غیروابسته است که از بودجه یا حمایت دولتی یا نهادی استفاده نمیکند.[۷] اما به نظر میرسد انتشارات آگاه در چاپ و نشر آن همکاری داشته است.[۸] این فرهنگنامه دارای ۵۰۰۰ مدخل ایرانشناسی است و در نگارش آن از ۵۰۰ قطعه عکس استفاده شده است.[۹]
برخی دیگر از ویژگیهای این فرهنگنامه عبارت است از:
- تلفظ مدخلها و نامها با علائم هجاوندی زبان فارسی
- دارای مدخلهای مرتبط با زبان و فرهنگهای حوزهٔ فرهنگی ایران و کشورهای همسایه آن[نیازمند منبع]
نسخهٔ آنلاین فرهنگنامه ایران فاقد تمامی مدخلها و متن کامل آنها است. همچنین نسخهٔ آنلاین بدون تصویرهای منتشر شده در نسخهٔ چاپی است. عدهای این را نقصان نسخهٔ آنلاین میشمارند و معتقدند تمامی کتابهای مرجع میباید دارای نسخهٔ آنلاین کامل و رایگان باشند.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- وبگاه رسمی فرهنگنامه ایران بایگانیشده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
- صفحات آغازین فرهنگنامه[پیوند مرده]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ کتابخانه ملی بایگانیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine.
- ↑ گزارش خبرگزاری ایسنا.
- ↑ مرثیهای برای تار ایرانی و مرکز مطالعات منطقهای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس.
- ↑ خبرگزاری کتاب ایران: فرهنگنامهای که جایش خالی بود.
- ↑ گزارش وبگاه پژوهشهای ایرانی.
- ↑ گزارش اقتصاد ایران آنلاین.
- ↑ درباره فرهنگنامه ایران بایگانیشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine.
- ↑ این کتاب در وبگاه انتشارات آگاه.
- ↑ «انتشار کتاب فرهنگنامه ایران». دریافتشده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵.