روکساتیدین استات

روکساتیدین استات

داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	Oral
کد ATC	A02BA06
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	۸۰–۹۰٪
پیوند پروتئینی	۵–۷٪
متابولیسم	Hepatic deacetylation Minor involvement of CYP2D6 and CYP2A6
نیمه‌عمر حذف	5–7 hours
دفع	Renal
شناسه‌ها
نام آیوپاک 2-oxo-2-(3-[3-(piperidin-1-ylmethyl)phenoxy]propylamino)ethyl acetate
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۷۸۶۲۸-۲۸-۱
پاب‌کم CID	۵۱۰۵
دراگ‌بنک	DB08806 Y
کم‌اسپایدر	۴۹۲۶ Y
UNII	IV9VHT3YUM
KEGG	D08495 Y
ChEMBL	ChEMBL۴۶۱۰۲ Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID2048325
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C19H28N2O۴
جرم مولی	348.437 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES O=C(OCC(=O)NCCCOc1cc(ccc1)CN2CCCCC2)C
InChI InChI=1S/C19H28N2O4/c1-16(22)25-15-19(23)20-9-6-12-24-18-8-5-7-17(13-18)14-21-10-3-2-4-11-21/h5,7-8,13H,2-4,6,9-12,14-15H2,1H3,(H,۲۰٬۲۳) Y Key:SMTZFNFIKUPEJC-UHFFFAOYSA-N Y
(صحت‌سنجی)

روکساتیدین (انگلیسی: Roxatidine) آنتاگونیست رقابتی و اختصاصی گیرنده H2 است. اثر ضدترشحی روکساتیدین استات با واسطه متابولیست اصلی آن، یعنی روکساتیدین صورت می‌گیرد. بررسی‌های فارماکولوژیک نشان داده‌اند که ۱۵۰ میلی گرم روکساتیدین استات می‌تواند به‌طور بهینه‌ای ترشح اسید گاستریک را مهار کند و تجویز یک دوز ۱۵۰ میلی گرمی در هنگام خواب مؤثرتر از تجویز دوز ۷۵ گرمی دو بار در روز است. روکساتیدین استات دارای اثر آنتی آندروژنی نبوده و آنزیم‌های متابولیزه‌کننده داروها در کبد را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. این دارو در آفریقای جنوبی با نام تجاری روکسیت به فروش می‌رسد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Roxatidine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.