درگاه:فیزیک

این صفحه یک درگاه برگزیده است.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صفحه اصلی   رده‌ها و موضوعات   درگاه‌ها و پروژه‌ها

درگاه فیزیک


کنفرانس سلوی مشهورترین کنفرانس در زمینه فیزیک و شیمی است که از ابتدای آغاز به‌کار آن همواره برجسته‌ترین دانشمندان این دو رشته در آن شرکت کرده‌اند. کنفرانس فیزیک سال ۱۹۱۱ سلوی نخستین کنفرانس بین‌المللی فیزیک بود که تا آن زمان برگزار می‌گردید. این کنفرانس به‌دعوت ارنست سلوی برگزار شد. در همین سال بود که تنها دیدار اینشتین و هانری پوانکاره اتفاق افتاد. مشهورترین کنفرانس سلوی در سال ۱۹۲۷ بود. در این جلسه که موضوع آن الکترون‌ها و فوتون‌ها بود، بزرگ‌ترین فیزیکدانان آن زمان دربارهٔ نظریه تازه مدون شدهٔ کوانتمی با هم تبادل نظر کردند. هفده نفر از افراد این نگاره موفق به دریافت جایزه نوبل شده‌اند. این کنفرانس بین‌المللی تاکنون نیز برگزار می‌گردد.
کنفرانس سلوی مشهورترین کنفرانس در زمینه فیزیک و شیمی است که از ابتدای آغاز به‌کار آن همواره برجسته‌ترین دانشمندان این دو رشته در آن شرکت کرده‌اند. کنفرانس فیزیک سال ۱۹۱۱ سلوی نخستین کنفرانس بین‌المللی فیزیک بود که تا آن زمان برگزار می‌گردید. این کنفرانس به‌دعوت ارنست سلوی برگزار شد. در همین سال بود که تنها دیدار اینشتین و هانری پوانکاره اتفاق افتاد. مشهورترین کنفرانس سلوی در سال ۱۹۲۷ بود. در این جلسه که موضوع آن الکترون‌ها و فوتون‌ها بود، بزرگ‌ترین فیزیکدانان آن زمان دربارهٔ نظریه تازه مدون شدهٔ کوانتمی با هم تبادل نظر کردند. هفده نفر از افراد این نگاره موفق به دریافت جایزه نوبل شده‌اند. این کنفرانس بین‌المللی تاکنون نیز برگزار می‌گردد.

فیزیک علمی طبیعی است که هدف آن مطالعهٔ ماده و توصیف حرکت‌ها و رفتارهای آن در درون فضا-زمان است. فیزیک برای این منظور همچنین به شناخت مفهوم‌های بسیاری نیاز دارد، مفهوم‌هایی هم‌چون انرژی و نیرو که در چگونگی و نوع رفتار ماده تاثیرگذارند. به عبارتی فیزیک، تحلیل کلی طبیعت است برای این‌که قوانین جهان فیزیکی را کشف کنیم و بفهمیم که گیتی، چگونه رفتار می‌کند. یکی از ابزارهای اصلی و مهم برای انجام چنین تحلیل کلی‌ای از طبیعت، شناختن اجزای کوچک سازندهٔ گیتی و برهم‌کنش‌های بین این اجزا است. فیزیک، یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های علمی است یا شاید حتی بتوان گفت قدیمی‌ترین آن‌ها با در نظر گرفتن اخترشناسی به عنوان یکی از زیرشاخه‌های فیزیک مدرک‌هایی وجود دارند که نشان می‌دهند بیش از ۵۰۰۰ سال پیش، سومری‌ها، تمدن درهٔ سند، مصری‌های باستان و سایر تمدن‌های اولیه، همگی دانشی اولیه دربارهٔ فیزیک و شناختی پایه از حرکت‌های ماه، خورشید و ستاره‌ها داشته‌اند.
فیزیک، هم می‌تواند تبیین‌کننده باشد و هم سازنده، تبیین‌کننده از آن جهت که شناخت آن، می‌تواند سازوکارهای حاکم بر سایرِ فناوری‌ها را نشان دهد و سازنده از آن جهت که ایده‌های نوین در آن، می‌توانند به پیدایش نظریه‌های جدید در ریاضی، فلسفه، فناوری و دیگر شاخه‌های دانش منتهی شود. برای نمونه، پیشرفت در شناخت الکترومغناطیس یا فیزیک هسته‌ای، مستقیماً به گسترش و ساخت محصول‌هایی هم‌چون تلویزیون، کامپیوتر، لوازم خانگی و سلاح‌های هسته‌ای منتهی شده‌است، محصول‌هایی که هر کدام بخش مهمی از دنیای امروز ما را شکل می‌دهند. همچنین پیشرفت در ترمودینامیک، به پیشرفت حمل‌ونقل موتوری و پیشرفت در مکانیک، به پیشرفت در حساب دیفرانسیل و انتگرال انجامید.
ادامه...

نوشتار برگزیده

ماکیان ایکس یک یا دجاجه ایکس یک یک منبع مشهور پرتو ایکس در آسمان است که در صورت فلکی ماکیان قرار دارد. در سال ۱۹۶۴ و در خلال پرواز یک تلسکوپ فضایی مدار پایین کشف شد و یکی از بزرگترین منابع پرتو ایکس در آسمان است که پرتوی ایکسی با شارش ۲.۳‎×۱۰−۲۳ Wm−۲Hz‏ تولید می‌کند. ماکیان ایکس یکی از بزرگترین احتمالات برای سیاه‌چاله است. این جسم حدود ۸٫۷ برابر جرم خورشید، جرم دارد> از آنجایی که هرچه در اطرافش باشد به مشابه این رفتار می‌کند که در کنار یک سیاه‌چاله‌است. شعاع افق رویداد آن ۲۶ کیلومتر محاسبه می‌شود.

ماکیان ایکس یک دوتایی پرتو ایکس پرجرم است و حدود ۶۰۰۰ سال نوری از خورشید فاصله دارد که شامل یک ابرغول آبی متغیر با نام HDE 226868، یک قرص برافزایشی * که پرتو ایکس ایجاد می‌کند می‌شود.مواد دور این سیاه‌چاله میلیون‌ها درجه کلوین(K) دما دارند، و بدین علت در طول موج ایکس تابش می‌کنند. یک جفت افشانه فضایی به شکل عمودی از دو سر سیاه‌چاله خارج می‌شود این سامانه عضو یک مجموعه ستاره به نام ماکیان OB3 است، به معنی این‌که ماکیان ایکس یک حدود پنج میلیون سال قدمت دارد و تشکیل یافته از ستاره‌ای با جرم بیشتر از ۴۰ برابر جرم خورشید است. اکثر جرم ستارهٔ قدیمی به خاطر از دست دادن پوسته از بین رفته‌است. مرگ این ستاره همراه با یک ابرنواختر همراه بوده‌است، نتیجه انفجار این بوده‌است که مرکز ستاره به سیاه‌چاله تبدیل شده‌است.

ماکیان ایکس یک موضوع شرط‌بندی علمی بین استیون هاوکینگ و کیپ ثورن در سال ۱۹۷۴ بوده‌است،که در آن هاوکینگ معتقد بود که این جرم یک سیاه‌چاله نیست. او سیاه‌چاله بودن ماکیان ایکس یک را در سال ۱۹۹۰ بعد از کشف اطلاعات مربوط به امواج گرانشی تایید کرد.
ادامه...

گفتاورد

«تا وقتی که در فیزیک اثبات‌های ریاضی وجود دارد نیازی به آزمایش نداریم.»

آلبرت اینشتین

تاریخ

گالیله
گالیله
تاریخ باستان
ارشمیدسارسطودموکریتکلاودیوس بطلمیوستالسکتابخانه اسکندریه مصر
قرون وسطی
ابن هیثمنیکل اورسم
رنسانس
جروم کاردنکرنلیس دربلگالیلهیوهان کپلرگویدوبالدو دل مونته
سده هفدهم
رابرت بویلرنه دکارتفرانچسکو گریمالدیرابرت هوککریستیان هویگنسآیزاک نیوتنبلز پاسکالجوزف ساووراوانجلیستا توریچلی
سده هجدهم و نوزدهم
آندره ماری آمپرهانری بکرلبنویت پال امیل کلاپیرونشارل آگوستن دو کولنکریستیان دوپلرمایکل فارادیایپولیت فیزاوبنجامین فرانکلینکارل فریدریش گاوسهرمان فون هلمهولتزهاینریش هرتزجیمز ژولپیر لاپلاسمارتین ون مارونجیمز کلرک ماکسولگئورگ زیمون اهمنیکولا سعدی کارنوآلساندرو ولتا 
سده بیستم
فلیکس بلاکنیلز بورماکس بورنلویی دوبرویماری کوریانریکو فرمیآلبرت اینشتینریچارد فاینمنپیر-ژیل دوژنورنر کارل هایزنبرگچارلز کیتللو لاندائوماکس فون لائوهندریک لورنتزآلبرت آبراهام مایکلسونلوئیس نیلروبرت اوپنهایمرولفگانگ پاولیماکس پلانکآنری پوانکارهارنست رادرفورداروین شرودینگرجوزف جان تامسونپیتر زیمان
سده بیست و یکم
شناخت‌شناسی
اگوست کنتگاستون باشلارمارتین هایدگرتوماس کوهنکارل پوپر
رده
تاریخ فیزیک:فیزیک‌دانان:فیزیکدانان مشهوربرندگان جایزه نوبل فیزیکشناخت‌شناسی
موضوع
تاریخچه نظریه میدان کوانتومینظریه کوانتوموقایع نگاری فیزیک میکروسکوپی

نوشتارهای برگزیده

زندگی‌نامهٔ برگزیده

جان باردین فیزیک‌دان آمریکایی و برندهٔ دو جایزه نوبل فیزیک است. وی تحصیلات خود را در دانشگاه ویسکانسین در سال ۱۹۲۸ میلادی به پایان رساند و در سال ۱۹۳۶ میلادی از همین دانشگاه درجه دکتری گرفت، چند سال بعد در دانشگاه مینسوتا تدریس کرد و در سال ۱۹۴۵ میلادی به آزمایشگاه‌های تلفن بل انتقال یافت. در همین جا بود که با همکاری ویلیام شاکلی و والتر برتن به کشف ترانزیستور توفیق یافت و به اشتراک این دو به دریافت جایزه نوبل سال ۱۹۵۶ میلادی در فیزیک نایل آمد.
ادامه...

نگارهٔ برگزیده


شَفَق قُطبی (به انگلیسی: Aurora) یکی از پدیده‌های جوی کرهٔ زمین است. ( شَفَق سرخی افق پس از غروب خورشیداست) شفق‌های قطبی نورهای زیبایی هستند که به طور طبیعی در آسمان دیده می‌شوند. که معمولاً در شب و در عرض‌های جغرافیایی قطبی به چشم می‌خورند. آنها در یونوسفر تشکیل می‌شوند و سپیده دم قطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب شمال به آنها شفق‌های شمالی نیز گفته می‌شود که این نام بر گرفته از نام ایزدگونه رومی سپیده‌دم و نام یونانی باد شمالی است که در سال ۱۶۲۱ توسط پیر گاسندی روی این پدیده طبیعی گذاشته شد.

آیا می‌دانستید؟

آیا می‌دانستید...
آیا می‌دانستید...

یک ماده شیمیایی مهم است رو کشف کرده بود؟

گاهشمار

تلگراف
تلگراف
رویدادها
زادروزها
درگذشت‌ها

درگاه‌های وابسته

در دیگر پروژه‌های ویکی‌مدیا