طبرستان، تبرستان، تپورستان، تپوریه یا تپوران بخشی از سرزمینهای میان کوههای البرز و دریای مازندران اطلاق میشدهاست و از لحاظ جغرافیایی شامل استان مازندران و بخشهایی از استانهای گلستان، شرق و شمال تهران، شمال سمنان و البرز میشدهاست. از قرن دهم نام مازندران بر این سرزمین گذاشته شد. تا پیش از آن مازندران سرزمینی نیمهاساطیری محسوب میشد که در شاهنامه و دیگر حماسهها و اساطیر ایران نامش رفته بود؛ اما طبرستان همیشه خطهای تاریخی محسوب میشدهاست. تا بیش از یک سده پس از تازش تازیان بازماندگان ساسانیان در طبرستان با عنوان اسپهبدان فرمان میراندند. منسوب به طبرستان را امروزه طبری (یا تبری) میخوانند.
لشکرکشیهای روسها به دریای خزر یک سری حملهٔ نظامی در بین سالهای ۸۶۴ و ۱۰۴۱ به سواحل دریای خزر بودهاست. روسها ابتدا در قرن نهم میلادی به عنوان بازرگانان پوست، عسل و برده در سرکلند (سرزمینهای اسلامی) ظاهر شدند. این بازرگانان در مسیر تجاری ولگا به خرید و فروش میپرداختند. نخستین حمله آنان در حدود ۸۶۴ تا ۸۸۴ میلادی در مقیاسی کوچک علیه علویان طبرستان در زمان داعی کبیر رخ داد. نخستین یورش بزرگ روسها در سال ۹۱۳ رخ داد و آنان با ۵۰۰ فروند درازکشتی شهر گرگان و اطراف آن را غارت کردند. آنها در این حمله مقداری کالا و برده را به تاراج بردند و در راه بازگشتن به عرضهای بالاتر، در دلتای رود ولگا، مورد حملهٔ خزرهای مسلمان قرار گرفتند و بعضی از آنان موفق به فرار شدند ولی در میانهٔ ولگا به قتل رسیدند پس از آن نیز حملات فراوانی به اران و خزر و غیره داشتند.....
عنصرالمعالی کیکاووس بیش از هر چیز، به خاطر نگارش پندنامهای به زبان فارسی شناخته میشود که برای نصیحت پسر و جانشینش، گیلانشاه زیاری، به رشتهٔ تحریر درآورد و قابوسنامه نامیده میشود. قابوسنامه کتاب مهمی در ادبیات فارسی برشمرده میشود که پر از حکایتهای گوناگون عبرتدهنده است و با متنی ساده و نزدیک به فارسی معیار امروزی نوشته شدهاست. حکایات قابوسنامه در چهل و چهار باب آمده و در هر یک از این ابواب دربارهٔ حرفهای یا مسائل خاصی در مورد زندگی صحبت میشود که نشانگر دانش بالای نویسنده و آگاهی او از محیط زندگی و جامعهاش میباشد و نشاندهندهٔ دریچهای از منظر یک نجیبزاده بر جامعهٔ ایران زمین در قرن پنجم هجری است.
بابُل اکنون مرکز شهرستان بابل در استان مازندران است. این شهر تقریبا در ۲۳۰ کیلومتری شمال شرقی تهران واقع شدهاست. بابل حدود ۲ متر از سطح دریاهای آزاد پایینتر است. جمعیت آن در شهرستان در سرشماری سال ۸۸ برابر با ۴۸۳٬۲۷۱ نفر بوده و جمعیت شهر بابل ۲۰۱٬۷۸۹ نفراست. شهر بابل امروزه از مهمترین شهرهای استان مازندران میباشد. نام باستانی آن مامطیر بوده که یحتمل مورد اشاره مهمیترا است. در دورهٔ مرعشیان به نام بارفروش ده گسترش یافت و بعدها بارفروش و سرانجام در زمان رضا شاه، به موجب وجود رود بابل، بابل نامیده شد.
میدان ساعت ساری نماد شهر ساری است. این میدان در قلب شهر قرار دارد و دارای برجی با ساعت عقربهای بزرگ و مجهز به صدای زنگ ناقوس است که در هنگام تغییر ساعات به تعداد رقم ساعت آن لحظه به صدا در می آمد و در سکوت شبهای ساری صدای ساعت ۱۲ شب به دلیل تعداد بالای دفعات آن و نیز سکوت شب تا دورترین خیابانهای ساری شنیده میشود. در سال ۱۳۵۵ ساخت میدان این برج آغاز شد و در نهایت در سال ۱۳۵۷ پایان یافت.
کمیل قاسمی (زادهٔ اسفند ۱۳۶۶ در جویبار) کشتیگیر مازندرانی است. وی برنده دو مدال برنز مسابقات جهانی کشتی جوانان، یک مدال نقره مسابقات قهرمانی آسیا، مدال برنز المپیک ۲۰۱۲ لندن و مدال نقرهٔ المپیک ۲۰۱۶ ریو است. کمیل قاسمی، برای رقابتهای المپیک لندن و ریو به عنوان نماینده سنگین وزن ایران انتخاب شد. برای عضویت همیشه مابین او و پرویز هادی رقابت بوده که همواره، علیرغم تلاشهای خارج از میدان ورزش، کمیل انتخاب شده است.
آش گزنه یا آش ترش از غذاهای سنتی مازندران است. غذای مورد نظر با وجود حبوبات در آن سرشار از پروتئین گیاهی بوده که خوشمزگی آن به خاطر وجود کدو حلوایی و سبزیجات معطر است. آش گزنه در چهارشنبه سوری غذای غالب مازنیهاست. در این آش از چهار گیاه استفاده میشود از شکوفههای آلوچه گرفته تا بچا بچا (گل پامچال وحشی) و گل بنفشه و از همه مهمتر گزنه. علاوه بر چهارشنبه سوری، از قدیم الایام این آش ترش رادر روز سوم مردهها طبخ میکردند و به همه مهمانان علاوه بر طعام آش ترش هم میدادند که این هم نشانهٔ تنفر از غم و ناراحتی بود.
که مازندران شهر ما یاد باد
همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گلست
به کوه اندرون لاله و سنبلست
هوا خوشگوار و زمین پرنگار
نه گرم و نه سرد و همیشه بهار