ابراهیم رقی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم رَقّی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲۴۹م/ ۶۴۷ق |
درگذشت | ۱۳۰۳م /۷۰۳ق |
پیشه(ها) | فقیه حنبلی، ادیب، شاعر، محدث و پزشک |
آثار | «أحاسن المحاسن» |
ابواسحاق، ابراهیم بن احمد رَقّی همچنین شهرتیافته به ابن معالی رَقّی، ملقب به برهانالدین (۱۲۴۹–۱۳۰۳م) فقیه حنبلی، ادیب، شاعر، محدث و پزشک عراقی در سدهٔ هفتم هجری بود. در رقه زاده شد و دربغداد دانش آموخت. در پزشکی سرآمد بود و نزد برزالی و شمسالدین ذهبی حدیث فراگرفت. سپس در دمشق استقرار یافت. نوشتههایی از او بهجای مانده، مانند «أحاسن المحاسن»، «تفسیر القرآن» و «المواعظ».[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الرَّقّی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۸. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)