گویش شمال فارس
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
گویشی از زبان پارسی رایج در منطقه سرحد فارس، یعنی بخش هایی از شهرستان‌های اقلید ، آباده ، ابرکوه ، خرم‌بید ، بوانات و سرچهان است. [نیازمند منبع]
افعال
[ویرایش]اسامی
[ویرایش]علامت‌های اسم معرفه
[ویرایش]با اضافه کردن «وکه» به اسم
- مداد وکه (Medâduke) --> همان مداد
- مرد وکه (Marduke)--> همان مرد
این شاخصه علاوه بر این لهجه، در لهجه‌های استان یزد و در زبان کردی و لهجه فارسی کرمانشاهی مشاهده می‌شود.
حروف اضافه
[ویرایش]در حروف اضافه این لهجه نیز تفاوت‌هایی با سایر لهجه‌ها وجود دارد. به‌طور مثال «که» به صورت «خُو» (/xo/) و حرف اضافه «با» به صورت «خود» (/xɔd̪/) گفته می‌شود.[۱]