از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرک نقاش (روح‌الله میرک) از نگارگران سده نهم‌هجری بود. یکی از دلایل شهرت او استادی کمال الدین بهزاد است. او در خدمت میر علیشیر نوایی و سلطان حسین بایقرا بود و ریاست کتابخانه شاه را بر عهده داشت. او استادی چیره‌دست در تشعیرسازی و جانورنگاری بود. او روشی را با نام گرفت و گیر در نگارگری ایرانی ابداع کرد.[۱]
- ملاقات علی فارسی
- نشان دادن تصویر خسرو به شیرین
- جلوس تیمور (ظفرنامه)
- پاکباز، روئین. دایرةالمعارف تاریخ هنر. نشر فرهنگ معاصر. چاپ ششم. ۱۳۸۶
|
|---|
| معماری | | |
|---|
| هنرها | شیوههای منطقهای | |
|---|
| |
|---|
| |
|---|
منسوجات | |
|---|
آثار چوبی | |
|---|
سایرین | |
|---|
|
|---|
هنر
کتابت | |
|---|
| نقوش | |
|---|
| باغ | |
|---|
| موزه‌ها | |
|---|
اصول،
تأثیرات | |
|---|
ایران
