پرش به محتوا

گلیچ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گلیچ یکی از دستبافته‌های سنتی ایران است که با دستگاه گلیچ‌بافی، شبیه به دستگاه پارچه‌بافی تولید می‌شود.[۱]

گلیچ‌بافی بیشتر در شهرها و روستاهای شمال استان سمنان رواج دارد مانند اروست، فولادمحله، رضاآباد و چاشم.[۱]

گلیچ شباهت زیادی به گلیم دارد ولی روش بافت آن کاملاً با گلیم تفاوت دارد و شبیه بافتن پارچه با دستگاه است. تارهای گلیچ از جنس نخ پنبه پرتاب، و پودهای آن پشمی است.[۱]

شهر بهشهر در بهمن ۱۴۰۱ خ. شهر ملی گلیچ معرفی شد.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ماهنامه سفر، «رشته‌های صنایع دستی در یک نگاه»، شماره۱۳، سال شانزدهم، دوره جدید، دی ۱۳۸۶، ص.۳۷ .
  2. https://sanattourism.ir/بهشهر-شهر-ملی-گلیچ-شد/