پرش به محتوا

مارکسیسم دموکراتیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مارکسیسم دموکراتیک واژه‌ای است که برای تأکید بر سازگاری بین دموکراسی و مارکسیسم به‌کار می‌رود.[۱][۲][۳] به گفته کنت مگیل در کتاب خود نظریه دموکراتیک جدید:[۴]

مارکسیسم دموکراتیک مارکسیسم اصیل است؛ مارکسیسم بر ضرورت اقدام انقلابی تأکید می‌کند. وفاداری به جنبش، نه وفاداری به آموزه خاصی، از ویژگی‌های مارکسیسم ارتدوکس دموکراتیک است.[۵]

مایکل اچ فلیت در کتاب راه دموکراتیک شیلی به سوسیالیسم از واژه مارکسیسم دموکراتیک برای توصیف ماهیت دولت شیلی در زمان ریاست سالوادور آلنده استفاده می کند:

با این حال، در طول حداقل دو سال از سه سال حکومت مارکسیستی دموکراتیک، شیلی با بحران‌های شدید اقتصادی و سیاسی روبرو شد.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. Engels, Friedrich. "IX. Barbarism and Civilization". Origins of the Family, Private Property, and the State. Archived from the original on 22 October 2012. Retrieved 26 December 2012 – via Marxists Internet Archive.
  2. Zhao, Jianmin; Dickson, Bruce J. (2001). Remaking the Chinese State: Strategies, Society, and Security. Taylor & Francis. p. 2. ISBN 978-0415255837. Archived from the original on 6 June 2013. Retrieved 26 December 2012 – via Google Books.
  3. Kurian, George Thomas (2011). "Withering Away of the State". The Encyclopedia of Political Science. Washington, DC: CQ Press. p. 1776. doi:10.4135/9781608712434.n1646. ISBN 9781933116440. S2CID 221178956.
  4. The New Democratic Theory (1970). New York. Free Press. Macmillan.
  5. Fischer, Ernst; Marek, Franz (1996). How to Read Karl Marx. NYU Press. ISBN 978-0-85345-973-6.
  6. "Chile's Democratic Road to Socialism".