لوبهگلیتازون
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Duvie |
نامهای دیگر | CKD-501 |
روش مصرف دارو | Oral |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | >99%[۱] |
متابولیسم | liver (CYP2C9, 2C19, and 1A2)[۱] |
نیمهعمر حذف | 7.8–9.8 hours[۲] |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C24H24N4O5S |
جرم مولی | ۴۸۰٫۵۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
لوبهگلیتازون (انگلیسی: Lobeglitazone) یک داروی ضد دیابت در دسته داروهای تیازولیدین دیون. به عنوان آگونیست برای PPARα و PPARγ، با اتصال به گیرندههای PPAR در سلولهای چربی و پاسخدهی بیشتر سلولها به انسولین، بهعنوان یک حساسکننده انسولین عمل میکند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Lee JH, Noh CK, Yim CS, Jeong YS, Ahn SH, Lee W, Kim DD, Chung SJ (2015). "Kinetics of the Absorption, Distribution, Metabolism, and Excretion of Lobeglitazone, a Novel Activator of Peroxisome Proliferator-Activated Receptor Gamma in Rats". Journal of Pharmaceutical Sciences. 104 (9): 3049–3059. doi:10.1002/jps.24378. PMID 25648999.
- ↑ Kim JW, Kim JR, Yi S, Shin KH, Shin HS, Yoon SH, Cho JY, Kim DH, Shin SG, Jang IJ, Yu KS (2011). "Tolerability and pharmacokinetics of lobeglitazone (CKD-501), a peroxisome proliferator-activated receptor-γ agonist: a single- and multiple-dose, double-blind, randomized control study in healthy male Korean subjects". Clinical Therapeutics. 33 (11): 1819–1830. doi:10.1016/j.clinthera.2011.09.023. PMID 22047812.
- ↑ Lee JH, Woo YA, Hwang IC, Kim CY, Kim DD, Shim CK, Chung SJ (2009). "Quantification of CKD-501, lobeglitazone, in rat plasma using a liquid-chromatography/tandem mass spectrometry method and its applications to pharmacokinetic studies". Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis. 50 (5): 872–877. doi:10.1016/j.jpba.2009.06.003. PMID 19577404.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Lobeglitazone». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳.