طایفه عبدالوند در خوزستان
این مقاله ممکن است بهعنوان مقالهای پیرامون یک باشگاه، اجتماع یا گروه که به گونهای باورپذیر نشانگر اهمیت موضوع خود نیست، واجد شرایط معیارهای حذف سریع ویکیپدیا باشد. محس م۷ را ببینید.
اگر این مقاله واجد شرایط معیارهای حذف سریع نیست، یا این که قصد دارید اشکالات آن را برطرف کنید، لطفاً این اعلان را بردارید، اما این اعلان را نباید از صفحههایی که خودتان ایجاد کردهاید حذف کنید. اگر خودتان این صفحه را ایجاد کردهاید و با دلیل ارائهشده برای حذف موافق نیستید، میتوانید روی دکمهٔ زیر کلیک کنید و با قرار دادن پیامی توضیح دهید که چرا باور دارید این مقاله نباید حذف شود. همچنین میتوانید به صفحهٔ بحث سر بزنید و ببینید که آیا پاسخی به پیام شما داده شده است یا خیر. دقت کنید که اگر این مقاله بهطور واضحی واجد شرایط حذف سریع باشد، یا توضیحات درج شده در صفحهٔ بحث کافی نباشند، این مقاله هر لحظه ممکن است حذف شود. قابل توجه مدیران: این مقاله در صفحهٔ بحث خود دارای محتوایی است که پیش از حذف باید بررسی شود. خطاب به مدیران: پیش از حذف صفحه، پیوندها، صفحهٔ بحث، تاریخچه (آخرین ویرایش) و سیاههها را بررسی کنید. بررسی گوگل نیز میتواند مفید باشد.این صفحه آخرین بار در ۳ فوریه ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۰ (UTC) (۲ ثانیه پیش) توسط Ali.eblis1 (مشارکتها | سیاههها) ویرایش شده است |
طایفه عبدالوند از طوایف بختیاری است[۱] و بر پایه نمودار سازمانی ایل بختیاری، از شاخه چهارلنگ و از باب میوند میباشد، که از هشت تیره تشکیل میشود.[۲]
املاک سردسیر ایل عبدالوند در روستاهای اطراف شهرهای ،دورود و ازنا و الیگودرز است. اسامی روستاهای عبدالوند نشین دورود،ازنا و الیگودرز: بخش پاچه لک:کمندان،عزیز آباد قیطاسوند،مال آشور،خسرومیره،جوی آسیاب،دهنو عبدالوند،کان سرخ،ده سفید،حشوید،دولت آباد،اسلام آباد،طاسهل،عالی مح۳مودشنگان .دوبلوکان.سیاوش آباد.دهنو عبدالوند.چشمه سلطان.چرخستانه.احمدآباد.حاجی آباد،دربندکلکله ،حشمت آباد ،پازردالو،
شهر شول آباد:ززوماهرو ،پیرامام ....
بخش جاپلق:زرنان،مسعود آباد،باوکی امیر بختیار،مومن آباد(مامون)،خروسان
املاک گرمسیری طایفه عبدالوند در استان خوزستان؛ در شهرهای لالی، مسجدسلیمان، گتوند، دزفول( چمگلک و کوپیته ) (روستاهای خارزرد و چال قاسم) ،اندیمشک، شوشتر، بخشهای کوچکی از ایذه، باغملک و اهواز، همچنین در روستاهای اطراف این شهرها مستقر میباشند.[۳]
عبدالوند از ۱۰ تیره تشکیل میشود: خواجو ،تونی ،دهقانی،کوشاری(حسینوند،گولکوند)، بِروِن (بِیروِند)، ماهرویی، زرین چقایی، دُوِرش (درویش)، ده قاضی، چکانی و دهنوی.[۴]
بخشی از طایفه عبدالوند در خوزستان (لالی، مسجدسلیمان و شوشتر) ساکنند که که سه برادر بنامهای کاظم، هاشم، عبدالله که فرزندان زمان عبدالوند هستند که با برادران خود اختلاف خانوادگی داشتند از طایفه خود که در درود ساکن بودند جدا شدند و به روستای آرپناه از توابع لالی آمدند و با طایفه آرپناهی وصلت نمودند.[۵] هماکنون اولاد زمان سه دسته هستند:[۶] ۱-با فامیلی های کاظمی هاشمی وعبدالهی نوشته شده توسط محمدعبدالهی ف،علیمراد
منابع
[ویرایش]- ↑ «صلح ۲ طایفه بختیاری پس از ۵۶ سال در دزفول». خبرگزاری فارس. ۱۹ آبان ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
- ↑ باقری، قباد. بختیاری در گذر زمان، اهواز، ۱۳۷۹. (فصل پنجم: ساختار اجتماعی ایل بختیاری)
- ↑ لایارد، هنری (۱۳۷۱). سیری در قلمرو بختیاری. انتشارات فرهنگسرا.
- ↑ حسین ابراهیمی ناغانی (۲۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسانشناسی و فرهنگ. بایگانیشده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ حسین ابراهیمی ناغانی (۲۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسانشناسی و فرهنگ. پارامتر
|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ حسین ابراهیمی ناغانی (۲۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسانشناسی و فرهنگ فروردین۱۳۹۶. پارامتر
|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک)
- جین راف گارثویت، تاریخ سیاسی اجتماعی بختیاری، ترجمه مهراب امیری، تهران، انتشارات سهند، ۱۳۷۳
- مکبن روز، الیزابت. با من به سرزمین بختیاری بیایید، ترجمه مهراب امیری، تهران، نشر سهند، ۱۳۷۳
- علیقلیخان سردار اسعد و عبدالحسین لسان السلطنه سپهر. تاریخ بختیاری، تهران، اساطیر، ۱۳۷۶