کیارسی
کیارْسی طایفه‌ای از ایل بختیاری است که بر پایه نمودار سازمانی طوایف بختیاری، از باب بختیاروند و از شاخهٔ هفت‌لنگ می‌باشد.
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
| کشور ایران استان های: خوزستان،چهارمحال و بختیاری،اصفهان،سرزمین بختیاری | |
| زبان‌ها | |
| گویش بختیاری | |
| دین | |
| شیعه | |
محل سكونت
[ویرایش]سردسیر طایفه کیارسی در استان چهارمحال و بختیاری، در منطقه بازفت ميباشد.
گرمسیر آنها در استان خوزستان، در شهرستان اندیکا می باشد[۱]..
طایفه کیارسی از ۴ زیرتیرهٔ اصلی تشکیل می‌شود که عبارتند از: نورالدین‌وند، حاجی‌وند و درویش‌وند و اَلگی . گرمسیر کیارسی تا یک و نیم سده پیش در منطقه کیارس، در نزدیکی شهرستان لالی قرار داشت.[۲][۳][۴]
پانویس
[ویرایش]- ↑ شاه‌مرادی، بیژن (فروردین ۱۳۶۶). «کیارسی، طایفه‌ای از بختیاری». ماهنامه چیستا (۳۸): ۶۲۹.
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. از پارامتر ناشناخته
|تیره درویش وند رابطه بسبار نزدیکی در زمان بسیار دور با طایفه جانکی سردسیر داشته اند که بعد به گفته ای بزرگان دو طایفه آنها باهم برادر بودن و بعد از یک جانشینی ارتباط آنها قطع شد نشانیی=صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافت‌شده در ۲۵ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica.
منابع
[ویرایش]- حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
- عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.
- گارثویت، «تاریخ سیاسی و اجتماعی بختیاری»، ترجمه: مهراب امیری، تهران، انتشارات بهمن، ۱۳۷۳.