سرود زن
| «سرود زن» | ||||
|---|---|---|---|---|
| ترانه مهدی یراحی | ||||
| زبان | فارسی | |||
| تاریخ نوشته‌شدن | مهر ۱۴۰۱ | |||
| تاریخ انتشار | مهر ۱۴۰۱ | |||
| ژانر | ترانه اعتراضی | |||
| آهنگساز(ها) | مهدی یراحی | |||
| ترانه‌سرا(ها) | مونا برزویی | |||
| گاه‌نگاری تک‌آهنگ‌های مهدی یراحی | ||||
| ||||
«سرود زن» ترانه اعتراضی به خوانندگی مهدی یراحی و ترانه‌سرایی مونا برزویی است که در حمایت از خیزش ۱۴۰۱ ایران منتشر شد. شعر این ترانه با شعار «زن، زندگی، آزادی» آغاز می‌شود.[۱]
این سرود، برای هم‌خوانی در بین معترضان، بسیار مورد پسند واقع شد. در جریان اعتصابات ۱۴۰۱ دانشجویان ایران، این ترانه توسط دانشجویان دانشگاه هنر تهران با حلقه‌ای به شکل «خون» اجرا شد.[۲]
حواشی
[ویرایش]دستگیری مونا برزویی
[ویرایش]در روزهای اول پس از انتشار این ترانه، سراینده آن مشخص نبود و اطلاعاتی وجود نداشت. چندی پس از انتشار این آهنگ، خبر دستگیری مونا برزویی توسط خواهر او اعلام شد.[۳][۴][۵][۶][۷] هم‌زمان با آزادی مشروط و موقت، مونا برزویی در صفحه توییتر خود مطلبی را منتشر کرد که مهدی یراحی لحظاتی بعد با بازنشر آن و تشکر بابت ترانه‌سرایی، رسماً اعلام کرد که مونا برزویی شاعر این ترانه بوده است.[۸][۹][۱۰]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «انتشار «سرود زن» توسط مهدی یراحی در حمایت از انقلاب ۱۴۰۱ ایران». ایران‌وایر. ۱۲ مهر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲.
- ↑ «اجرای سرود «زن، زندگی، آزادی» با حلقه خون در دانشگاه هنر تهران». ایرانیان انگلستان. ۱۹ مهر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲.
- ↑ مونا برزویی (۶ اکتبر ۲۰۲۲). «توییت مونا برزویی پس از آزادی موقت با کمک وثیفه». twitter.
- ↑ «مونا برزویی، شاعر و ترانه‌سرا، بازداشت شد». ایران اینترنشنال - IranINTL.com.
- ↑ «سیزدهمین روز اعتراضات؛ بازداشت مونا برزویی در تهران». ایران وایر - iranwire.com.
- ↑ «مونا برزویی، شاعر و ترانه‌سرا، بازداشت شد». ایران اینترنشنال - IranINTL.com.
- ↑ «مونا برزویی دستگیر شد/ تکذیب بازداشت کتایون ریاحی و حامد بهداد». خبرگزاری برنا - borna.news.
- ↑ مهدی یراحی (۷ اکتبر ۲۰۲۲). «توییت مهدی یراحی و مشخص شدن ترانه‌سرای «سرود زن»». twitter.
- ↑ مونا برزویی (۱۴ اکتبر ۲۰۲۲). «توییت مونا برزویی در خصوص سرودن «سرود زن»». twitter.
- ↑ «آخرین شعر مونا برزویی قبل از بازداشت برای مهسا امینی». VOAnews.com - سایت خبری VOA.
