ساحل نجات
ساحل نجات | |
---|---|
نویسنده | بهرام بیضایی |
شخصیتها | دختر مادر پدر برادر کوچک مرد طاس مرد سبیلو |
زبان اصلی | فارسی |
از سلسلهٔ مقالات دربارهٔ |
فهرستهای کارها |
---|
دیـگر |
|
|
ساحلِ نجات نمایشنامهای تکپردهای از بهرام بیضایی است که در سال ۱۳۴۷ نوشته شده است.[۱]
متن
[ویرایش]این متن نخستین بار در جلدِ دوّمِ دیوان نمایش در سالِ ۱۳۸۲ به چاپ رسید.[۲]
داستان
[ویرایش]اشخاص بازی دختری جوان با پدر و مادر و برادر کوچکش هستند و دو خواستار برایش: یکی طاس و دیگری سبیلو. برادر کوچکتر دریا و آسمان و خورشید را با مداد رنگیهایی که خواستگاران هدیه میآورند رنگ میزند. در طول نمایش پدر و مادر به ترتیب میمیرند و برادر پی بطریهای حاوی پیام غرقشدگان به دریا میزند. خواستگار طاس و خواستگار سبیلو از هنرهایشان دم میزنند تا از دختر امتیاز بگیرند. آنها خود را قهرمان شنا مینامند و میخواهند دختر را با «شیوهٔ علمی» شنا آشنا کنند. دختر لخت میشود که به دریا بزنند. امّا خواستگارها شنا نمیدانند و بر ساحل فریاد خواهر و برادر را میشنوند که غرق میشوند.[۳]
اجرا
[ویرایش]این نمایشنامه تا هنگامِ چاپ به سالِ ۱۳۸۲ هیچ تمرین و اجرایی نداشته است.[۴] با این حال، بروشوری از اسنادِ تماشاخانهٔ سنگلج هست که نویدِ اجرای این نمایش را در جشنوارهٔ تئاترِ گروهِ هنر ملّی در فروردین و اردیبهشتِ ۱۳۵۱ با کارگردانیِ نصرت پرتوی میدهد.[۵] پس از انتشار گروههای مختلفی اجرایش کردند.
پانویس
[ویرایش]- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش / ۲»، شش.
- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش / ۲»، شش.
- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش / ۲»، ۱۵۰ تا ۱۹۴.
- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش / ۲»، شش.
- ↑ «سایت تماشاخانه سنگلج/ اسناد تماشاخانه / تصاویر › اسناد تماشاخانه › جشنواره تئاتر گروه هنر ملی در خانه نمایش ۱۳۵۱». بایگانیشده از اصلی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
منابع
[ویرایش]- بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. ۱۳۸۲.
- سایت تماشاخانه سنگلج/ اسناد تماشاخانه / تصاویر › اسناد تماشاخانه › جشنواره تئاتر گروه هنر ملی در خانه نمایش ۱۳۵۱