پرش به محتوا

رگرسیون ترتیبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در آمار، رگرسیون ترتیبی (به انگلیسی: Ordinal regression)، که به آن دسته‌بندی ترتیبی نیز می‌گویند، نوعی تحلیل رگرسیونی است که برای پیش‌بینی یک متغیر ترتیبی استفاده می‌شود، یعنی متغیری که مقدار آن در مقیاس دلخواه وجود دارد که فقط ترتیب نسبی بین مقادیر مختلف معنی‌دار است. می‌توان آن را یک مشکل میانی بین رگرسیون و دسته‌بندی در نظر گرفت.[۱][۲] نمونه‌هایی از رگرسیون ترتیبی عبارتند از لاجیت ترتیبی و پروبیت ترتیبی. رگرسیون ترتیبی اغلب در علوم اجتماعی دیده می‌شود، برای مثال در مدل‌سازی سطوح ترجیحات انسانی (مثلاً در مقیاسی از مثلاً ۱–۵ برای «بسیار ضعیف» تا «عالی»)، و همچنین در بازیابی اطلاعات. در یادگیری ماشینی، رگرسیون ترتیبی را می‌توان یادگیری رتبه‌بندی نیز نامید.

منابع

[ویرایش]
  1. Winship, Christopher; Mare, Robert D. (1984). "Regression Models with Ordinal Variables" (PDF). American Sociological Review. 49 (4): 512–525. doi:10.2307/2095465. JSTOR 2095465.
  2. Gutiérrez, P. A.; Pérez-Ortiz, M.; Sánchez-Monedero, J.; Fernández-Navarro, F.; Hervás-Martínez, C. (January 2016). "Ordinal Regression Methods: Survey and Experimental Study". IEEE Transactions on Knowledge and Data Engineering. 28 (1): 127–146. doi:10.1109/TKDE.2015.2457911. ISSN 1041-4347. {{cite journal}}: |hdl-access= requires |hdl= (help)