پرش به محتوا

راتاتویی (فیلم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راتاتویی
پوستر اکران تئاتر
کارگردانبرد برد
تهیه‌کنندهبرد لوئیس
فیلمنامه‌نویسبرد برد
داستانجان پینکاوا
جیم کاپوبیانکو
برد برد
بازیگران
موسیقیمایکل جاکینو
فیلم‌برداررابرت اندرسون
شارون کالاهان
تدوین‌گردارن تی. هلمز
شرکت‌های
تولید
توزیع‌کنندهتوزیع بوئنا ویستا پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
مدت زمان
۱۱۱ دقیقه
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۱۵۰ میلیون دلار[۱]
فروش گیشه۶۲۳٫۷ میلیون دلار[۲]

راتاتویی (به فرانسوی: Ratatouille) که در ایران با عنوان موش سرآشپز معروف است، فیلمی پویانمایی کمدی-درام آمریکایی[۳] محصول سال ۲۰۰۷ است که توسط استودیوهای انیمیشن پیکسار از والت دیزنی پیکچرز تولید شده است. این هشتمین فیلمی است که توسط پیکسار تولید شده است. این فیلم توسط برد برد نوشته و کارگردانی شده و توسط برد لوئیس بر اساس ایده‌ای اصلی توسط جان پینکاوا[۴] تهیه شده است. پتن اسوالت، لو رومانو، ایان هولم، جنین گرافلو، پیتر اوتول، برایان دنهی، پیتر سون و براد گرت صداپیشگان این فیلم هستند. عنوان فیلم به غذای فرانسوی راتاتویی و همچنین به گونه‌های شخصیت اصلی موش اشاره دارد. داستان فیلم بیشتر در پاریس می‌گذرد و درباره موشی به نام رمی (اسوالت) است که رویای سرآشپز شدن در رستوران آگوست گوستو (گرت) را در سر می‌پروراند و سعی می‌کند با تشکیل یک اتحاد بعید با پسر زباله‌گرد رستوران، آلفرد لینگوئینی (رومانو) به هدف خود برسد.

توسعه راتاتویی در سال ۲۰۰۰ آغاز شد، زمانی که پینکاوا ایده‌های اولیه فیلم را نوشت، هرچند او هرگز به‌طور رسمی به‌عنوان کارگردان فیلم معرفی نشد. در سال ۲۰۰۵، پس از اینکه پینکاوا به دلیل کمبود اعتماد به روند توسعه داستان، از پیکسار جدا شد، برد برای کارگردانی فیلم و بازنگری داستان انتخاب شد. برد و برخی از اعضای گروه تولید نیز برای الهام گرفتن به پاریس سفر کردند. برای خلق پویانمایی غذا در فیلم، گروه تولید با سرآشپزهایی از فرانسه و ایالات متحده مشورت کردند. لوئیس در رستوران فرنچ لاندری توماس کلر کارآموزی کرد، جایی که کلر کانفی بایالدی، یک غذای به‌کار رفته در فیلم، را توسعه داد. مایکل جاکینو موسیقی الهام‌گرفته از پاریس را برای فیلم ساخت.

راتاتویی در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۷ در سالن کداک در لس آنجلس، کالیفرنیا، به نمایش درآمد و در ۲۹ ژوئن در ایالات متحده اکران شد. این فیلم به یک موفقیت بزرگ انتقادی و تجاری تبدیل شد و در سراسر جهان ۶۲۳٫۷ میلیون دلار فروش داشت. راتاتویی اکران خود را به‌عنوان ششمین فیلم پرفروش سال ۲۰۰۷ و دومین فیلم پویانمایی پرفروش آن سال (پس از شرک ۳) به پایان رساند. این فیلم به دلیل فیلم‌نامه، پویانمایی، طنز، صداپیشگی و موسیقی جاکینو مورد تحسین گسترده قرار گرفت. همچنین برنده جایزه اسکار بهترین فیلم پویانمایی شد و نامزد جوایز دیگری از جمله بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی شد. در نظرسنجی منتقدان بین‌المللی که در سال ۲۰۱۶ توسط بی‌بی‌سی انجام شد، راتاتویی به‌عنوان یکی از ۱۰۰ فیلم برتر قرن ۲۱ انتخاب شد.[۵]

داستان

[ویرایش]

رمی، یک موش جوان با حس چشایی و بویایی بسیار قوی، رؤیای تبدیل شدن به یک سرآشپز را دارد، مانند الگوی انسانی خود، آگوست گوستو که اکنون درگذشته است. اما بقیه کلونی او، از جمله برادر بزرگ‌ترش امیل و پدرش جنگو، رهبر گروه، فقط برای بقا غذا می‌خورند و از انسان‌ها می‌ترسند. این موش‌ها در اتاق زیرشیروانی خانه یک پیرزن در حومه پاریس زندگی می‌کنند، اما وقتی پیرزن آنها را کشف می‌کند، مجبور به فرار می‌شوند و رمی از گروه جدا می‌شود. با تشویق گوستوی خیالی، رمی در شهر گشت‌وگذار می‌کند تا اینکه خود را روی پشت‌بام رستوران گوستو، که به نام او نام‌گذاری شده است، می‌یابد.

رمی متوجه می‌شود که آلفردو لینگوئینی، پسر جوانی که به‌عنوان مسئول زباله‌ها در رستوران کار می‌کند، در تلاش است تا سوپی را که خراب کرده بود، درست کند. رمی برای اصلاح اشتباهات لینگوئینی وارد عمل می‌شود. لینگوئینی او را هنگام این کار می‌بیند اما ماجرا را به اسکینر، سرآشپز سابق گوستو و مالک جدید رستوران، لو نمی‌دهد. اسکینر به لینگوئینی درباره سوپ تذکر می‌دهد، اما زمانی که سوپ به اشتباه سرو می‌شود و مورد تحسین قرار می‌گیرد، کولت تاتو، تنها سرآشپز زن رستوران، اسکینر را قانع می‌کند که لینگوئینی را نگه دارد و شعار گوستو، «هر کسی می‌تواند آشپزی کند»، را رعایت کند. پس از درخواست از لینگوئینی برای بازسازی سوپ، اسکینر رمی را می‌بیند و از لینگوئینی می‌خواهد او را بیرون ببرد و بکشد. اما زمانی که لینگوئینی و رمی تنها می‌شوند، لینگوئینی متوجه می‌شود که رمی حرف‌های او را می‌فهمد و او را قانع می‌کند تا به او در آشپزی کمک کند.

رمی با کشیدن موهای لینگوئینی مانند یک عروسک خیمه‌شب‌بازی او را کنترل می‌کند و در حالی که زیر کلاه آشپزی او پنهان شده است، حرکاتش را هدایت می‌کند. آنها سوپ را بازسازی می‌کنند و به آشپزی در رستوران ادامه می‌دهند. کولت با اکراه لینگوئینی را آموزش می‌دهد اما به تدریج به دلیل پیروی او از توصیه‌هایش برایش احترام قائل می‌شود. بعدها، رمی امیل را پیدا کرده و دوباره با کلونی خانواده‌اش متحد می‌شود. وقتی رمی به جنگو می‌گوید قصد دارد در رستوران بماند، جنگو گروهی از موش‌های نابود شده را به او نشان می‌دهد تا ثابت کند انسان‌ها خطرناک هستند، اما رمی هشدارهای او را نادیده گرفته و می‌رود.

در همین حال، اسکینر نامه‌ای از مادر مرحوم لینگوئینی پیدا می‌کند که در آن آمده لینگوئینی پسر نامشروع گوستو و صاحب قانونی رستوران است. اسکینر از این حقیقت شوکه و خشمگین می‌شود، زیرا وصیت‌نامه گوستو تصریح کرده بود که مالکیت رستوران فقط در صورتی به اسکینر می‌رسد که تا دو سال پس از مرگ گوستو وارثی بیولوژیکی ظاهر نشود. پس از تأیید وکیلش مبنی بر اینکه لینگوئینی وارث گوستو است، اسکینر مدرک را در یک پاکت مخفی می‌کند. اما رمی آن را پیدا کرده، فرار می‌کند و به لینگوئینی نشان می‌دهد. لینگوئینی اسکینر را اخراج کرده و خط تولید غذاهای یخ‌زده‌ای را که اسکینر راه‌اندازی کرده بود، متوقف می‌کند. رستوران به لطف دستورهای غذایی رمی رونق می‌گیرد و زندگی لینگوئینی بهبود می‌یابد، زیرا او رابطه عاشقانه‌ای با کولت آغاز می‌کند. آنتون ایگو، منتقد غذایی که نقد منفی قبلی‌اش از رستوران به طور غیرمستقیم منجر به مرگ گوستو شده بود، به لینگوئینی اعلام می‌کند که قصد دارد روز بعد دوباره رستوران را بررسی کند. پس از اینکه لینگوئینی در یک نشست خبری اعتبار آشپزی رمی را به نام خود می‌زند، او و رمی دچار اختلاف می‌شوند. به تلافی، رمی خانواده‌اش را رهبری می‌کند تا انبارهای رستوران را غارت کنند. لینگوئینی برای عذرخواهی به رستوران می‌آید، اما با دیدن این غارت، خشمگین شده و رمی و کلونی او را از رستوران بیرون می‌کند.

روز بعد، رمی توسط اسکینر دستگیر می‌شود، اما جنگو و امیل به سرعت او را آزاد می‌کنند. پس از بازگشت به رستوران، رمی و لینگوئینی با یکدیگر آشتی می‌کنند و لینگوئینی راز رمی و روش‌های آشپزی او را به کارکنان آشپزخانه فاش می‌کند. با این حال، همه کارکنان بلافاصله استعفا می‌دهند. کولت، با یادآوری شعار گوستو، بازمی‌گردد تا به کلونی موش‌ها کمک کند که تحت هدایت رمی آشپزی کنند، در حالی که لینگوئینی مسئولیت پذیرایی از مشتریان را بر عهده می‌گیرد. اسکینر و یک بازرس بهداشت تلاش می‌کنند مداخله کنند، اما موش‌ها آنها را در انبار قفل می‌کنند. رمی نسخه‌ای از غذای راتاتویی را درست می‌کند که ایگو را به یاد غذاهای دوران کودکی و آشپزی مادرش می‌اندازد. ایگو درخواست می‌کند تا با سرآشپز ملاقات کند و وقتی با رمی روبه‌رو می‌شود، شوکه می‌شود. روز بعد، او نقدی می‌نویسد و اعلام می‌کند که اکنون شعار گوستو را درک کرده است، در حالی که بدون فاش کردن اینکه رمی یک موش است، از او تمجید می‌کند.

اگرچه موش‌ها اسکینر و بازرس بهداشت را زندانی کردند، اما مقامات از حضور موش‌ها در آشپزخانه مطلع می‌شوند و رستوران گوستو تعطیل می‌شود. این اتفاق باعث از دست دادن شغل و اعتبار ایگو می‌شود. رمی، لینگوئینی و کولت یک بیسترو به نام لا راتاتویی افتتاح می‌کنند که ایگو اکنون خوشحال در آن سرمایه‌گذاری کرده و مرتب به آنجا سر می‌زند. کلونی موش‌ها نیز زیرشیروانی بیسترو را به خانه جدید خود تبدیل می‌کنند.

صداپیشگان

[ویرایش]
  • پتن اسوالت در نقش رمی، موش قهوه‌ای جوان که به آشپزی علاقه دارد. بِرَد برد، اسوالت را پس از دیدن برنامه کمدی‌اش دربارهٔ آشپزی انتخاب کرد.[۶]
  • لو رومانو در نقش آلفردو لینگوئینی، پسر آشپز مرحوم اگوست گوستو و جمع‌کننده زباله‌های رستوران و دوست رمی.
  • ایان هولم در نقش جونا رابرت اسکینر، صاحب جدید و سنگدل رستوران گوستو که از موش متنفر است و قبل از مرگ گوستو آشپز بود. رفتار، قد کوتاه و زبان او برگرفته از لوئی دوفونس است. نام این شخصیت برگرفته از روان‌شناس بی‌اف اسکینر است.
  • برایان دنهی در نقش جانگو، پدر و رهبر خانواده رمی.
  • پیتر سون در نقش امیل، برادر بزرگ رمی.
  • پیتر اوتول در نقش آنتون ایگو، منتقد بدبین و زودرنج رستوران و الهام گرفته از لویی ژووه.
  • براد گرت در نقش اگوست گوستو، بنیانگذار رستوران تحسین‌شده‌اش با همان نام، الهام گرفته از زندگی واقعی سرآشپز برنارد لویزو که پس از شکسته شدن قلبش به‌خاطر از دست دادن یک ستاره از رستورانش لا کوت دور درگذشت. لا کوت دور رستورانی بود که برد برد و بقیه افراد در فرانسه از آن بازدید کردند.
  • جنین گرافلو در نقش کولت تاتو، سرآشپز گوستو و تنها آشپز زن و دوست صمیمی لینگوئینی، الهام گرفته از سرآشپز فرانسوی هلن داروز.
  • ویل آرنت در نقش هورست، یکی از سرآشپزهای اسکینر.
  • جولیوس کالاهان در نقش لالو، یکی از سرآشپزهای گوستو.
  • جیمز رمار در نقش لاروس، پیشخدمت گوستو.
  • جان راتزنبرگر در نقش موستافا، سرآشپز گوستو.
  • تدی نیوتون در نقش تالون لابارته، وکیل اسکینر.
  • تونی فوسیل در نقش پاتریک پومپیدو، شیرینی‌پز گوستو.
  • جیک استاینفلد در نقش گیت، موش آزمایشگاهی سابق و از اعضای گروه جانگو.
  • برد برد در نقش امبریستر مینیون، خدمتکار ایگو.
  • استیون روکس در نقش گوینده تلویزیون.

تولید

[ویرایش]
جان پینکاوا (تصویر) ایده این فیلم را در سال ۲۰۰۰ تصور کرد

جان پینکاوا در سال ۲۰۰۰ ایده اولیه فیلم را مطرح کرد و طراحی‌های اصلی، صحنه‌ها، شخصیت‌ها و داستان اصلی را ایجاد کرد، اما هرگز به‌طور رسمی به‌عنوان کارگردان فیلم معرفی نشد.[۷] تا سال ۲۰۰۴، پیکسار باب پیترسون را به‌عنوان کارگردان مشترک اضافه کرد و او کنترل انحصاری داستان را بر عهده گرفت.[۸] پس از سه ماه کار و عدم پیشرفت کافی در توسعه داستان،[۹] مدیریت پیکسار در سال ۲۰۰۵ از برد برد، کارگردان شگفت‌انگیزان، خواست تا کارگردانی فیلم را بر عهده بگیرد. این در حالی بود که پینکاوا از پیکسار جدا شد و پیترسون نیز پروژه را ترک کرد تا روی بالا کار کند.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] برد به دلیل غیرعادی بودن مفهوم فیلم و تضادی که در آن وجود داشت به این پروژه علاقه‌مند شد: اینکه موش‌ها از آشپزخانه‌ها می‌ترسند، اما یک موش می‌خواهد در آشپزخانه کار کند. برد همچنین از این ایده خوشحال بود که فیلم می‌تواند به یک کمدی جسمانی پرتحرک تبدیل شود،[۱۵] به‌خصوص با شخصیت لینگوئینی که برای پویانماها فرصت‌های بی‌پایانی برای خلق صحنه‌های طنز فراهم می‌کرد.[۱۶] برد داستان را بازنویسی کرد و تغییراتی اساسی در آن ایجاد کرد. او شخصیت گوستو را از داستان حذف کرد، نقش‌های بزرگ‌تری به اسکینر و کولت داد[۱۷] و ظاهر موش‌ها را تغییر داد تا کمتر شبیه انسان به نظر برسند.[۱۸] از آنجا که راتاتویی قرار بود تصویری رمانتیک و پرجزئیات از پاریس ارائه دهد و هویتی متمایز از فیلم‌های قبلی استودیو داشته باشد،[۱۹] کارگردان برد برد، تهیه‌کننده برد لوئیس و برخی از اعضای تیم تولید یک هفته را در این شهر سپری کردند تا محیط آن را به‌خوبی درک کنند. آنها در این سفر از یک تور موتورسواری استفاده کردند و در پنج رستوران برتر شهر غذا خوردند.[۲۰] در این فیلم صحنه‌های بسیاری وجود دارد که به آب مربوط می‌شوند، از جمله یک صحنه در فاضلاب که از نظر پیچیدگی حتی از صحنه نهنگ آبی در در جستجوی نمو نیز پیشرفته‌تر است. یکی از صحنه‌ها لینگوئینی را نشان می‌دهد که پس از پریدن به رود سن برای نجات رمی خیس شده است. برای طبیعی‌تر نشان دادن این صحنه، یکی از کارکنان پیکسار (کستن میگدال، هماهنگ‌کننده بخش سایه/رنگ) با پوشیدن لباس سرآشپزی و پیش‌بند به داخل استخر پیکسار پرید تا مشخص شود کدام قسمت‌های لباس به بدن می‌چسبد و کدام قسمت‌ها به دلیل جذب آب شفاف می‌شود.[۲۱]

برداشت فیلم از غذای سنتی راتاتویی توسط سرآشپز لذیذ توماس کلر پیشنهاد شده است که به نوعی به عنوان کانفیت بایالدی شناخته می‌شود.

یکی از چالش‌های فیلم‌سازان، خلق تصاویری از غذا بود که خوشمزه به نظر برسند. برای این منظور، سرآشپزهای ماهر در ایالات متحده و فرانسه مشاوره دادند[۲۲] و پویانماها در کلاس‌های آشپزی مدارس آشپزی منطقه سان فرانسیسکو شرکت کردند تا با نحوه کار آشپزخانه‌های حرفه‌ای آشنا شوند.[۲۳] مایکل وارچ، مدیر بخش طراحی صحنه در پیکسار که پیش از کار در این استودیو یک سرآشپز حرفه‌ای آموزش‌دیده در آکادمی آشپزی بود، به پویانماها آموزش داد و در طول کار به آنها مشاوره می‌داد. او همچنین غذاهایی تهیه می‌کرد که توسط بخش‌های هنر، سایه/رنگ، جلوه‌ها و مدل‌سازی صحنه استفاده می‌شد.[۲۴][۲۵] سرآشپز مشهور توماس کلر اجازه داد برد لوئیس، تهیه‌کننده فیلم، به‌عنوان کارآموز در آشپزخانه فرنچ لاندری او کار کند. برای صحنه اوج فیلم، کلر نسخه‌ای لوکس و لایه‌لایه از غذای اصلی فیلم پیشنهاد داد که توسط شخصیت‌های موش‌ها تهیه شود و به آن «کانفیت بایالدی» می‌گفتند.[۲۶] برای بازنمایی واقعی غذا، از همان تکنیک پخش نور زیرسطحی که برای پوست در شگفت‌انگیزان استفاده شده بود، برای میوه‌ها و سبزیجات استفاده شد.[۲۷] همچنین برنامه‌های جدیدی طراحی شدند که بافت و حرکت ارگانیک غذا را بازآفرینی می‌کردند.[۲۸] برای تکمیل این توهم، موسیقی، دیالوگ‌ها و تصاویری انتزاعی به کار گرفته شدند که حس ذهنی شخصیت‌ها هنگام چشیدن غذا را نمایش می‌دادند. این استعاره‌های بصری مزه توسط پویانما میشل گانی، با الهام از آثار اسکار فیشینگر و نورمن مک‌لارن خلق شد.[۲۹] برای طراحی یک توده کمپوست واقعی، بخش هنر از ۱۵ نوع محصول مختلف مانند سیب، توت‌، موز، قارچ، پرتقال، کلم بروکلی و کاهو در مراحل مختلف پوسیدگی عکس‌برداری کردند.[۳۰]

اعضای گروه صداپیشگان تلاش کردند تا لهجه‌های فرانسوی آنها هم معتبر باشد و هم قابل درک. جان راتزنبرگر اشاره کرد که گاهی به‌طور ناخودآگاه لهجه‌اش به ایتالیایی تغییر می‌کرد.[۳۱] ایان هولم برای نقش شخصیت اسکینر انتخاب شد، پس از اینکه برد او را در سه‌گانه ارباب حلقه‌ها دیده بود. به گفته جیسون دیمر، طراح پیکسار: «بیشتر شخصیت‌ها زمانی طراحی شدند که جان [پینکاوا] همچنان کارگردانی می‌کرد… او واقعاً دید هنری قوی برای مجسمه‌سازی دارد.»[۳۲] به گفته پینکاوا، شخصیت منتقد، آنتون ایگو، طوری طراحی شده بود که شبیه یک کرکس به نظر برسد.[۳۳] برای صرفه‌جویی در زمان، شخصیت‌های انسانی بدون انگشتان پا طراحی و پویانمایی شدند.[۳۴] دینا کاروی در ابتدا برای یک نقش پیشنهاد شده بود، اما او این پیشنهاد را به دلیل مشغول بودن به بزرگ کردن فرزندانش رد کرد.[۳۵]

برای بررسی عادات و ویژگی‌های موش‌ها، از متخصص موش‌ها، دبی دوکامون (معروف به «بانوی موش») مشاوره گرفته شد.[۳۶] علاوه بر بینش دوکامون، یک ویواریوم شامل موش‌های خانگی برای بیش از یک سال در یکی از راهروهای پیکسار قرار داده شده بود تا پویانماها بتوانند حرکت خز، بینی، گوش‌ها، پنجه‌ها و دم موش‌ها را هنگام دویدن مطالعه کنند.[۳۷]

مطالب تبلیغاتی اینتل از پلتفرم آنها به دلیل بهبود ۳۰ درصدی عملکرد در نرم‌افزار رندرینگ تقدیر کردند. اینتل از راتاتویی در برخی از مطالب بازاریابی خود استفاده کرد.[۳۸][۳۹]

این فیلم با تکنیک‌های پویانمایی سنتی تولید شد و از تکنیک ضبط حرکت استفاده نشد. برد در تیتراژ پایانی این نکته را یادآوری کرد، زیرا احساس می‌کرد در پویانمایی‌های آن زمان روندی به سمت استفاده از ضبط حرکت در زمان واقعی به‌جای روش فریم به فریم در حال شکل‌گیری است. او بیان کرد که به استفاده از روش سنتی در این فیلم «عشق می‌ورزد و به آن افتخار می‌کند».[۴۰]

موسیقی متن

[ویرایش]

راتاتویی دومین فیلم پیکسار است که موسیقی آن توسط مایکل جاکینو ساخته شد، پس از شگفت‌انگیزان. این فیلم همچنین دومین اثر پیکسار است که موسیقی آن توسط رندی یا توماس نیومن ساخته نشده است. موسیقی متن شامل طیف گسترده‌ای از سازها و تأثیرات از ژانرهای مختلف موسیقی است. جاکینو دو تم برای شخصیت رمی نوشت؛ یکی برای او در کنار کلونی موش‌ها و دیگری درباره امیدها و آرزوهای او. او همچنین یک تم مشترک برای رمی و لینگوئینی نوشت که زمانی که این دو با هم هستند، پخش می‌شود. علاوه بر موسیقی متن، جاکینو ترانه اصلی فیلم به نام «Le Festin» را نوشت که درباره رمی و رویای او برای تبدیل شدن به یک سرآشپز است. هنرمند فرانسوی کامیل (که در زمان اکران فیلم ۲۹ سال داشت) برای اجرای این ترانه انتخاب شد. جاکینو پس از گوش دادن به موسیقی او، متوجه شد که کامیل برای این آهنگ ایده‌آل است. به همین دلیل، این ترانه تقریباً در تمام نسخه‌های فیلم به زبان فرانسوی اجرا می‌شود.[۴۱] آلبوم موسیقی متن در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۷ توسط والت دیزنی رکوردز منتشر شد.

انتشار

[ویرایش]

تئاتر

[ویرایش]

راتاتویی در ابتدا برای اکران در ۹ ژوئن ۲۰۰۶ برنامه‌ریزی شده بود، اما بعداً این تاریخ به ۲۹ ژوئن ۲۰۰۷ تغییر یافت. گفته می‌شود این تغییر برای هماهنگی با تاریخ اکران فیلم ماشین‌ها در سال ۲۰۰۶ انجام شده است.[۴۲]

این فیلم اولین نمایش جهانی خود را در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۷ در تئاتر کداک لس‌آنجلس داشت.[۴۳][۴۴] اکران عمومی آن یک هفته بعد آغاز شد و پیش از نمایش راتاتویی در سینماها، فیلم کوتاه ربایش نیز نمایش داده شد. اوایل همان سال، راتاتویی نامزد دریافت جایزه اسکار شده بود.[۴۵] یک نمایش آزمایشی از فیلم در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۷ در سینمای هارکینز سین کاپری در اسکاتس‌دیل، آریزونا برگزار شد که در آن یک نماینده از پیکسار حضور داشت تا بازخوردهای تماشاگران را جمع‌آوری کند.[۴۶] مدیرعامل دیزنی، باب ایگر، در نشست سهام‌داران این شرکت در مارس ۲۰۱۴ اعلام کرد که فیلم قرار است مجدداً به‌صورت سه‌بعدی در سینماها اکران شود.[۴۷]

بازاریابی

[ویرایش]

تریلر راتاتویی همزمان با اکران ماشین‌ها، اثر قبلی پیکسار، منتشر شد. این تریلر یک صحنه اصلی و منحصر به فرد را نشان می‌داد که در آن رمی هنگام دستبرد به یک گاری پنیر در سالن غذاخوری رستوران دستگیر می‌شود. او در حال امتحان کردن پنیرها دیده می‌شود و به‌سختی از رستوران فرار می‌کند. این صحنه با نماهایی از توضیحات مستقیم رمی به مخاطب درباره دلایل ریسک‌هایش ترکیب شده بود. مشابه بیشتر تریلرهای تبلیغاتی پیکسار، این صحنه در نسخه نهایی فیلم حضور نداشت.[۴۸]

دومین تریلر فیلم در ۲۳ مارس ۲۰۰۷ منتشر شد.[۴۹] تور بزرگ پنیر راتاتویی در ۱۱ مه ۲۰۰۷ آغاز شد که شامل نمایش‌های آشپزی و پیش‌نمایشی از فیلم بود.[۵۰] لو رومانو، صداپیشه یکی از شخصیت‌های فیلم، در مرحله‌ای از این تور در سان فرانسیسکو حضور یافت و برای طرفداران امضا می‌کرد.

دیزنی و پیکسار در تلاش بودند تا در اوت ۲۰۰۷ یک شراب با برند راتاتویی که در فرانسه تولید شده بود را به فروشگاه‌های کاستکو بیاورند، اما این برنامه به دلیل اعتراضات انجمن شراب کالیفرنیا لغو شد. این انجمن به قوانین برچسب‌گذاری اشاره کرد که استفاده از شخصیت‌های کارتونی را برای جلوگیری از جذب نوجوانان به مصرف الکل محدود می‌کند.[۵۱] علاوه بر این، هر دو شرکت با چالش‌های دیگری نیز برای جذب مخاطبان مواجه شدند. بسیاری از فروشگاه‌ها پر از کالاهای مرتبط با فیلم‌های جدید دیگری مانند مرد عنکبوتی ۳، شرک ۳ و تبدیل‌شوندگان شده بودند. این مسئله باعث شد متقاعد کردن والدین برای پرداخت مبلغی بین ۷٫۹۹ تا ۱۹٫۹۹ دلار برای یک عروسک موش کوچک سخت‌تر شود.[۵۲]

در بریتانیا، به‌جای انتشار تریلر سینمایی، یک تبلیغ با حضور شخصیت‌های رمی و امیل پیش از اکران فیلم در سینماها نمایش داده شد که هدف آن جلوگیری از تهیه نسخه‌های غیرمجاز فیلم بود.[۵۳] همچنین، در بریتانیا شخصیت‌های اصلی فیلم در تبلیغی برای خودروی نیسان نوت استفاده شدند؛ رمی و امیل در این تبلیغ یک آگهی اصلی از کمپین تبلیغاتی «شگفت‌انگیزانه جادار» را تماشا کرده و به طنز آن را تقلید می‌کردند.[۵۴]

دیزنی/پیکسار نگران بودند که مخاطبان، به‌ویژه کودکان، با واژه «راتاتویی» و نحوه تلفظ آن آشنا نباشند. بنابراین، عنوان فیلم به‌صورت آوایی نیز در تریلرها و پوسترها نوشته شد.[۵۵] به دلایل مشابه، در نسخه آمریکایی فیلم، متن‌های روی صفحه که به زبان فرانسوی بودند، به انگلیسی چاپ شدند. به‌عنوان‌مثال، عنوان کتاب آشپزی گوستو و تابلوهای راهنمای آشپزخانه که به شست‌وشوی دست‌ها اشاره داشتند، به انگلیسی نوشته شدند. اما در نسخه‌های بین‌المللی، مانند نسخه بریتانیایی انگلیسی و نسخه دی‌وی‌دی اسپانیایی زبان آمریکا، این نوشته‌ها به زبان فرانسوی ارائه شدند.[۵۶]

رسانه خانگی

[ویرایش]

راتاتویی در ۶ نوامبر ۲۰۰۷ توسط سرگرمی خانگی والت دیزنی در قالب دیسک‌های بلوری و دی‌وی‌دی در آمریکای شمالی منتشر شد.[۵۵] یکی از ویژگی‌های ویژه این نسخه، یک فیلم پویانمایی کوتاه جدید با عنوان دوست تو موش صحرایی بود که رمی و امیل در آن حضور داشتند. در این فیلم کوتاه، این دو موش تلاش می‌کنند بیننده انسانی را متقاعد کنند که موش‌ها را به‌عنوان دوستان خود بپذیرند. آنها با نشان دادن مزایا و سوءتفاهم‌های مربوط به موش‌ها از طریق چندین مثال تاریخی، این موضوع را توضیح می‌دهند. این فیلم کوتاه یازده دقیقه‌ای از ترکیبی از پویانمایی سه‌بعدی، پویانمایی دوبعدی، لایو اکشن و حتی پویانمایی استاپ‌موشن استفاده می‌کند که برای پیکسار یک تجربه جدید به شمار می‌رفت.[۵۶]

این دیسک همچنین شامل یک سی‌جی‌آی کوتاه با عنوان ربایش است که در زمان اکران سینمایی فیلم، پیش از شروع آن نمایش داده می‌شد. این پویانمایی یک موجود بیگانه نوجوان را نشان می‌دهد که تلاش می‌کند یک انسان خوابیده را برباید. در طول این ماجرا، یک موجود بیگانه بزرگ‌تر او را ارزیابی می‌کند، شبیه به آزمون رانندگی برای دریافت گواهی‌نامه. این پویانمایی کوتاه هیچ گفت‌وگویی ندارد، که ویژگی معمول پویانمایی‌های کوتاه پیکسار است که بر اساس آثار موجود ساخته نشده‌اند.[۵۷] از دیگر ویژگی‌های ویژه این دیسک می‌توان به صحنه‌های حذف‌شده، یک مستند کوتاه با حضور برد برد درباره فیلم‌سازی و سرآشپز توماس کلر درباره خلاقیت در آشپزی با عنوان «غذای عالی و فیلم»، و همچنین چهار ایستر اگ اشاره کرد. اگرچه نسخه بلوری منطقه اِی شامل یک ترک صوتی فرانسوی است، اما نسخه دی‌وی‌دی منطقه ۱ این ترک را ندارد، به‌جز برخی نسخه‌هایی که در کانادا به فروش می‌رسند.

نسخه دی‌وی‌دی که در ۶ نوامبر ۲۰۰۷ منتشر شد، در اولین هفته عرضه خود (۶–۱۱ نوامبر ۲۰۰۷) توانست ۴,۹۱۹,۵۷۴ نسخه بفروشد و معادل ۷۳,۷۴۴,۴۱۴ دلار آمریکا درآمد کسب کند و صدرنشین جدول فروش دی‌وی‌دی شود. در مجموع، این فیلم توانست ۱۲,۵۳۱,۲۶۶ نسخه بفروشد و ۱۸۹,۲۱۲,۵۳۲ دلار درآمد کسب کند و به دومین دی‌وی‌دی پرفروش پویانمایی سال ۲۰۰۷ از نظر تعداد فروش و درآمد، پس از خوش‌قدم تبدیل شود.[۵۸][۵۹] در سال ۲۰۱۴، این فیلم با فرمت سه‌بعدی بازپردازش شد و در همان سال در ماه ژوئیه، در قالب بلوری سه‌بعدی در بریتانیا، فرانسه و هند منتشر شد. در سال ۲۰۱۹ نیز راتاتویی در قالب فورکی اولترا اچ‌دی بلوری عرضه شد.[۶۰][۶۱]

فیلم سرقت‌شده

[ویرایش]
همچنین ببینید: مک‌باستر

مجله ایف، پویانمایی رایانه‌ای برزیلی راتاتوئینگ (محصول سال ۲۰۰۷ از استودیوی ویدئو برینکوئدو) را به‌عنوان یک «کپی غیرمجاز» از راتاتویی توصیف کرد.[۶۲] مارکو اورلیو کانونیکو، نویسنده روزنامه برزیلی فویا د س. پائولو، نیز راتاتوئینگ را اثری مشتق‌شده از راتاتویی دانست. او در مقاله‌ای به این موضوع پرداخت که آیا شباهت‌های بین راتاتوئینگ و راتاتویی به حدی است که شکایتی قانونی به دلیل نقض حق‌کپی را توجیه کند یا خیر. مقاله کانونیکو توسط وزارت فرهنگ برزیل در وب‌سایت رسمی آنها منتشر شد.[۶۳] تا به امروز، هیچ منبعی پیدا نشده که نشان دهد پیکسار اقدام قانونی علیه راتاتوئینگ انجام داده باشد.

بازخورد

[ویرایش]

گیشه

[ویرایش]

در آخر هفته افتتاحیه در آمریکای شمالی، راتاتویی در ۳,۹۴۰ سینما اکران شد و با فروش ۴۷٫۲ میلیون دلار در جایگاه اول جدول گیشه قرار گرفت،[۶۴] که این کمترین افتتاحیه برای یک فیلم از پیکسار پس از زندگی یک حشره بود. در زمان اکران، این فیلم توانست در جدول فروش، جان‌سخت ۴ را از فاکس قرن بیستم پشت سر بگذارد.[۶۵] راتاتویی اولین فیلم غیر دنباله‌ای بود که پس از دو ماه، به رتبه اول گیشه رسید، از زمان اکران فیلم آشفته.[۶۶] با این حال، این فیلم تنها چند روز در صدر جدول باقی ماند و سپس جایگاهش را به تبدیل‌شوندگان واگذار کرد.[۶۷] در فرانسه، که داستان فیلم در آنجا جریان دارد، این فیلم رکورد بزرگ‌ترین افتتاحیه یک پویانمایی را شکست و همچنین رکورد تایتانیک را برای بیشترین هفته‌های متوالی در صدر جدول گیشه از آن خود کرد.[۶۸][۶۹] در بریتانیا، این فیلم با فروش بیش از ۴ میلیون پوند در جایگاه اول گیشه قرار گرفت. در مجموع، راتاتویی توانست ۲۰۶٫۴ میلیون دلار در ایالات متحده و کانادا و در کل ۶۲۳٫۷ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کند و به هفتمین فیلم پرفروش پیکسار تبدیل شود.[۷۰]

پاسخ انتقادی

[ویرایش]

وبگاه جمع‌آوری نقد راتن تومیتوز گزارش داد که راتاتویی دارای امتیاز تأیید ۹۶٪ با میانگین امتیاز ۸٫۵ از ۱۰ بر اساس ۲۵۳ نقد است. اجماع سایت می‌گوید: «با سرعت بالا و انیمیشنی خیره‌کننده، راتاتویی یک ورودی سرگرم‌کننده دیگر—و یک قهرمان کاملاً غیرمعمول—به مجموعه آثار پیکسار اضافه می‌کند.»[۷۱] در متاکریتیک، این فیلم دارای امتیاز میانگین وزنی ۹۶ از ۱۰۰ بر اساس ۳۷ نقد است[۷۲] که بالاترین امتیاز برای یک فیلم پیکسار (مشترک با داستان اسباب‌بازی)[۷۳] و چهل‌وششمین فیلم برتر در این سایت محسوب می‌شود.[۷۴] همچنین، مخاطبانی که توسط سینماسکور مورد نظرسنجی قرار گرفتند، به این فیلم نمره «A» در مقیاس A+ تا F دادند.[۷۵]

جوایز

[ویرایش]
قسمت نامزد نتیجه
بهترین فیلمنامه اورجینال برد برد نامزدشده
بهترین فیلم انیمیشن برد برد برنده
بهترین موسیقی فیلم مایکل جیاچینو نامزدشده
بهترین تدوین صدا رندی تام و مایکل سیلورز نامزدشده
بهترین میکس صدا رندی توماس، مایکل سمنیک و داک کین نامزدشده
قسمت نامزد نتیجه
بهترین فیلم پویانمایی برد برد برنده

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Cieply, Michael (April 24, 2007). "It's Not a Sequel, but It Might Seem Like One After the Ads". The New York Times. Archived from the original on October 9, 2019. Retrieved April 11, 2021.
  2. ↑ "Ratatouille (2007)". Box Office Mojo. Amazon.com. Archived from the original on August 16, 2012. Retrieved August 4, 2010.
  3. ↑ "Ratatouille (2007)". American Film Institute. Archived from the original on July 27, 2022. Retrieved July 27, 2022.
  4. ↑ Chang, Justin (2007-06-18). "Film Review: Ratatouille". Variety (به انگلیسی). Archived from the original on September 20, 2022. Retrieved 2022-09-20.
  5. ↑ "The 21st Century's 100 greatest films". BBC. August 23, 2016. Archived from the original on November 24, 2016. Retrieved December 16, 2016.
  6. ↑ Drew McWeeny (May 21, 2007). "Moriarty Visits Pixar To Chat With Brad Bird And Patton Oswalt About RATATOUILLE!". Ain't It Cool News. Retrieved May 21, 2007.
  7. ↑ Leo N. Holzer (ژوئن 29, 2007). "Pixar cooks up a story". The Reporter. Archived from the original on July 2, 2007. Retrieved June 29, 2007.
  8. ↑ Price 2008, p. 249.
  9. ↑ Steve Daly. "Brad Bird cooks up "Ratatouille"". Entertainment Weekly. Archived from the original on May 6, 2008.
  10. ↑ "Tom McCarthy Was A Screenwriter On Pixar's Up - Slash Film". May 26, 2009. Archived from the original on February 10, 2023. Retrieved February 18, 2023.
  11. ↑ Bill Desowitz (April 25, 2007). "Brad Bird Offers an Early Taste of Ratatouille". Animation World Magazine. Archived from the original on October 10, 2015. Retrieved May 22, 2007.
  12. ↑ Jim Hill (June 28, 2007). "Why For did Disney struggle to come up with a marketing campaign for Pixar's latest picture? Because the Mouse wasn't originally supposed to release "Ratatouille"". Jim Hill Media. Archived from the original on September 21, 2007. Retrieved July 1, 2007.
  13. ↑ Germain, David (June 26, 2007). "Pixar Perfectionists Cook 'Ratatouille'". The Washington Post. Archived from the original on October 29, 2013. Retrieved January 15, 2008.
  14. ↑ Price 2008, p. 250.
  15. ↑ Bill Desowitz (April 25, 2007). "Brad Bird Offers an Early Taste of Ratatouille". Animation World Magazine. Archived from the original on October 10, 2015. Retrieved May 22, 2007.
  16. ↑ "Linguini a la Carte". Yahoo!. May 22, 2007. Archived from the original on May 26, 2007. Retrieved May 23, 2007.
  17. ↑ Helen O'Hara (June 28, 2007). "First Look: Ratatouille". Empire. p. 62.
  18. ↑ Scott Collura & Eric Moro (آوریل 25, 2007). "Edit Bay Visit: Ratatouille". IGN. Archived from the original on November 9, 2009. Retrieved May 22, 2007.
  19. ↑ Bill Desowitz (April 25, 2007). "Brad Bird Offers an Early Taste of Ratatouille". Animation World Magazine. Archived from the original on October 10, 2015. Retrieved May 22, 2007.
  20. ↑ "Parlez-vous Francais". Yahoo!. May 22, 2007. Archived from the original on May 26, 2007. Retrieved May 23, 2007.
  21. ↑ "The Technical Ingredients". Disney Pictures. Archived from the original on May 25, 2007. Retrieved May 23, 2007.
  22. ↑ Scott Collura & Eric Moro (آوریل 25, 2007). "Edit Bay Visit: Ratatouille". IGN. Archived from the original on November 9, 2009. Retrieved May 22, 2007.
  23. ↑ Stacy Finz (June 28, 2007). "Bay Area flavors food tale: For its new film 'Ratatouille,' Pixar explored our obsession with cuisine". San Francisco Chronicle. Archived from the original on June 30, 2007. Retrieved June 29, 2007.
  24. ↑ "Cooking 101". Disney Pictures. Archived from the original on May 25, 2007. Retrieved May 23, 2007.
  25. ↑ Kim Severson (June 13, 2007). "A Rat With a Whisk and a Dream". The New York Times. Archived from the original on June 14, 2007. Retrieved June 30, 2007.
  26. ↑ Stacy Finz (June 28, 2007). "Bay Area flavors food tale: For its new film 'Ratatouille,' Pixar explored our obsession with cuisine". San Francisco Chronicle. Archived from the original on June 30, 2007. Retrieved June 29, 2007.
  27. ↑ Anne Neumann (April 25, 2007). "Ratatouille Edit Bay Visit!". Comingsoon.net. Archived from the original on December 19, 2012. Retrieved May 21, 2007.
  28. ↑ "Cooking Up CG Food". ComingSoon.net. May 24, 2007. Archived from the original on May 26, 2007. Retrieved May 24, 2007.
  29. ↑ Gagné, Michael. "Taste Visualization for Pixar's Ratatouille". Gagne International. Archived from the original on September 18, 2012. Retrieved July 9, 2007.
  30. ↑ "Ratatouille (review)". Radio Free Entertainment. Archived from the original on July 18, 2007. Retrieved July 1, 2007.
  31. ↑ "Parlez-vous Francais". Yahoo!. May 22, 2007. Archived from the original on May 26, 2007. Retrieved May 23, 2007.
  32. ↑ Robertson, Barbara. "Fish, Rats, Chefs and Robots". CGSociety. Archived from the original on August 8, 2007. Retrieved July 7, 2007.
  33. ↑ Bruce R. Miller (June 30, 2007). "Book shows how 'Ratatouille' was made". Sioux City Journal. Retrieved June 30, 2007.
  34. ↑ "Ratatouille Concept Art and Fun Facts!". CanMag. June 16, 2007. Archived from the original on August 28, 2021. Retrieved July 8, 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link)
  35. ↑ "Why Dana Carvey Says He Left Hollywood in the Late '90s — and What He's Doing Now". Archived from the original on November 8, 2022. Retrieved December 17, 2022.
  36. ↑ Cynthia Hubert (June 22, 2007). "Rat fanciers hope animated film will help their pets shed bad PR". Sacramento Bee.
  37. ↑ Anne Neumann (April 25, 2007). "Ratatouille Edit Bay Visit!". Comingsoon.net. Archived from the original on December 19, 2012. Retrieved May 21, 2007.
  38. ↑ Desowitz, Bill (July 3, 2007). "Intel Helps Disney/Pixar Cook Up Ratatouille". Animation World Network. Archived from the original on October 12, 2013. Retrieved October 6, 2015.
  39. ↑ Desowitz, Bill (June 29, 2007). "Ratatouille Pixar Style: Bon Appétit". Animation World Network. Archived from the original on October 12, 2013. Retrieved October 6, 2015.
  40. ↑ "Twitter". Twitter (به انگلیسی). Archived from the original on June 20, 2022. Retrieved June 20, 2022.
  41. ↑ Lussier, Germain (September 2, 2011). "Michael Giacchino Talks The Music Of Pixar (D23 Expo)". /Film. Archived from the original on February 22, 2014. Retrieved February 5, 2014.
  42. ↑ "Pixar-Disney delay Cars release". BBC News. December 8, 2004. Archived from the original on December 18, 2006. Retrieved April 11, 2021.
  43. ↑ ""Ratatouille" Is Served". CBS News. June 25, 2007. Archived from the original on November 26, 2022. Retrieved November 26, 2022.
  44. ↑ D'Alessandro, Anthony (June 25, 2007). "Audiences in on 'Ratatouille' pack". Variety. Retrieved December 22, 2007.
  45. ↑ Eric Vespe (June 9, 2007). "Quint orders a giant plate of RATATOUILLE and eats it up!!!". Ain't It Cool News. Archived from the original on June 12, 2007. Retrieved June 10, 2007.
  46. ↑ Huxley, Thomas (June 9, 2007). "Report from Pixar Screening of Ratatouille". Pixar Planet. Archived from the original on January 22, 2016. Retrieved October 5, 2013.
  47. ↑ Koch, Dave (March 18, 2014). "Incredibles Animated Sequel". Big Cartoon News. Archived from the original on March 19, 2014. Retrieved March 18, 2014.
  48. ↑ "'Ratatouille' Theatrical Trailer". Yahoo!. April 15, 2013. Archived from the original on October 12, 2013. Retrieved October 5, 2013.
  49. ↑ "New Ratatouille Trailer Coming Friday". ComingSoon.net. March 19, 2007. Archived from the original on July 24, 2012. Retrieved March 19, 2007.
  50. ↑ Desowitz, Bill (May 11, 2007). "Ratatouille to Kick Off With 'Big Cheese Tour'". Animation World Network. Archived from the original on October 9, 2016. Retrieved August 7, 2016.
  51. ↑ Lifster, Marc (July 28, 2007). "Disney backs out of wine promotion". Los Angeles Times. Retrieved August 1, 2007.
  52. ↑ "Disney faces a challenging stew in trying to sell 'Ratatouille'". Chicago Tribune. June 30, 2007. Archived from the original on January 23, 2022. Retrieved January 23, 2022.
  53. ↑ "Ratatouille's Ratatouille fights movie piracy". The Film Factory. Archived from the original on October 14, 2007. Retrieved December 23, 2007.
  54. ↑ "Nissan Note Exploding Cars It's Possible". Visit4Info. Archived from the original on October 11, 2007. Retrieved April 11, 2021.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ Eggert, Brian (June 29, 2007). "Ratatouille review". DeepFocusReview.com. Archived from the original on October 17, 2007. Retrieved October 15, 2007.
  56. ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ Graser, Marc (June 15, 2007). "Pixar hopes auds find 'Ratatouille' tasty". Variety. Archived from the original on October 17, 2007. Retrieved October 15, 2007.
  57. ↑ Huxley, Thomas (October 15, 2006). "First Lifted Review". Pixar Planet. Archived from the original on May 30, 2015. Retrieved February 5, 2014.
  58. ↑ "Top-Selling DVDs of 2007". The Numbers. Archived from the original on March 7, 2014. Retrieved January 11, 2011.
  59. ↑ "Top-Selling Video Titles in the United States in 2007". The Numbers. Archived from the original on 22 May 2015. Retrieved 22 May 2015.
  60. ↑ "New Releases: Sept. 10, 2019". Media Play News. Archived from the original on September 21, 2020. Retrieved October 26, 2021.
  61. ↑ Heller, Emily (March 3, 2020). "A bunch of Pixar movies, including Up and A Bug's Life, come to 4K Blu-ray". Polygon. Archived from the original on March 4, 2020. Retrieved October 26, 2021.
  62. ↑ Brown, Peter (January 21, 2008). "Clip of the Week: RATATOING - BRAZIL RIPOFF OF RATATOUILLE". If. Archived from the original on January 23, 2008. Retrieved April 11, 2021.
  63. ↑ Canônico, Marco Aurélio. "Vídeo Brinquedo faz sucesso com desenhos como "Os Carrinhos" e "Ratatoing"". Folha de S.Paulo (به پرتغالی). Ministry of Culture (Brazil). Archived from the original on April 29, 2008. These descriptions bring to mind Cars and Ratatouille, the latest two feature films by North American giant Pixar, a part of Disney
  64. ↑ McClintock, Pamela (July 1, 2007). "Audiences chow down on "Ratatouille"". Variety. Archived from the original on January 27, 2016. Retrieved April 11, 2021.
  65. ↑ "'Ratatouille' Roasts Rivals, 'Die Hard' #2; Michael Moore's 'Sicko' Has Healthy Debut". June 30, 2007. Archived from the original on July 15, 2022. Retrieved March 11, 2022.
  66. ↑ "'Ratatouille' runs the table with $47.2 million debut". The Hollywood Reporter. July 2, 2007. Archived from the original on March 11, 2022. Retrieved March 11, 2022.
  67. ↑ "'Transformers' Huge $152M First Week Sets 7-Day Non-Sequel Record Past 'Spidey', 'Passion' & 'Potter'; 'Sicko' Stalls". July 7, 2007. Archived from the original on March 11, 2022. Retrieved March 11, 2022.
  68. ↑ Hayhurst, David (August 9, 2007). "Record breaking 'Ratatouille'". Variety (به انگلیسی). Archived from the original on June 6, 2020. Retrieved June 6, 2020.
  69. ↑ Barnes, Brooks (October 22, 2007). "France Embraces Disney, Thanks to a Rat". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on June 6, 2020. Retrieved June 6, 2020.
  70. ↑ "Pixar Box Office History". The Numbers. Archived from the original on January 5, 2008. Retrieved July 31, 2010.
  71. ↑ "Ratatouille". Rotten Tomatoes. Fandango. Archived from the original on June 5, 2020. Retrieved August 2, 2024. ویرایش در ویکی‌داده
  72. ↑ "All-Time High Scores: The Best-Reviewed Movies". Metacritic. Archived from the original on June 9, 2008. Retrieved March 17, 2008.
  73. ↑ "Pixar Animation Studios' Scores". Metacritic. Archived from the original on March 24, 2016. Retrieved January 26, 2016.
  74. ↑ "Best Movies of All Time". Metacritic. Archived from the original on March 17, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  75. ↑ Kilday, Gregg (2 July 2007). "'Ratatouille' runs table". The Hollywood Reporter. Archived from the original on September 11, 2021. Retrieved September 11, 2021. moviegoers sampled by CinemaScore rewarded it with an A rating. So in addition to attracting the family crowd, the picture should have ongoing adult appeal.

Wikipedia contributors, "Ratatouille (film)," Wikipedia, The Free Encyclopedia, English Wikipedia (accessed February 8, 2008).

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به راتاتویی (فیلم) در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ راتاتویی (فیلم) موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=راتاتویی_(فیلم)&oldid=41015513»