پرش به محتوا

دی‌فلودیازپام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دی‌فلودیازپام
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
  • 7-chloro-5-(2,6-difluorophenyl)-1-methyl-1H-benzo[e] [1,4]diazepin-2(3H)-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC16H11ClF2N2O
جرم مولی۳۲۰٫۷۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Fc3cccc(F)c3C2=NCC(=O)N(C)c1ccc(Cl)cc12
  • InChI=1S/C16H11ClF2N2O/c1-21-13-6-5-9(17)7-10(13)16(20-8-14(21)22)15-11(18)3-2-4-12(15)19/h2-7H,8H2,1H3
  • Key:DUNFPASORLTEGN-UHFFFAOYSA-N

دی‌فلودیازپام[۱] (انگلیسی: Difludiazepam) یک مشتق بنزودیازپین است که مشتق ۲،۶-دی فلوئورو فلودیازپام است. این ماده در دهه ۱۹۷۰ میلادی اختراع شد، اما هرگز به بازار عرضه نشد، و به عنوان یک ابزار تحقیقاتی برای کمک به تعیین شکل و عملکرد گیرنده‌های GABAA، که دارای IC50 ۴.۱ نانومتر است، استفاده شده است.[۲][۳][۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Maskell PD, Wilson NE. Designer Benzodiazepines: New Challenges and Treatment Options, in Corazza O, Roman-Urrestarazu. Handbook of Novel Psychoactive Substances: What Clinicians Should Know about NPS. Taylor & Francis, 2019. شابک ‎۹۷۸−۱−۱۳۸−۰۶۸۳۰−۸
  2. Winkler, David A.; Burden, Frank R.; Watkins, Andrew J. R. (January 1998). "Atomistic Topological Indices Applied to Benzodiazepines using Various Regression Methods". Quantitative Structure-Activity Relationships. 17 (1): 14–19. doi:10.1002/(SICI)1521-3838(199801)17:01<14::AID-QSAR14>3.0.CO;2-U.
  3. So SS, Karplus M (December 1996). "Genetic neural networks for quantitative structure-activity relationships: improvements and application of benzodiazepine affinity for benzodiazepine/GABAA receptors". Journal of Medicinal Chemistry. 39 (26): 5246–56. doi:10.1021/jm960536o. PMID 8978853.
  4. Maddalena DJ, Johnston GA (February 1995). "Prediction of receptor properties and binding affinity of ligands to benzodiazepine/GABAA receptors using artificial neural networks". Journal of Medicinal Chemistry. 38 (4): 715–24. doi:10.1021/jm00004a017. PMID 7861419.

پیوند به بیرون

[ویرایش]