دانش ساختاری برای تولید و ساماندهی دادهها دربارهٔ جهان پیرامون در قالب توضیحات و پیشبینیهای آزمایششدنی است. دانششناسی به بحث و بررسی پیرامون دانش و عناصر سازنده آن، یعنی دادههای موجود میپردازد. دانش در وسیعترین مفهوم به هر سامانه قابل اثبات و در مفهوم محدودتر، به یک سامانه دریافت دانش مبتنی بر تجربهگرایی، آزمایش، و روش طبیعتگرایی اشاره دارد. ارسطو دانش را مجموعهای از آگاهیهای قابل اتکا میداند که از لحاظ منطقی و عقلانی قابل توضیح باشند.
رشتههای علوم به عنوان علوم پایه و علوم کاربردی جدا شدهاست. علوم پایه مجموعه دانشهایی است که به بررسی بنیادین پدیدهها یا بررسی ماهیت، قوانین و روابط حاکم بین آنها میپردازد. از بارزترین این دانشها میتوان به ریاضیات، شیمی، فیزیک، فلسفه، منطق، زیستشناسی و زبانشناسی اشاره نمود. دانشهای پایه، زیربنای اصلی سایر دانشها به شمار میآیند و به همین دلیل در مواقعی به کل علوم یا دانش تعمیم داده میشوند.
علوم کاربردی به کاربردن آگاهیهای علمی در یک محیط فیزیکی است. رشتههای مهندسی نزدیکترین رابطه را با علوم کاربردی دارند. علوم کاربردی در پیشرفت فناوری نقش مهمی دارد. کاربرد آن در محیطهای صنعتی معمولا تحقیق و توسعه خوانده میشود. بیشتر...