بکلابوویر

بکلابوویر
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	BMS-791325
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: IND ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (1aR,12bS)-8-Cyclohexyl-N-(dimethylsulfamoyl)-11-methoxy-1a-{[(1R,5S)-3-methyl-3,8-diazabicyclo[3.2.1]oct-8-yl]carbonyl}-1,1a,2,12b-tetrahydrocyclopropa[d]indolo[2,1-a][2]benzazepine-5-carboxamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۹۵۸۰۰۲-۳۳-۰;
پاب‌کم CID	۵۶۹۳۴۴۱۵;
کم‌اسپایدر	۲۷۲۸۹۰۷۶;
UNII	MYW1X5CO9S;
KEGG	D10610 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID701026084 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۳۶H۴۵N۵O۵S۱
جرم مولی	۶۵۹٫۸۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CN1C[C@H]2CC[C@@H](C1)N2C(=O)[C@]34C[C@H]3c5cc(ccc5-c6c(c7ccc(cc7n6C4)C(=O)NS(=O)(=O)N(C)C)C8CCCCC8)OC;
	InChI InChI=1S/C36H45N5O5S/c1-38(2)47(44,45)37-34(42)23-10-14-28-31(16-23)40-21-36(35(43)41-24-11-12-25(41)20-39(3)19-24)18-30(36)29-17-26(46-4)13-15-27(29)33(40)32(28)22-8-6-5-7-9-22/h10,13-17,22,24-25,30H,5-9,11-12,18-21H2,1-4H3,(H,37,42)/t24-,25+,30-,36-/m0/s1; Key:ZTTKEBYSXUCBSE-QDFUAKMASA-N;

بکلابوویر (انگلیسی: Beclabuvir) (همچنین با نام تحقیقاتی BMS-791325، به اختصار BCV نیز شناخته می‌شود) یک داروی ضد ویروسی برای درمان عفونت ویروس هپاتیت ث (HCV) است که در کارآزمایی‌های بالینی مورد مطالعه قرار گرفته است. در فوریه ۲۰۱۷، بریستول-مایرز اسکوئیب، حمایت مالی آزمایشی پس از بازاریابی بکلابوویر را در ترکیب با آسوناپرویر و داکلاتاسویر برای مطالعه مشخصات ایمنی این ترکیب در رابطه با عملکرد کبد آغاز کرد.^[۱] از فوریه ۲۰۱۴ تا نوامبر ۲۰۱۶، یک کارآزمایی بالینی فاز II بر روی ترکیب آسوناپرویر/داکلاتاسویر/بکلابوویر (در کارآزمایی به بکلابوویر BMS-791325 گفته می‌شود) بر روی بیماران آلوده به هر دو HIV و HCV انجام شد.^[۲] افزون بر این، یک متاآنالیز اخیر از شش کارآزمایی بالینی منتشر شده، نرخ پاسخ بالایی را در بیماران مبتلا به ژنوتیپ ۱ HCV که با داکلاتاسویر، آسوناپروویر و بکلابوویر درمان شده‌اند، صرف نظر از استفاده از ریباویرین، درمان قبلی مبتنی بر اینترفرون، یا محدودیت در بیماران مبتلا به ۸ بیمار غیرسیروتیک، IL نشان داد.^[۳]

فارماکولوژی

بکلابوویر به عنوان یک مهارکننده NS5B (RNA پلیمراز) عمل می‌کند.^[۴]

منابع

↑ ClinicalTrials.gov NCT03071133 Asunaprevir/Daclatasvir/Beclabuvir Fixed-Dose Combination Safety Surveillance in Japanese Patients With Chronic Hepatitis C (HCV) or Japanese Patients With Compensated Cirrhosis
↑ ClinicalTrials.gov NCT02124044 Safety, Tolerability, and Efficacy of Asunaprevir and Daclatasvir in Subjects Coinfected With HIV-HCV
↑ Ahmed AM, Doheim MF, Mattar OM, Sherif NA, Truong DH, Hoa PT, et al. (May 2018). "Beclabuvir in combination with asunaprevir and daclatasvir for hepatitis C virus genotype 1 infection: A systematic review and meta-analysis". Journal of Medical Virology. 90 (5): 907–918. doi:10.1002/jmv.24947. PMID 28892235.
↑ Tatum H, Thuluvath PJ, Lawitz E, Martorell C, DeMicco M, Cohen S, et al. (August 2015). "A randomized, placebo-controlled study of the NS5B inhibitor beclabuvir with peginterferon/ribavirin for HCV genotype 1". Journal of Viral Hepatitis. 22 (8): 658–64. doi:10.1111/jvh.12372. PMID 25496007.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Beclabuvir». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ فوریه ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Japanese_Hepatic_Trio_Trial-1] ClinicalTrials.gov NCT03071133 Asunaprevir/Daclatasvir/Beclabuvir Fixed-Dose Combination Safety Surveillance in Japanese Patients With Chronic Hepatitis C (HCV) or Japanese Patients With Compensated Cirrhosis

[HIV-HCV_Coinfx_Trial-2] ClinicalTrials.gov NCT02124044 Safety, Tolerability, and Efficacy of Asunaprevir and Daclatasvir in Subjects Coinfected With HIV-HCV

[3] Ahmed AM, Doheim MF, Mattar OM, Sherif NA, Truong DH, Hoa PT, et al. (May 2018). "Beclabuvir in combination with asunaprevir and daclatasvir for hepatitis C virus genotype 1 infection: A systematic review and meta-analysis". Journal of Medical Virology. 90 (5): 907–918. doi:10.1002/jmv.24947. PMID 28892235.

[4] Tatum H, Thuluvath PJ, Lawitz E, Martorell C, DeMicco M, Cohen S, et al. (August 2015). "A randomized, placebo-controlled study of the NS5B inhibitor beclabuvir with peginterferon/ribavirin for HCV genotype 1". Journal of Viral Hepatitis. 22 (8): 658–64. doi:10.1111/jvh.12372. PMID 25496007.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]