ستروبوویر
ستروبوویر | |
---|---|
![]() | |
N-(3-{(4aR5S8R8aS)-1-[(4-Fluorophenyl)methyl]-4-hydroxy-2-oxo-124a56788a-octahydro-58-methanoquinolin-3-yl}-11-dioxo-14-dihydro-1λ624-benzothiadiazin-7-yl)methanesulfonamide[۱] | |
دیگر نامها ANA-598; ANA598 | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 1071517-39-9 ![]() |
پابکم | 45136829 |
کماسپایدر | 24680206 ![]() |
UNII | T5B2GI8F84 ![]() |
KEGG | D10165 ![]() |
ChEMBL | CHEMBL1076263 ![]() |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C25H25FN4O6S2 |
جرم مولی | ۵۶۰٫۶۲ g mol−1 |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
![]() ![]() ![]() | |
Infobox references | |
|
ستروبوویر (انگلیسی: Setrobuvir) (همچنین به عنوان ANA-598 شناخته می شود) یک داروی آزمایشی برای درمان هپاتیت ث بود که در شرکت داروسازی Anadys کشف شد که توسط Roche در سال ۲۰۱۱ خریداری شد. Roche توسعه خود را در ژوئیه ۲۰۱۵ خاتمه داد.[۲] این دارو در آزمایشهای بالینی فاز IIb بود که در ترکیب با اینترفرون و ریباویرین مورد استفاده قرار گرفت و بیماران هپاتیت ث با ژنوتیپ ۱ را هدف قرار داد.
ستروبوویر با مهار آنزیم هپاتیت ث NS5B، یک آرانای پلیمراز، عمل میکند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). RECOMMENDED International Nonproprietary Names: List 68" (PDF). World Health Organization. p. 322.
- ↑ "Setrobuvir" (به انگلیسی). AdisInsight. Retrieved 28 August 2017.
- ↑ Ruebsam, F; Murphy, DE; Tran, CV; Li, LS; Zhao, J; Dragovich, PS; McGuire, HM; Xiang, AX; et al. (2009). "Discovery of tricyclic 5,6-dihydro-1H-pyridin-2-ones as novel, potent, and orally bioavailable inhibitors of HCV NS5B polymerase". Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters. 19 (22): 6404–12. doi:10.1016/j.bmcl.2009.09.045. PMID 19818610.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Setrobuvir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ دسامبر ۲۰۲۱.