پرش به محتوا

استان پنجم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موقعیت استان پنجم در نقشه تقسیمات کشوری ایران

استان پنجم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به مرکزیت شهر کرمانشاه تشکیل گردید.[۱] این استان شامل ۶ شهرستان ایلام، شاه‌آباد، کرمانشاهان، سنندج، ملایر، همدان بود.[۲]

استان کردستان در ۱۳۳۵، استان همدان در سال ۱۳۵۲ و استان ایلام در ۱۳۵۳[۳] با نام استان‌های دوازدهم (کردستان)، سیزدهم (همدان) و شانزدهم (ایلام) از این استان جدا شدند و به عنوان استان‌های مستقل تشکیل شدند.[۴]

شهرستان‌ها

[ویرایش]

شهرستان‌ها و ۳۲ بخش تابع آن‌ها در استان پنجم در زمان تأسیس در سال ۱۳۱۶ به صورت زیر بوده است:[۵]

ردیف شهرستان بخش‌ها
۱ ۲۰- ایلام ۱۰۹- ایلام
۱۱۰- آبدانان
۱۱۱- مهران
۱۱۲- ارکوازی
۱۱۳- دهلران
۱۱۴- چوار
۱۱۵- بدره
۱۱۶- صالح‌آباد
۲ ۲۱- شاه‌آباد ۱۱۷- شاه‌آباد
۱۱۸- کرند
۱۱۹- قصر شیرین
۱۲۰- ایوان
۳ ۲۲- کرمانشاهان ۱۲۱- کرمانشاهان
۱۲۲-کنگاور
۱۲۳- هرسین
۱۲۴- صحنه
۴ ۲۳- سنندج ۱۲۵- سنندج
۱۲۶- قروه
۱۲۷- کامیاران
۱۲۸- سنقر
۱۲۹- مریوان
۱۳۰- اوی‌هنگ
۱۳۱- میران‌شاه
۱۳۲- پاوه
۵ ۲۴- ملایر ۱۳۳- ملایر
۱۳۴- نهاوند
۱۳۵- تویسرکان
۶ ۲۵- همدان ۱۳۶- همدان
۱۳۷- اسدآباد
۱۳۸- رزن
۱۳۹- کبوترآهنگ
۱۴۰- سیمینه‌رود

تغییرات در تقسیمات استان پنجم در سال ۱۳۲۱

[ویرایش]
  • بر اساس مصوبۀ ۵۲۲۶-۲۱/۷/۱۸ بخش سنقر از شهرستان سنندج جدا و به شهرستان کرمانشاهان ضمیمه شد.
  • بر اساس مصوبۀ ۱۲۲۷۸-۲۴/۷/۱ بخش قصر شیرین از شهرستان شاه‌آباد جدا و به شهرستان تبدیل شد.
  • بر اساس مصوبۀ ۲۴۴/۲۷۵-۲۵/۲/۳۱ شهرستان بیجار از استان چهارم جدا و به استان پنجم ضمیمه شد.
  • بر اساس مصوبۀ ۱۰۹۳۸-۲۵/۶/۱۴ بخش سقز که قبلاً تابع شهرستان مهاباد استان چهارم بود به شهرستان تبدیل شد و بخش بانه نیز که قبلاً تابع شهرستان مهاباد بود تابع شهرستان تازه‌تأسیس سقز گردید و به استان پنجم ضمیمه شد.
  • بر اساس مصوبۀ ۴۲۶۳۶-۲۵/۱۱/۱۴ بخش نهاوند از شهرستان ملایر جدا و به شهرستانی جدید تابع استان پنجم تبدیل شد.

همچنین مرکز بخش ارکوازی به سومار منتقل و به‌همراه دهستان بولی بخش تابع شهرستان قصر شیرین گردید و به نام بخش سومار خوانده می‌شد. سرپل ذهاب نیز به یکی از بخش‌های تابع شهرستان قصر شیرین تبدیل شد.[۶]

پس از این تغییرات در سال ۱۳۲۱ شهرستان‌های استان پنجم و بخش‌های تابعه آن‌ها به ۱۰ شهرستان و ۳۴ بخش به‌صورت زیر درآمد:[۷]

ردیف شهرستان بخش‌ها
۱ ۲۸- ایلام ایلام
آبدانان
مهران
دهلران
چوار
بدره
صالح‌آباد
۲ ۲۹- شاه‌آباد شاه‌آباد
کرند
ایوان
۳ ۳۰- قصر شیرین سومار
سرپل ذهاب
۴ ۳۱- کرمانشاهان کرمانشاهان
هرسین
صحنه
کنگاور
سنقر
۵ ۳۲- سنندج سنندج
قروه
کامیاران
اویهنگ
میرانشاه
مریوان
پاوه
۶ ۳۳- سقز بانه
۷ ۳۴- ملایر ملایر
تویسرکان
۸ ۳۵- همدان همدان
اسدآباد
رزن
کبوترآهنگ
سیمینه‌رود
۹ ۳۶- نهاوند نهاوند
۱۰ ۳۷- بیجار بیجار

تغییرات در تقسیمات استان پنجم تا آخر سال ۱۳۲۷

[ویرایش]

تا آخر سال ۱۳۲۷ تنها دو تغییر وچک در درون استان پنجم اتفاق افتاد؛ بخش ارکوازی ذیل شهرستان ایلام تشکیل شد و همچنین بخش تویسرکان از شهرستان ملایر جدا و به شهرستان جدیدی تابع استان پنجم تبدیل شد.[۸]

در سال ۱۳۲۹ بخش‌های زرین‌آباد، دره‌شهر، بدره و چرداول ذیل شهرستان ایلام تشکیل شد. بخش شاه‌آباد ذیل شهرستان شاه‌آباد به بخش حومه تغییر کرد و بخش باباجانی نیز ذیل این شهرستان تشکیل شد. بخش شراء پیشخور ذیل شهرستان همدان تشکیل شد. در شهرستان سنندج نیز بخش سنندج به بخش حومه تغییر کرد و بخش روانسر ذیل این شهرستان تشکیل شد. در همین زمان بود که بخش‌های بیجار، همدان، ملایر، ایلام، کرمانشاهان به «بخش مرکزی شهرستان» تغییر نام دادند.[۹]

جدا شدن سه شهرستان و تغییر نام استان در ۱۳۳۵

[ویرایش]

در سال ۱۳۳۵ شهرستان‌های سنندج، سقز و بیجار از استان پنجم جدا شدند و استان کردستان را تشکیل شد. در همین زمان نام استان‌ها از اعداد به نام‌های جغرافیایی تاریخی آن‌ها تغییر داده شد و استان پنجم نیز از همین زمان با نام استان کرمانشاهان نامگذاری شد. ۹ شهرستان و بخش‌های تابع آن در استان پنجم (کرمانشاهان) در پاییز ۱۳۳۵ که می‌توان آن را پایان کار استان پنجم دانست به شرح زیر بود:[۱۰]

ردیف شهرستان بخش‌ها
۱ ۴۳- ایلام ۱- بولی
۲- چوار
۳- خزل
۴- چرداول
۵- بیجن‌وند
۶- نگران
۷- شیروان
۸- صالح‌آباد
۹- میش‌خاص
۱۰- بدره
۱۱- ارکواز
۱۲- شوهان
۱۳- دوستان
۱۴- مهران
۱۵- هندمینی
۱۶- زرین‌آباد
۱۷- خالصه
۱۸- سوکان
۱۹- دره‌شهر
۲۰- ماژین
۲۱- آبدانان
۲۲- دهلران
۲ ۴۶- قصر شیرین ۱- سومار و نفت‌شاه
۲- قلعه‌شیری
۳- خضرآباد
۴- ذهاب
۵- جگیران
۶- سرقلعه
۷- ازگله
۸- خانه‌شور
۹- حومه
۳ ۴۷- کرمانشاه ۱- هرسم
۲- جلالوند
۳- عثمانوند
۴- زردلان
۵- ماهیدشت
۶- دروفرامان
۷- حومه
۸- بالادربند
۹- میان‌دربند
۱۰- پایروند
۱۱- کندوله
۱۲- یبلوار
۱۳- کلیایی
۱۴- فعله‌کری
۴ ۴۸- کنکاور ۱- کنکاور
۲- خدابنده
۳- دینور
۴- صحنه
۵- چمچمال
۶- هرسین
۵ ۴۹- ملایر ۱- ترک
۲- حومه
۳- آورزمان
۴- سامن
۵- کمازان
۶ ۵۰- نهاوند ۱- علیا
۲- سفلی
۳- سلگی
۴- خزل
۷ ۵۱- همدان ۱- اسدآباد
۲- چهاربلوک
۳- شراء
۴- وفس
۵- پیشخور
۶- درجزین سفلی
۷- درجزین علیا
۸- سردرود
۹- مهربان
۱۰- حاجیلو

تا سال ۱۳۴۵ همچنین در شهرستان ایلام تغییراتی به وجود آمد. بخش‌های حومه، زرین‌آباد، آبدانان و موسیان شهرستان دهلران را تشکیل دادند. همچنین بخش‌های حومه، صالح‌آباد و ارکوازی شهرستان مهران و بخش‌های حومه و دره‌شهر نیز شهرستان بدره را تشکیل دادند. این سه شهرستان تازه تأسیس به‌همراه شهرستان ایلام که در این زمان از بخش‌های حومه، چوار، ایوان و شیروان و چرداول تشکیل شده بود مجموعاً فرمانداری کل ایلام و پشتکوه را تشکیل دادند.
همچنین شهرستان‌های همدان (متشکل از بخش‌های حومه، اسدآباد، رزن، کبوترآهنگ، سیمینه‌رود و شراء و پیشخور)، ملایر (متشکل از بخش‌های حومه و سامن)، نهاوند (متشکل از بخش حومه) و تویسرکان (متشکل از بخش حومه) نیز به فرمانداری کل همدان تبدیل شدند.[۱۱]

در جلسۀ مؤرخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۴۸ بنا به پیشنهاد شماره ۲۲۳۹۵/۱۰/۲۰۱۸۱/د مؤرخ ۴۸/۲/۱۲ وزارت کشور و به استناد تبصرۀ ۲ از مادۀ ۲ قانون تقسیمات کشور مصوب آبان ۱۳۱۶، در منطقۀ خزل شهرستان نهاوند به بخش تبدیل شد و با تأسیس بخشداری در آن، شهرستان نهاوند به دو بخش حومه وو خزل تقسیم شد.[۱۲]

بر اساس مصوبۀ ۲۴۰۰-۳۳/م در تاریخ ۹ مهر ۱۳۵۲ فرمانداری کل همدان از استان کرمانشاه جدا شده و به استان همدان تبدیل شد.[۱۳]

همچنین در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۳ نیز فرمانداری کل ایلام از استان کرمانشاه جدا و به استان ایلام تبدیل شد.[۱۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۹.
  2. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۱۶.
  3. http://www.aftabksh.ir/fa/tags.aspx?keyword=استان-پنجم آفتاب کرمانشاه - استان پنجم.
  4. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  5. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۱۸.
  6. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۲۵.
  7. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۲۹.
  8. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ صص ۳۴-۳۵.
  9. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۳۹.
  10. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۴۶.
  11. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۵۹.
  12. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۶۱.
  13. فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:‌از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۷۰.
  14. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): استان ایلام ۵۰ ساله شد، نوشته‌شده در ۱۸ فروردین ۱۴۰۳؛ بازدید در ۱۳ آذر ۱۴۰۳.