استان هفتم
استان هفتم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان هفتم تعیین گردید.[۱][۲] این استان شامل ۶ شهرستان بهبهان، شیراز، بوشهر، فسا، آباده، لار بود.[۳]
استان هفتم امروزه شامل استان فارس (به مرکزیت شیراز) است و استان‌های هفدهم (کهگیلویه و بویراحمد)، هجدهم (بوشهر) و شهرستان بهبهان از این استان جدا شده‌اند.[۴] همچنین بخش هائی از این استان به هرمزگان ملحق شده است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «قانون اصلاح قانون تقسيمات كشور و اصلاح قانون راجع به محصلين كلاس اختصاصي وزارت داخله - ماده ۲». پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اوت ۲۰۱۷.
- ↑ «ایران به ۱۰ استان تقسیم شد». تاریخ ایرانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ فراهی، محترم. ۱۳۷۷. سیر تحول نقشه و تقسیمات کشور ایران:از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۷۷، وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران، معاونت سیاسی و اجتماعی، دفتر تقسیمات کشوری؛ ص ۱۶.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
استان‌های ایران مصوب در سال ۱۳۱۶ | ||
|---|---|---|
| تقسیمات مصوب ۱۶ آبان ۱۳۱۶ |  | |
| تقسیمات مصوب ۱۹ دی ۱۳۱۶ | ||
| جستارهای وابسته | ||