I (ضمیر)
| دستور زبان انگلیسی |
|---|
.svg) |
در انگلیسی مدرن، I، ضمیر شخصی اول شخص مفرد است.[۱]
تکواژشناسی
[ویرایش]در زبان انگلیسی نو استاندارد، ضمیر "I" پنج فرم واژه‌ی متفاوت دارد.
- I: فرم nominative (فاعل)
- me: فرم accusative (مفعولی)
- my: فرم genitive وابسته (مِلکی)
- mine: فرم genitive مستقل (مِلکی)
- myself: فرم reflexive (بازتابی)
تاریخ
[ویرایش]زبان انگلیسی کهن (Old English) ضمیر اول شخصی داشت که برای چهار حالت و سه عدد صرف می‌شد. "I" از زبان انگلیسی کهن (OE) ic ریشه می‌گیرد که خود از ادامه ik و ek[۳] در زبان پروتو-ژرمنی (Proto-Germanic) آمده است؛ این ستاره نشان‌دهنده شکلی غیرمستند است، اما ek در نوشته‌های Elder Futhark تایید شده است (در برخی موارد به‌ویژه شکل eka دیده می‌شود؛ به ek erilaz نیز مراجعه کنید). زبان‌شناسان فرض می‌کنند که ik از شکل غیرمؤکد ek توسعه یافته است. [۴] انواع مختلف ic در لهجه‌های مختلف انگلیسی تا قرن ۱۶ میلادی استفاده می‌شد. ریشه پروتو-ژرمنی به نوبه خود از زبان پروتو-هندواروپایی (PIE) *eg- آمده است.[۳]
تلفظ
[ویرایش]با استناد به فرهنگ انگلیسی آکسفورد، شیوه تلفظ واژگان در روبرو آمده است:
| فرم | عادی | بدون کشش | ضبط |
|---|---|---|---|
| I | (UK) /ʌɪ/
(US) /aɪ/ |
||
| me | (UK) /miː/
(US) /mi/ |
/mi/, /mɪ/
/mɪ/ |
|
| my | (UK) /mʌɪ/
(US) /maɪ/ |
||
| mine | (UK) /mʌɪn/
(US) /maɪn/ |
||
| myself | (UK) /mʌɪˈsɛlf/
(US) /maɪˈsɛlf/ |
/mᵻˈsɛlf/
/məˈsɛlf/ |
یادداشت
[ویرایش]- ↑ یادداشت اصطلاحی: مراجع مختلف از اصطلاحات متفاوتی برای فرم‌های تصریف‌شده (حالات) ضمایر شخصی استفاده می‌کنند، مانند فرم oblique-case (حالت مفعولی) me که به عنوان مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم یا مفعول حرف اضافه استفاده می‌شود، همچنین موارد دیگر. به عنوان مثال، یکی از منابع معتبر دستور زبان انگلیسی، "A Comprehensive Grammar of the English Language"، از اصطلاح objective case استفاده می‌کند، در حالی که منبع دیگری به نام "The Cambridge Grammar of the English Language" از اصطلاح accusative case استفاده می‌کند. به طور مشابه، برخی از دستورها از اصطلاح nominative برای فرم I استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از اصطلاح subjective استفاده می‌کنند. برخی منابع از اصطلاح genitive برای فرم‌هایی مانند my استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از اصطلاح possessive استفاده می‌کنند. برخی از دستور زبان‌ها my و mine را به ترتیب dependent genitive و independent genitive می‌نامند، در حالی که برخی دیگر my را possessive adjective و mine را possessive pronoun می‌نامند.
منابع
[ویرایش]- ↑ "i | Origin and meaning of the name i by Online Etymology Dictionary". www.etymonline.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-03-27.
- ↑ Fowler's Dictionary of Modern English Usage. Oxford University Press. ۲۰۱۵. صص. ۹۰۰. شابک ۹۷۸-۰-۱۹-۹۶۶۱۳۵-۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "I | Etymology of the name I by etymonline". www.etymonline.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-02-27.
- ↑ OED online.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
 | این یک مقالهٔ خرد درمورد زبان انگلیسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |