پرش به محتوا

کبیر (صوفی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کبیر
یک نقاشی از سال ۱۸۲۵ که کبیر را با یک شاگرد نشان می‌دهد
زادهٔ۱۳۹۸ میلادی.
درگذشت(غیر قطعی) ۱۴۴۸ یا ۱۵۱۸ میلادی
آرامگاهبنارس
دیگر نام‌هاهندی: कबीर، پنجابی: ਕਬੀਰ
پیشهبافنده
آثاربیجک
ستگورو رام
دورهگورکانیان


کبیر (هندی:कबीर، پنجابی:ਕਬੀਰ) یا کبیر داس،[۱] شاعر و قدیس هندی بود که سروده‌ها و نوشته‌هایش در جنبش بهکتی تأثیرگذار بود.

زندگی

[ویرایش]

کبیر در خانواده‌ای بافنده و مسلمان پرورش یافت چون و برخی بر این باورند که مادرش (نیما) و پدرش (نیرو) او را در یک سفر در بین راه می‌یابد و او را بعنوان فرزند خود می‌پذیرد. او شاگرد یک قدیس هندو به نام راماناندا بود. او در شهر بنارس پرورش یافت و در همان جا هم دیده از دنیا فروبست.

با این که کبیر بافنده بود، از او در زمره شاعران نامی جهان یاد می‌شود؛ در هند نیز او از بزرگترین شاعران دانسته می‌شود.

آثار و باورها

[ویرایش]

کتاب گورو گرانت صاحب بیش از پانصد شعر از اشعار کبیر را در خود جای داده‌است؛ پیروان آئین سیک که به‌طور خاص به گورو گرانت صاحب حرمت می‌نهند، کبیر را هم پایه گوروها می‌شمارند.

مهم‌ترین اثر کبیر، کتاب بیجک (به معنی جوانه) است که دربردارنده دیدگاه‌های عرفانی اوست. کبیر، به دنبال انسانی کامل و جهانی بود و از تعصب ادیان و مذاهب و گروهها و نژادها بیزاری می‌جست. رابیندرانات تاگور شاعر هندی یکصد شعر از اشعار کبیر را در کتابی با عنوان ترانه‌های کبیر به انگلیسی ترجمه کرده‌است. این کتاب توسط لیلا فرجامی به فارسی برگردانده شده‌است.[۲]

در اشعارش سروده‌است:

ای بنده، در کجا مرا جستجو میکنی؟

من کنار تو هستم.

من در معبد و مسجد نیستم. من در کابالاه و کایلاش نیستم:

اگر تو جوینده حقیقی باشی،

مرا می‌بینی

مرا در لحظه‌ای از زمان دیدار خواهی کرد…

کبیر میگوید :ای زاهد، خدا نفسِ تمام نفس هاست

منابع

[ویرایش]

کتاب «پرنده‌ای که در من آواز می‌خواند» برگزیده‌ای از اشعار کبیر، شاعر هندی، به گردآوری رابیندرانات تاگور و برگردان لیلا فرجامی. نشر ۱۳۸۸. ناشر آهنگ دیگر

  1. "The Life of Sant Kabir Das". INDIAN CULTURE (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-05.
  2. اشعار کبیر ۴۲:۳۳
  • ویلیام اوئن کول (۱۳۶۲سیکهاو معتقدات مذهبی و رویه آنان، ترجمهٔ محمود فیروزنیا، تهران: توسعه، ص. ۲۶۵
  • نورالدین چهاردهی (۱۳۶۲سیکهاو گرونانک، تهران: میر، ص. ۲۶۵

اشعار کبیر