پرش به محتوا

کاهش ایوانز–ساکسنا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاهش ایوانز–ساکسنا یک کاهش دیاستریومرگزین از بتا-هیدروکسی کتون‌ها به آنتی-دی‌الکل‌های مربوطه است که از واکنشگر تترامتیل‌آمونیوم تری‌استوکسی‌بوروهیدرید (Me۴NHB(OAc)3) استفاده می‌کند. این واکنش برای اولین بار توسط آنیل کی. ساکسنا در سال ۱۹۸۳[۱] توصیف شد و توسط دیوید ای. اونز در سال ۱۹۸۷ توسعه یافت.[۲]

طرح کلی واکنش کاهش ایوانز-ساکسنا

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Saksena, Anil; Mangiaracina, Pietro (1983). "Recent studies on veratrum alkaloids: a new reaction of sodium triacetoxyborohydride [NaBH(OAc)۳]". Tetrahedron Letters. 24 (3): 273–276. doi:10.1016/S0040-4039(00)81383-0.
  2. Evans, David; Chapman, K.; Carreira, E. (1988). "Directed reduction of β-hydroxy ketones employing tetramethylammonium triacetoxyborohydride". Journal of the American Chemical Society. 110 (11): 3560–3578. doi:10.1021/ja00219a035.