پیشنویس:سید ابوالمکارم نجفی فاطمی
مقالهٔ پیشنویس در حال حاضر برای بازبینی ثبت نشدهاست.
این یک پیشنویس واگذارشده مقالهها برای ایجاد است. این مقاله در حال حاضر در انتظار بازبینی نیست. مادامی که بهطور فعالانه در حال بهبود بخشیدن این مقاله باشید، ضربالاجلی برای تکمیل آن نیست. پیشنویسهایی که در حال بهبود یافتن نباشند ممکن است پس از شش ماه حدف شوند. دقت کنید: جعبهٔ دیافت درخواست در ابتدا در پایین صفحه پدیدار خواهد شد. اگر این جعبه را میبینید، درخواست شما با موفقیت ارسال شدهاست.
جایی که میتوانید کمک بگیرید
چگونگی بهبود یک پیشنویس
همچنین میتوانید با کنکاش در ویکیپدیا:مقالههای برگزیده و ویکیپدیا:مقالههای خوب نمونههایی از بهترین نوشتارها با موضوعی مشابه مقالهٔ مورد نظر خودتان را بیابید. شانس بیشتر برای یک بازبینی سریع برای این که شانس بازبینی سریع مقالهتان بیشتر شود، پیشنویس خود را با استفاده از دکمهٔ پایین با برچسبهای ویکیپروژهٔ مرتبط برچسب بزنید. این کار به بازبینیکنندگان کمک میکند تا مطلع شوند که یک پیشنویس جدید با موضوع مورد علاقهٔ آنها ثبت شدهاست. برای مثال، اگر مقالهای دربارهٔ یک فضانورد زن نوشتهاید، میتوانید برچسبهای زندگینامه، فضانوردی و دانشمندان زن را بیفزایید. منابع برای ویرایشگران
آخرین بار در ۲ ماه پیش توسط AldoLiber (بحث | مشارکتها) ویرایش شدهاست. (روزآمدسازی) |
سید ابوالمکارم نجفی فاطمی فقیه و عالم شیعه در قرن 14 در بشرویه بود او در 22 جمادی الاول سال 1302 در بشرویه متولد شد و پدر ایشان سید فضایل عریضی که خود از فقها بشرویه و فرزند آیت الله سید حسن مجتهد بشروی بود بزرگ و تربیت شد [۱]
در کتاب مفاخر بشرویه چنین آمده است:[۲] که پدر بزرگ ایشان آیت الله سید حسن مجتهد بشروی موقع تولد ایشان این شعر را سرودند:
شکرا لربنا احد اعطي وليدا ذا رشد
مختونا ابني قد ولد. تاريخ وضع ذاالولد:(1302)
تحصیلات
او بعد از فرا گرفتن تحصیلات مقدماتی حوزوی در بشرویه نزد پدر و پدر بزرگ به مشهد رفته و در مدرسه ابدال خان مشغول به تحصیل شد[۱]سپس در سال 1325 عازم تهران ودر مدرسه مروی به تحصیل مشغول شد و بعد از چندی به مدرسه سپهسالار رفته و از محضر شیخ فضل الله نوری استفاده کرد سپس در آخر برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفت و به اجتهاد رسید
عزیمت و بازگشت به بشرویه
بعد از رسیدن به درجه اجتهاد به وطن خود بشرویه بازگشت و امامت مسجد جامع میانده و زعامت مردم را قبول کرده و تا آخر عمر در بشرویه ماند تا اینکه در رجب سال 1378 درگذشت و در مقبره خانوادگی خود در قبرستان قدیم بشرویه دفن شد[۲][۳]
موقوفات
در سال 1425 قمری خانه وی وقف و تبدیل به حسینیه شد و تا کنون عزاداری محرم در این حسینه که به نام وی است برگذار می گردد و هیئات مذهبی در حسینیه ایشان به عزاداری می پردازند و در گذشته درکوچه باغ علی قرار داشت در طرح توسعه جدید شهر این کوچه عریض و تبدیل به خیابان شد[۴] و اکنون در خیابان ملاعبدالله بشروی قرار دارد و چندین بار مورد توسعه واقع شده است و همسرشان هم موقوفاتی بجا مانده از جمله آب انباری به نام آب انبار بی بی در محله سه گود قدیم بشرویه و عمارتی که وقف عزاداری شده است. [۴]
منابع
مفاخر بشرویه، حسین اسدی
پورتال و نشریه فرهنگ و ارشاد بشرویه
مصاحبه های شفاهی به تاریخ 8 نوامبر
بشرویه سرزمین خود پالا، حسن سلیمی