پرش به محتوا

پیشینه یهودیان در مالزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یهودیان مالزی
Yahudi Malaysia
יהודים מלזיים
کل جمعیت
حدود ۱۰۰ (۲۰۰۸)
مناطق با جمعیت چشمگیر
کوالالامپور، مالاکا، نگاری سمبیلان، پنانگ
زبان‌ها
انگلیسی، مالایی، عبری، فارسی، عربی، پرتغالی، مالایالم
دین
یهودیت

پیشینه یهودیان در مالزی (به انگلیسی: History of the Jews in Malaysia) تاریخچه یهودیانی است که در مالزی زندگی می‌کنند، یا اصلیت آنها این کشور است. زمانی ایالت پنانگ محل زندگی یک جامعه یهودی بود، تا اواخر دههٔ ۱۹۷۰، با توجه به شرائط آن زمان به خاطر اوضاع در حال رشد وضعیت ماهیت یهودستیزی، بسیاری مهاجرت کرده بودند. با نشانه‌هایی از رشد خصومت مذهبی و نژادی بین مردم، باعث شد بسیاری از یهودیان مالزیایی، کشور را ترک کنند یا بگریزند. جامعه یهودی مالزی شامل سفاردی‌ها، که بین طایفه کریستانگ (مالاکا–پرتغالی) زندگی می‌کنند،[۱] مزراحی، کوچینی و اشکنازی می‌باشند.[۲]

پیشینه

[ویرایش]

اولین ارتباط بین یهودیان و ساکنان مالایا (بعد بخشی از مالزی شد) در قرن نهم بعد از میلاد، در کرانه‌های رودخانه دره بوجانگ رخ داد. حضور یهودیان را تا قرن هجده، در بازارهای چند ملیتی ملاکا، به خوبی می‌توان یافت. ملاکا، اولین و بزرگ‌ترین سکونتگاه یهودیان در تاریخچه یهودیان مالزی بود. ورود یهودیان بغدادی به پنانگ، شاید در آغاز قرن نوزده اتفاق افتاده باشد چون فرمانروایی نوپای بریتانیا ترقی کرد و خانواده‌های تجار یهودی همچون ساسون و مایرز از هند را جذب کرد. هم چنین کوچ قابل توجهی از یهودیان از ولایت بغداد امپراتوری عثمانی، به علت آزار و اذیت حاکم، داود پاشا، فردی که حکمرانی او از سال ۱۸۱۷ تا ۱۸۳۱ طول کشید، رخ داد.[۳]

اولین یهودی که نام او مشخص بوده و در پنانگ ساکن بود، حزقیال آرون مناسه، فردی که در سال ۱۸۹۵ از بغداد مهاجرت کرد، می‌باشد. مناسه مدعی بود که تنها فرد یهودی مقید در مالایا، به مدت ۳۰ سال تا پس از جنگ جهانی اول، هنگامی که تعداد قابل توجهی از یهودیان بغدادی شروع به سکنی گزیدن در مالایا کردند، می‌باشد.[۴] آمار همان دوره که تصویر تا اندازه ای متفاوت را نشان داد:[۵]

سرشماری عمومی ساکنان یهودی در پنانگ (۱۹۴۱–۱۸۸۱)
سال مردان زنان پسرها دخترها مجموع
۱۸۸۱ ۱۴ ۹ ۵ ۴ ۳۲
۱۸۹۱ ۴۷ ۶۴ ۱۴ ۳۰ ۱۵۵
۱۸۹۹ ۸۳ ۴۱ ۳۳ ۱۵ ۱۷۲
۱۹۰۱ ۱۶ ۱۷ ۸ ۴ ۴۵
۱۹۴۱ ۱۱ ۸ ۶ ۵ ۳۰
گورستان یهودیان در جرج تاون، پنانگ

در طی حمله ژاپن به مالایا، جامعه یهودیان پنانگ، شهر را به سمت سنگاپور ترک کردند و متعاقب اشغال مالایا و سنگاپور، بسیاری از آنها توسط ژاپنی‌ها دستگیر شدند. بعد از جنگ، بیشتر آنها به سنگاپور، استرالیا، اسرائیل و ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.[۶] در سال ۱۹۶۳، تنها ۲۰ خانوادهٔ یهودی پنانگ در کشور باقی مانده بودند.

گورستان یهودی پنانگ

[ویرایش]
منظره ای از گورستان یهودیان در پنانگ

اعتقاد بر این است، گورستان یهودی پنانگ که در سال ۱۸۰۵ تأسیس شد، قدیمی‌ترین گورستان یهودی در کشور می‌باشد.

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Fishchel, Walter (April 1950). "New Sources for the History of the Jewish Diaspora in Asia in the 16th Century". The Jewish Quarterly Review. 40 (4): 380.
  2. Bhatt, Himanshu (2 February 2002). "The Jews of Penang". Fourth Colloquium of 'The Penang Story'. Retrieved 27 June 2008.
  3. Ché-Ross, Raimy (آوریل 2002). A Penang Kaddish: The Jewish Cemetery in Georgetown – A case study of the Jewish Diaspora in Penang (1830s–1970s). The Penang Story – International Conference 2002. Penang, Malaysia. Archived from the original (Word Document) on 19 August 2008. Retrieved 28 June 2008.
  4. Cohen, Israel (1925). The Journal of a Jewish Traveller. London: John Lane & The Bodley Head Ltd.
  5. Nathan, Ezekiel (1986). The History of Jews in Singapore (1830–1945). Singapore: Herbilu Editorial & Marketing Services. p. 173. ISBN 9971-84-429-X.
  6. "History". Jewish Welfare Board, Singapore. Archived from the original on 22 April 2008. Retrieved 27 June 2008.