پرش به محتوا

پنیر رومی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پنیر رومی
کشور خاستگاهمصر

پنیر رومی (عربی مصری: جبنه رومی gebna rūmi [ˈɡebnæ ˈɾu:mi]، همچنین به عنوان gebna romi or gebna turki شناخته می‌شود.[ˈtoɾki] در اسکندریه) یکی از انواع پنیر اصلی در مصر است. بوی تند دارد و بسته به سن درجات شوری آن متفاوت است. [۱]

توضیحات

[ویرایش]

اعتقاد بر این است که پنیر رومی از پنیر Kefalotyri یونانی گرفته شده‌است. این پنیر اصلی سخت در مصر است. [۲] متعلق به همان خانواده پکورینو رومانو و مانچگو است. [۳] پنیر رومی از شیر گاو یا از مخلوط شیر گاو و گاومیش تهیه می‌شود. از کشت استارتر استفاده نمی‌شود. [۴] شیر طبیعی، با خامه کامل است. ممکن است دانه فلفل سیاه اضافه شود. [۵] بعد از ۳ تا ۴ ماه پنیر بافت باز و طعمی تند و تند پیدا می‌کند. [۶] پنیر رومی در ۱۰ کیلوگرم (۲۲ پوند) دیسک‌ها یا به صورت برش‌هایی با وزن متغیر در بسته‌بندی خلاء. [۵] در یک وعده اونس ۱۰۰ کالری با حدود ۲۸ درصد چربی اشباع شده وجود دارد. [۷]

محصولات مرتبط

[ویرایش]

افزودن سطوح پایین PGE یا لیپازها از R. miehei یا R. pusillus برای بهبود طعم Ras گزارش شده‌است.[نیازمند شفاف‌سازی] و پنیرهای Domiati. [۸] در سال ۱۹۸۵ پنیر آزمایشی راس با استفاده از مقادیر مساوی شیر گاو و گاومیش با افزودن ۲۰ تا ۳۰ درصد شیر سویا ساخته شد. محتوای چربی کمتر از پنیر طبیعی بود، و طعم آن اندکی تحت تأثیر قرار گرفت، اما گفته شد که نتیجه «خواص حسی رضایت بخشی» دارد. [۹] اگرچه میش پنیر تخمیری به‌طور سنتی از ماست چکیده تهیه می‌شود، محصولات تجاری مشابه میش ممکن است از پنیرهای راس و دومیاتی تهیه شوند. [۱۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • "African Cheese: Egypt". iFood. 2012. Archived from the original on 4 June 2013. Retrieved 4 March 2013.
  • "egyptian romy cheese". Agriculture source. 2012. Archived from the original on 15 February 2013. Retrieved 4 March 2013.
  • "Egyptian Roomy Cheese calorie and nutritional information". myfitnesspal. 2012. Retrieved 4 March 2013.
  • Fontecha, Javier; Amigo, Lourdes; Angel de la Fuente, Miguel; Juarez, Manuela; Ramos, Mercedes; El-Shikh, Mohamed; El-Shibiny, Safinaz (Oct–Nov 1990). "Ripening changes in Ras cheese prepared from ultrafiltered milk". Zeitschrift für Lebensmittel-Untersuchung und -Forschung. 191 (4–5): 310. doi:10.1007/bf01202433. S2CID 83430806.
  • Fox, P. F. (1999-08-01). Cheese: Chemistry, Physics and Microbiology (Major Cheese Groups). Springer. p. 431. ISBN 978-0-8342-1339-5. Retrieved 2013-04-15.
  • Fox, Patrick F. (2000-02-29). Fundamentals of Cheese Science. Springer. p. 355. ISBN 978-0-8342-1260-2. Retrieved 2013-04-15.
  • Fox, Patrick F.; McSweeney, Paul L.H.; Cogan, Timothy M.; Guinee, Timothy P. (2004-08-04). Cheese: Chemistry, Physics and Microbiology: Major Cheese Groups. Academic Press. ISBN 978-0-08-050094-2. Retrieved 2013-04-14.
  • Gunasekaran, Sundaram; Ak, M. Mehmet (2010-12-12). Cheese Rheology and Texture. CRC Press. p. 5. ISBN 978-1-4200-3194-2. Retrieved 2013-04-15.
  • Shurtleff, William (2012). History of Soy Yogurt, Soy Acidophilus Milk and Other Cultured Soymilks (1918-2012). Soyinfo Center. p. 237. ISBN 978-1-928914-47-1. Retrieved 2013-04-15.
  • Tamime, A. Y. (2011-05-03). "Cheese Flavours". Processed Cheese and Analogues. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-4183-6. Retrieved 2013-04-15.