پرش به محتوا

هوندا اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت
نمایش اولیه در سال ۲۰۰۵ در نمایشگاه EAA AirVenture Oshkosh
کاربری جت تجاری سبک
کشور سازنده ژاپن
ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده هوندا ایرکرفت[۱]
نخستین پرواز ۳ دسامبر ۲۰۰۳
وضعیت در حال تولید، در حال خدمت
ساخته‌شده دسامبر ۲۰۱۵–تاکنون
تعداد ساخته‌شده ۲۰۰ (تا دسامبر ۲۰۲۱)[۲]

هوندا اچ‌ای-۴۲۰ هونداجت(به انگلیسی: Honda HA-420 HondaJet) یک جت تجاری سبک است که توسط شرکت هواپیماسازی هوندا در گرینزبورو، کارولینای شمالی، ایالات متحده تولید می‌شود. طرح مفهومی این هواپیما در سال ۱۹۹۷ معرفی شد و در سال ۱۹۹۹ تکمیل گردید. اولین پرواز خود را در ۳ دسامبر ۲۰۰۳ انجام داد، گواهینامه تایپ FAA خود را در دسامبر ۲۰۱۵ دریافت کرد و اولین بار در همان ماه تحویل داده شد. تا پایان سال ۲۰۲۱، ۲۰۰ فروند از آن تحویل داده شد.

این هواپیمای هفت تا هشت نفره دارای بدنه کامپوزیت و بال آلومینیومی است و از دو موتور توربوفن جنرال الکتریک هوندا اچ‌اف۱۲۰ که به‌طور غیرعادی بر روی دکل‌های بالای بال نصب شده‌اند، نیرو می‌گیرد. می‌تواند با ۴۲۰ نات (۷۸۰ کیلومتر بر ساعت) حرکت کند و دارای ۱٬۴۰۰ مایل دریایی (۲۶۰۰ کیلومتر) برد است. هونداجت چندین جایزه طراحی و نوآوری هوانوردی دریافت کرده‌است.

مشخصات (الیت)

[ویرایش]

داده‌ها از بروشور هونداجت الیت[۳]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱–۲
  • ظرفیت: ۷ نفر (۸ در اروپا[۴])با احتساب خدمه
  • طول: ۴۲ فوت ۷ اینچ (۱۲٫۹۹ متر)
  • پهنای بال: ۳۹ فوت ۹ اینچ (۱۲٫۱۲ متر)
  • ارتفاع: ۱۴ فوت ۱۱ اینچ (۴٫۵۴ متر)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱۰٬۷۰۱ پوند (۴٬۸۵۴ کیلوگرم) [۵]
  • فشار کابین: ۸٫۸ پوند بر اینچ مربع (۰٫۶۱ بار)[۶]
  • ارتفاع کابین: ۴٫۸۳ فوت (۱٫۴۷ متر)[۷]
  • عرض کابین: ۵٫۰۰ فوت (۱٫۵۲ متر)[۷]
  • پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن جی‌ایی هوندا اچ‌اف۱۲۰،‏ با پیشرانه ۲٬۰۵۰ پوند-نیرو (۹٫۱ کیلونیوتن) در هر موتور

عملکرد

  • سرعت کروز: ۴۲۲ گره (۴۸۶ مایل بر ساعت؛ ۷۸۲ کیلومتر بر ساعت) FL300
  • بُرد: ۱٬۴۳۷ مایل دریایی؛ ۱٬۶۵۳ مایل (۲٬۶۶۱ کیلومتر) ذخیره سوخت NBAA در محدوده IFR با ۴ سرنشین
  • حداكثر ارتفاع: ۴۳٬۰۰۰ فوت (۱۳٬۰۰۰ متر)
  • نرخ صعود: ۴٬۱۰۰ فوت بر دقیقه (۲۱ متر بر ثانیه)
  • سوختن مصرفی در طی مسافت با سرعت بالا: ۹۹۹ پوند بر ساعت (۴۵۳ کیلوگرم بر ساعت) در 419 kn TAS در FL330[۶]
  • سوختن مصرفی در سفرهای دوربرد: ۵۴۳ پوند بر ساعت (۲۴۶ کیلوگرم بر ساعت) در 360 kn TAS در FL430[۶]

همچنین ببینید

[ویرایش]

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

فهرست‌های مرتبط

منابع

[ویرایش]
  1. Naomi Tajitsu, Maki Shiraki (Mar 27, 2017). "Honda faces long haul to recoup jet costs". Reuters.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)
  2. Siebenmark, Jerry (16 December 2021). "Honda Aircraft Delivers 200th HondaJet". Aviation International News. Retrieved 16 December 2021.
  3. "HondaJet Elite Brochure" (PDF). هوندا ایرکرفت. p. 8. Retrieved Jun 6, 2019.
  4. Kate Sarsfield (Feb 18, 2020). "Europe clears HondaJet Elite for steep approaches and increased occupancy". Flight Global.
  5. "Type Certificate Data Sheet No. A00018AT Rev. 7" (PDF). اداره هوانوردی فدرال. Feb 13, 2019. p. 2. Archived from the original (PDF) on 9 July 2022. Retrieved Jun 6, 2019.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Purchase Planning Handbook" (PDF). Business & Commercial Aviation. Aviation Week Network. Jun 2019.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "HondaJet brochure" (PDF). Honda.

پیوند به بیرون

[ویرایش]