هوندا اچای-۴۲۰ هونداجت
اچای-۴۲۰ هونداجت | |
---|---|
نمایش اولیه در سال ۲۰۰۵ در نمایشگاه EAA AirVenture Oshkosh | |
کاربری | جت تجاری سبک |
کشور سازنده | ژاپن ایالات متحده آمریکا |
تولیدکننده | هوندا ایرکرفت[۱] |
نخستین پرواز | ۳ دسامبر ۲۰۰۳ |
وضعیت | در حال تولید، در حال خدمت |
ساختهشده | دسامبر ۲۰۱۵–تاکنون |
تعداد ساختهشده | ۲۰۰ (تا دسامبر ۲۰۲۱)[۲] |
هوندا اچای-۴۲۰ هونداجت(به انگلیسی: Honda HA-420 HondaJet) یک جت تجاری سبک است که توسط شرکت هواپیماسازی هوندا در گرینزبورو، کارولینای شمالی، ایالات متحده تولید میشود. طرح مفهومی این هواپیما در سال ۱۹۹۷ معرفی شد و در سال ۱۹۹۹ تکمیل گردید. اولین پرواز خود را در ۳ دسامبر ۲۰۰۳ انجام داد، گواهینامه تایپ FAA خود را در دسامبر ۲۰۱۵ دریافت کرد و اولین بار در همان ماه تحویل داده شد. تا پایان سال ۲۰۲۱، ۲۰۰ فروند از آن تحویل داده شد.
این هواپیمای هفت تا هشت نفره دارای بدنه کامپوزیت و بال آلومینیومی است و از دو موتور توربوفن جنرال الکتریک هوندا اچاف۱۲۰ که بهطور غیرعادی بر روی دکلهای بالای بال نصب شدهاند، نیرو میگیرد. میتواند با ۴۲۰ نات (۷۸۰ کیلومتر بر ساعت) حرکت کند و دارای ۱٬۴۰۰ مایل دریایی (۲۶۰۰ کیلومتر) برد است. هونداجت چندین جایزه طراحی و نوآوری هوانوردی دریافت کردهاست.
مشخصات (الیت)
[ویرایش]دادهها از بروشور هونداجت الیت[۳]
ویژگیهای کلی
- خدمه: ۱–۲
- ظرفیت: ۷ نفر (۸ در اروپا[۴])با احتساب خدمه
- طول: ۴۲ فوت ۷ اینچ (۱۲٫۹۹ متر)
- پهنای بال: ۳۹ فوت ۹ اینچ (۱۲٫۱۲ متر)
- ارتفاع: ۱۴ فوت ۱۱ اینچ (۴٫۵۴ متر)
- بیشترین وزن برخاست: ۱۰٬۷۰۱ پوند (۴٬۸۵۴ کیلوگرم) [۵]
- فشار کابین: ۸٫۸ پوند بر اینچ مربع (۰٫۶۱ بار)[۶]
- ارتفاع کابین: ۴٫۸۳ فوت (۱٫۴۷ متر)[۷]
- عرض کابین: ۵٫۰۰ فوت (۱٫۵۲ متر)[۷]
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن جیایی هوندا اچاف۱۲۰، با پیشرانه ۲٬۰۵۰ پوند-نیرو (۹٫۱ کیلونیوتن) در هر موتور
عملکرد
- سرعت کروز: ۴۲۲ گره (۴۸۶ مایل بر ساعت؛ ۷۸۲ کیلومتر بر ساعت) FL300
- بُرد: ۱٬۴۳۷ مایل دریایی؛ ۱٬۶۵۳ مایل (۲٬۶۶۱ کیلومتر) ذخیره سوخت NBAA در محدوده IFR با ۴ سرنشین
- حداكثر ارتفاع: ۴۳٬۰۰۰ فوت (۱۳٬۰۰۰ متر)
- نرخ صعود: ۴٬۱۰۰ فوت بر دقیقه (۲۱ متر بر ثانیه)
- سوختن مصرفی در طی مسافت با سرعت بالا: ۹۹۹ پوند بر ساعت (۴۵۳ کیلوگرم بر ساعت) در 419 kn TAS در FL330[۶]
- سوختن مصرفی در سفرهای دوربرد: ۵۴۳ پوند بر ساعت (۲۴۶ کیلوگرم بر ساعت) در 360 kn TAS در FL430[۶]
همچنین ببینید
[ویرایش]- ویافدابلیو-فوکر ۶۱۴ (اولین هواپیما با موتورهای روی بال)
توسعه مرتبط
هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه
فهرستهای مرتبط
منابع
[ویرایش]- ↑ Naomi Tajitsu, Maki Shiraki (Mar 27, 2017). "Honda faces long haul to recoup jet costs". Reuters.
{{cite news}}
: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link) - ↑ Siebenmark, Jerry (16 December 2021). "Honda Aircraft Delivers 200th HondaJet". Aviation International News. Retrieved 16 December 2021.
- ↑ "HondaJet Elite Brochure" (PDF). هوندا ایرکرفت. p. 8. Retrieved Jun 6, 2019.
- ↑ Kate Sarsfield (Feb 18, 2020). "Europe clears HondaJet Elite for steep approaches and increased occupancy". Flight Global.
- ↑ "Type Certificate Data Sheet No. A00018AT Rev. 7" (PDF). اداره هوانوردی فدرال. Feb 13, 2019. p. 2. Archived from the original (PDF) on 9 July 2022. Retrieved Jun 6, 2019.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Purchase Planning Handbook" (PDF). Business & Commercial Aviation. Aviation Week Network. Jun 2019.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "HondaJet brochure" (PDF). Honda.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "HondaJet Elite".
- "HondaJet Specifications". Honda.
- Michimasa Fujino, Honda R&D Americas (2004). "Development of the HondaJet" (PDF). International Council of the Aeronautical Sciences.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help)