هنرستان هنرهای زیبا (اصفهان)
هنرستان هنرهای زیبا | |
---|---|
نام | هنرستان هنرهای زیبا |
کشور | ایران |
استان | استان اصفهان |
شهرستان | اصفهان |
اطلاعات اثر | |
دیرینگی | دوره پهلوی |
دورهٔ ساخت اثر | دوره پهلوی |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۵۴۱ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ |
هنرستان هنرهای زیبا بعنوان یک مرکز آموزش هنری سر آغازی مربوط به دوره پهلوی دارد و ساختمان آن در اصفهان، خیابان مطهری، حد فاصل خیابان شمسآبادی و پل آذر واقع شده است که در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۴۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱] این هنرستان از مهمترین مرکزهای آموزش هنر در ایران بوده و نمادی ارزشمند در این زمینه محسوب میشود.
تاریخچه
[ویرایش]این هنرستان با ایجاد دو رشته درودگری و فلزکاری فعالیتش را آغاز کرد و در کوچه تلفن خانه به مدیریت ویلهلم مایر آلمانی اداره میگشت. سپس در سال ۱۳۱۶ رشته مینیاتور، تذهیب و نقشه فرش به سرپرستی عیسی بهادری به آن اضافه شد. همچنین با اضافه شدن رشتههای نقاش رنگ و روغن، منبت کاری، خاتم کاری، زری بافی، کاشی سازی، نقاشی کاشی و قلمزنی دارای هشت رشته هنری شد. سپس موزهای از آثار استادان و شاگردان در قسمتی از هنرستان ایجاد شد که در سال ۱۳۲۱ محمد رضا شاه نیز از این هنرستان و موزه اش بازدید کرد.[۲] در سالهای ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸ آثاری ساخته شده در این هنرستان به دریافت «دیپلم دونور» و نیز نشان طلا و نقره و برنز از جشنواره جهانی هنری بروکسل و توکیو شدند. این هنرستان در سالهای دهه چهل خورشیدی دارای شعبههای بسیاری شد و به شکوفایی ویژهای دست یافته بود بطوریکه هنرجویان خارجی نیز داشت. در این دوران رئیسجمهور آن زمان روسیه لئونید برژنف از این هنرستان دیدن کرد و اثری ماندگار از استادی روسی را به یادگار هدیه نمود. آدرس وب سایت این هنرستان www.hhz.irمیباشد و شامل سه بخش مدرسه راهنمایی موسیقی، هنرستان هنرهای زیبای پسران و هنرستان هنرهای زیبای دختران میباشد
رشتهها
[ویرایش]از سالهای دهه چهل خورشیدی دوره آموزشی هنرستان دو دوره سه ساله بود که پانزده رشتههای مختلف را ارائه مینمود: مینیاتور و تذهیب، نقاشی طبیعت رنگ و روغن، رنگرزی نباتی، زرگری، درودگری، کاشی سازی، نقاشی کاشی، زری بافی، قالی بافی، میناسازی، منبت کاری، خاتم کاری، مجسمهسازی، قلمزنی و نقاشی قالی.
مدیران هنرستان
[ویرایش]مدیران بسیاری در سمت مدیر این هنرستان فعالیت داشتند که در میان آنها باید از عیسی بهادری نام برد که نزدیک به سی سال در این سمت حضوری مفید و ارزشمند داشت. وی با مدیریت خویش توانست این هنرستان را به مرکزی مهم در پرورش هنرهای صنایع دستی تبدیل کند. هماکنون مدیریت هنرستان سالانه دچار تغییر میشود و در اثر این گردش پیاپی و زمامداری مدیران نالایق و خشک هنرستان هنرهای زیبا به شدت دستخوش افت کیفیت شدهاست.[۳]
فعالیت بعد از انقلاب
[ویرایش]بعد از انقلاب اسلامی چند سالی فعالیت این هنرستان متوقف شد و در سال ۱۳۶۱ بر اساس طرح جداسازی پسران و دختران در محیطهای آموزشی، هنرستان دخترانه نیز در کنار این هنرستان بنیانگذاری شد. در حال حاضر رشتههای گرافیک، پویانمایی،سینما نقاشی، نمایش و موسیقی ایرانی وجهانی در این مکان آموزش داده میشود.
موزه
[ویرایش]در سال ۱۳۸۸ و بعد از سه سال تلاش موزهای از آثار استادان و شاگردان این هنرستان در طی هفتاد سال عمر هنری آن ایجاد گشت. این موزه دربردارنده ۳۰۰ اثر هنری میباشد که این گنجینه دارای ۱۵ اثر معرق، ۳۱ اثر زری بافی، ۸۲ اثر مینا سازی، ۵۰ اثر سفالگری، ۳۲ تخته فرش، ۸ اثر خاتم کاری و ۸۱ اثر نقاشی رنگ روغن و نگارگری میباشد.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ موسوی، همایون. «نگاهی به آموزش متوسطه نقاشی در ایران». دو ماهنامه آیینه خیال. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ اكتبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در
|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «استاد عیسی بهادری». قالی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان[پیوند مرده]
بن مایهها
[ویرایش]- موسوی، همایون. «نگاهی به آموزش متوسطه نقاشی در ایران» ماهنامه پژوهشی هنری آیینه خیال، اسفندماه ۱۳۸۶، شماره ۵، ص ۷۳ و ۷۴.