پرش به محتوا

نگهدارنده میوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نگهدارندهٔ میوه
مربای توت فرنگی یکی از رایج‌ترین نگهدارنده‌های میوه است
گونهدسر، چاشنی
مواد اصلیمیوه‌جات یا سبزیجات، شکر، عسل
انرژی مواد خوراکی
(به‌ازای سرو)
۲۵۷ کیلوکالری
پنج نوع نگهدارندهٔ میوه (در جهت عقربه‌های ساعت از بالا): سیب، گنه، آلو، کدو، پرتقال (در وسط)

نگهدارندهٔ میوه (به انگلیسی: Fruit preserves)، به عمل آماده‌سازی میوه‌هایی گفته می‌شود که عامل اصلی نگهدارنده آنها شکر و گاهی اسیدهای خوراکی است که اغلب در ظروف شیشه‌ای ذخیره می‌شوند و به عنوان چاشنی یا غذا استفاده می‌شوند.

انواع مختلفی از مواد نگهدارندهٔ میوه در سطح جهان وجود دارد که با روش تهیه، نوع میوه مورد استفاده و قرار دادن در یک وعده غذایی متمایز می‌شوند. مواد غذایی شیرین مانند مربا، ژله و مارمالاد اغلب در وعده صبحانه روی نان یا به عنوان ماده شیرینی یا دسر خورده می‌شوند، در حالی که مواد غذایی ترش و شیرین‌تر که از میوه‌های گیاهی مانند گوجه فرنگی، کدو سبز یا کدو تنبل تهیه می‌شوند، در کنار غذاهای خوش طعمی مانند پنیر، و وعده‌های غذایی سرد و کاری مصرف می‌شوند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]