معرب و مبنی

معرَب و مبنی دو کلمه هستند که یکی اِعراب‌پذیر است و دیگری اِعراب نمی‌پذیرد. معرَب و مبنی در بحث تجزیه و ترکیب کاربرد دارند. کلمه معرَب می‌تواند مرفوع، منصوب، مجرور یا مجزوم باشد. اعراب دو نوع است اصلی و فرعی (نیابی).

کیفیت اعراب و بناء

در افعال ماضی، بنا حرکت، بر فتح، سکون یا ضمه است. در این صورت، اگر چیزی به آخر فعل ماضی متصل نباشد یا به آخر آن تاء تأنیث ساکن متصل باشد و همین‌طور اگر الف تثنیه متصل باشد، این فعل ماضی بنا بر فتح است. مثال برای این سه مورد: نـَصـَرَ، نـَصـَرَتْ و نـَصـَرا. همچنین اگر به آخر یک فعل ماضی، ضمیر رفع متحرک متصل باشد، فعل ماضی بر سکون مبنی می‌باشد. همچون نـَصـَرْنَ و نَصَرنا. اگر به آخر فعل ماضی، واو جمع مذکر متصل باشد، فعل مبنی بر ضم خواهد بود. همچون نَصَرُوا. در افعال امر حاضر نیز بنا به سه حالت سکون، حذف حرف عِلّه و حذف نون صورت می‌گیرد. فعل امر در دو مورد (زمانی که صحیح‌الآخر باشد و چیزی به آن متصل نباشد یا نون جمع مؤنث به آن متصل باشد) مبنی بر سکون است. همچنین اگر معتل‌ّاللام باشد، مبنی بر حذف حرف علّه خواهد بود. در سه صورت دیگر (داشتن الف تثنیه متصل، واو جمع مذکر متصل و یاء مخاطبه متصل) فعل مبنی بر حذف نون است. فعل مضارع نیز در دو صورت که نون جمع مؤنث به آن متصل بشود، مبنی بر سکون و در صورتی که نون تأکید به آن متصل شود، مبنی بر فتح خواهد شد.

اعراب و بنای در افعال

جدول افعال عربی

نوع فعل	صیغه فعل	مثال	معرب/مبنی
فعلی ماضی	مفرد مذکر غایب	ضَرَبَ	مبنی
	مثنای مذکر غایب	ضَرَبا	مبنی
	جمع مذکر غایب	ضَرَبوا	مبنی
	مفرد مؤنث غایب	ضَرَبَتْ	مبنی
	مثنا مؤنث غایب	ضَرَبَتا	مبنی
	جمع مؤنث غایب	ضَرَبْنَ	مبنی
	مفرد مذکر مخاطب	ضَرَبْتَ	مبنی
	مثنای مذکر مخاطب	ضَرَبـْـتـُما	مبنی
	جمع مذکر مخاطب	ضَرَبـْتـُم	مبنی
	مفرد مؤنث مخاطب	ضَرَبْتِ	مبنی
	مثنا مؤنث مخاطب	ضَرَبْتـُما	مبنی
	جمع مؤنث مخاطب	ضَرَبـْتـُنَّ	مبنی
	متکلم مفرد	ضَرَبـْتُ	مبنی
	متکلم مثنا و جمع	ضَرَبـْنا	مبنی
فعل مضارع	مفرد مذکر غایب	یَضْرِبُ	معرب*
	مثنای مذکر غایب	یَضْرِبانِ	معرب
	جمع مذکر غایب	یَضْرِبونَ	معرب
	مفرد مؤنث غایب	تَضْرِبُ	معرب*
	مثنا مؤنث غایب	تَضْرِبان	معرب
	جمع مؤنث غایب	یَضْرِبـْنَ	مبنی
	مفرد مذکر مخاطب	تَضْرِبُ	معرب*
	مثنای مذکر مخاطب	تَضْرِبان	معرب
	جمع مذکر مخاطب	تَضْرِبون	معرب
	مفرد مؤنث مخاطب	تَضْرِبین	معرب
	مثنا مؤنث مخاطب	تَضْرِبان	معرب
	جمع مؤنث مخاطب	تَضْرِبـْنَ	مبنی
	متکلم مفرد	أضْرِبُ	معرب*
	متکلم مثنا و جمع	نَضْرِبُ	معرب*
امر	مفرد مذکر غایب	لِیَضْرِبْ	معرب
	مثنای مذکر غایب	لِیَضْرِبا	معرب
	جمع مذکر غایب	لِیَضْرِبوا	معرب
	مفرد مؤنث غایب	لِتَضْرِبْ	معرب
	مثنا مؤنث غایب	لِتَضْرِبا	معرب
	جمع مؤنث غایب	لِیَضْرِبـْنَ	معرب
	مفرد مذکر مخاطب	إضْرِبْ	مبنی
	مثنای مذکر مخاطب	إضْرِبا	مبنی
	جمع مذکر مخاطب	إضْرِبوا	مبنی
	مفرد مؤنث مخاطب	إضْرِبی	مبنی
	مثنا مؤنث مخاطب	إضْرِبا	مبنی
	جمع مؤنث مخاطب	إضْرِبـْنَ	مبنی
	متکلم مفرد	لِأضْرِبْ	مبنی
	متکلم مثنا و جمع	لِنَضْرِبْ	مبنی

(*) پنج صیغه ۱، ۴، ۷، ۱۳ و ۱۴ از میان افعال مضارع، اگر به نون تأکید اضافه شوند، مبنی خواهند شد.