مری لوئیز گرفام
مری لوئیز گرفام | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۱ مه ۱۸۷۱ |
| درگذشت | ۱۷ اوت ۱۹۲۱ (۵۰ سال) |
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا |
| دیگر نام‌ها | مری لوئیز گرفام |
| پیشه | آموزگار |
| آثار برجسته | شاهد نسل‌کشی ارمنی‌ها |
| دوره | امپراتوری عثمانی |
مری لوئیز گرفام (Mary Louise Graffam ۱۱ مه ۱۸۷۱–۱۷ اوت ۱۹۲۱) یک معلم امریکایی، دبیرستان، و یکی از شاهدان نسل‌کشی ارامنه بود. او در سال ۱۹۱۵ تبعید شد؛ و به همین دلیل، بعنوان قربانی نسل‌کشی ارامنه نیز شناخته شده‌است.[۱][۱]
زندگی و کار
[ویرایش]مری لوئیز گرفام در Monson, Maine متولد شد. پدرش یک کشاورز بود و مادرش، پس از فارغ‌التحصیلی او از دبیرستان، در سن چهل و یک سالگی درگذشت. او در سن پنج سالگی، به همراه خانواده اش به اندوور ماساچوست رفت. [۲]
او با خواهرش وینونا به مسیحیت ایمان آورد. گرفام، به عنوان یک نوجوان، با یک تجربه دینی، به کلیسای محلی پیوست و در خدمات کلیسا شرکت کرد. او با تحصیل در در کالج ابرلین، که کالج خصوصی علوم مقدماتی دینی در اوهایو است، قصد داشت به یک مبلغ مذهبی در خارج از کشور تبدیل شود.[۲] مری پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۸۹۴، در مدارس مختلف ماساچوست، نیوجرسی و واشینگتن، دی.سی. تحصیل کرد.[۳]
سپس برای تبلیغ دینی مسیحیت، به ژاپن رفت. با این حال، در سال ۱۹۰۱ او به سیواس امپراتوری عثمانی اعزام شد تا مسئولیت آموزش زنان را در هیئت نمایندگی هیئت آمریکایی مأموریت‌های خارجی سیواس به عهده‌بگیرد.[۲]
هنگامی که او وارد امپراتوری عثمانی شد، سی و یک ساله بود.[۲] در سیواس، به عنوان سرپرست مدارس در روستاهای مجاور، همچنین معلم مطالعات کتاب مقدس و مثلثات در کالج معلمان سیواس بود. او به زبان ارمنی مسلط شد، و همچنین به زبان ترکی و فرانسوی نیز صحبت می‌کرد.
گرفام، تا زمان آغاز جنگ جهانی اول که منجر به نسل‌کشی ارامنه شد، به عنوان یک معلم در سیواس سکونت داشت.[۴]
او در سال ۱۹۲۱ در سیواس پس از یک جراحی موفق، در اثر نارسایی قلبی، فوت کرد.[۲]
مری لوئیز گرفام در زمانی که قتل‌عام ارامنه آغاز شد، در سیواس بود.[۴] او در مراحل اولیه، خود، شاهد دستگیری‌های مردم ارمنی بود. گرفام، اشاره کرد که: «ترکها به ما گفتند که اگر مردان تسلیم نشوید، خانه‌ها را به آتش خواهند کشید و خانواده‌ها را آواره خواهند کرد»[۲]
وی همچنین اظهار می‌دارد که عکس‌های سلاح‌های مورد استفاده برای ارمنی‌ها، توسط عثمانی‌ها، نشان داده شده، دروغ است و «مهمات توسط ترکیه اضافه شده‌است» تا مورد پیگرد قضایی ارامنه را تسهیل کند.[۲]
هنگامی که تبعید شروع شد، گرفام نیز همراه بهمراه دانش آموزان خود در ۷ ژوئیه ۱۹۱۵، به عنوان بخشی از کاروانی که از ۲۰۰۰ ارمنی تشکیل شده بود، جابجا شد. ژاندارم‌هایی که برای محافظت از کاروان گمارده شده بودند، اسلحه‌ها و مهمات را به گروه‌های محلی کرد دادند که در نهایت دستگیر شدند و حتی تعدادی از دختران را ربودند.[۴]
بعضی گروه‌های کرد، به سمت اسیران ارمنی، سنگ پرتاب می‌کردند.[۵] او در حالی که در بین راهپیمایان بود، متوجه شد که عده ای از افراد، در هنگام تلاش برای نوشیدن آب از یک رودخانه، کشته شده‌اند.[۶] مریم همچنین گزارش داد که محلی بعنوان «دره اجساد» وجود دارد.[۷] او جاده منتهی به ملطیه، را بعنوان محل این جنایت عنوان کرده‌است.
| « |
"هنگامی که ما به پل بیش از توکماسو نزدیک شدیم، آنچه که مشاهده کردیم، خیلی وحشتناک بود. من با چشمان خودم در حال حرکت آهسته، دیدم که: تا آنجا که چشم کار می‌کرد، بیابان بود و برای ساعتهای یک قطره آب در جاده و غروب خورشید آن بسیار داغ است. همانطور که ما راه رفتیم، جسدهای کشته شدگان درگیری دیروز را دیدیم و بعضی از اسیران، از ضعف، شروع به افتادن کردند … من تا آنجا که می‌توانستم در واگن‌هایمان بکشیم و دانش آموزانمان هم پسر و هم دختران، مانند قهرمانان کار می‌کردند.[۷] |
» |
در ماه اوت سال ۱۹۱۵، هنگامی که به سیواس بازگشت، به خانواده و دوستانش در آمریکا نوشت که منتظر شنیدن به روز رسانی‌ها در مورد آخرین وضعیت آنها بودند.
گرفام در سیواس با مراقبت از یتیمان ارمنی دستگیر شد. او همچنین به سپردن و پنهان کردن سوابق مالی و طلا و جواهر که ارمنی‌ها آن را برای نگهداری و انتقال کالاهای با ارزش به مکان‌های امن تر داده‌اند، پنهان کرده‌اند.[۴][۸]
گرفام همچنین دختران ارمنی را که توسط مسلمانان ربوده شده بودند، مخفی کرد.[۴] او به منظور مخفی نگهداشتن توجه مقامات، صدها دختر را با قرار دادن آنها در خانواده‌های همسایه در خانواده‌ها مخفی کرد. وی در سال ۱۹۱۶ به ویلیام وی. پیت، خزانه دار ABCFM، درخواست کرد:[۴]
| « |
"من باید پول زیادی داشته باشم یا این زنان و کودکان نیمه بیمار با گرسنگی و سرماخوردگی از بین بروند. سپس Zara, Kangal، و Tokat و دیگر مکان‌ها در همان شرایط وجود دارد. |
» |
بعد از اینکه دولت عثمانی، با توجه به دخالت آمریکا در جنگ جهانی اول روابط دیپلماتیک خود را با دولت آمریکا قطع کرد، مریم موفق شد در سیواس باقی بماند.[۴]
گرفام در نامه ای به کمیسر عالی ایالات متحده آمریکا لوئیس هک از تاریخ ۲۷ ژانویه ۱۹۱۹ در مورد تبدیل اجباری یتیمان ارامنه به اسلام نوشت:[۴]
| « | "چند هفته پیش، جمعیتی از دختران ارمنی که در یتیم خانهٔ ترکیه بودند، گفته شد که مگر اینکه آنها کاملاً اسلام را بپذیرند و بطور کامل از ارتباط با تمام بستگان و آشنایان ارمنی که در شهر زندگی می‌کنند، منع شده‌اند. پس از آن بیشتر دختران به سوی ما فرار کردند و در کارخانه ما کار می‌کنند. " | » |
مری گرفام یک گزارش از تجارب خود را در سال ۱۹۱۹ نوشت، به نام «داستان خود»[۴]
مری همچنین مدافع قوی ارمنستان مستقلی بود که در آن و دیگران استدلال می‌کردند که ارامنه را از «سلطه ترکیه» آزاد کنند.[۹]
پس از مرگ او، هزاران نفر از مردم که او زندگی شان را نجات داده بود عزادار شدند.[۲]
کتاب‌شناسی
[ویرایش]- Balakian, Peter (2009). The Burning Tigris. HarperCollins. ISBN 0-06-186017-4. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Barrows, John Otis (1916). In the Land of Ararat: A Sketch of the Life of Mrs. Elizabeth Freeman Barrows Ussher, Missionary to Turkey and a Martyr of the Great War. Fleming H. Revell. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Boyajian, Dickran H. (1972). Armenia: the case for a forgotten genocide. Westwood, N.J.: Educational Book Crafters. ISBN 0-912826-02-9. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Gherasim, Teodor (2006). Ancient Dictators and Modern Tyrants. AuthorHouse. ISBN 1-4634-9007-0. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Herrera, Hayden (2003). Arshile Gorky: his life and work (1st ed.). Farrar, Straus and Giroux. ISBN 0-374-52972-8. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Knapp, Grace H. (1915). The mission at Van in Turkey in war time. Prospect Press. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Oren, Michael B. (2011). Power, Faith, and Fantasy: America in the Middle East: 1776 to the Present. Transaction Publishers. ISBN 0-393-34152-6. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Ussher, Clarence (1917). An American Physician in Turkey: A Narrative of Adventures in Peace and in War. Houghton Mifflin Company. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved 20 May 2019.
جستارهای وابسته
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ name=Cambridge
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ J.M. Winter, ed. (2003). America and the Armenian Genocide of 1915. Cambridge University Press. pp. 215–230. ISBN 978-1-139-45018-8. Retrieved 10 March 2013.
- ↑ Oberlin College (1917). Annual Reports of the President and the Treasurer. Retrieved 10 March 2013.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ ۴٫۷ ۴٫۸ Sahagian, Helen (2004). Richard G. Hovannisian (ed.). Armenian Sebastia/Sivas and Lesser Armenia. Costa Mesa, Calif.: Mazda Publ. pp. 373–398. ISBN 1-56859-152-7. Retrieved 10 March 2013.
- ↑ "Letter from Turkey". Cengage. Summer 1915. Retrieved 12 March 2013.
The hills on each side were white with Kurds, who were throwing stones on the Armenians, who were slowly wending their way to the bridge.
- ↑ "KAISER'S LAND FOR MISSION; Woman Relief Worker's Unique Career in Turkey and Armenia" (PDF). New York Times. January 23, 1921. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Letter from Turkey". Cengage. Summer 1915. Retrieved 12 March 2013.
They said that a valley near there was full of corpses.
- ↑ Miss Grafam's Own Story pp. 4-5
- ↑ Hovannisian, Richard G. (1982). The republic of Armenia. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-04186-0.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mary Louise Graffam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۹.
- Balakian, Peter (2009). The Burning Tigris. HarperCollins. ISBN 0-06-186017-4. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Barrows, John Otis (1916). In the Land of Ararat: A Sketch of the Life of Mrs. Elizabeth Freeman Barrows Ussher, Missionary to Turkey and a Martyr of the Great War. Fleming H. Revell. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Boyajian, Dickran H. (1972). Armenia: the case for a forgotten genocide. Westwood, N.J.: Educational Book Crafters. ISBN 0-912826-02-9. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Gherasim, Teodor (2006). Ancient Dictators and Modern Tyrants. AuthorHouse. ISBN 1-4634-9007-0. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Herrera, Hayden (2003). Arshile Gorky: his life and work (1st ed.). Farrar, Straus and Giroux. ISBN 0-374-52972-8. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Knapp, Grace H. (1915). The mission at Van in Turkey in war time. Prospect Press. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Oren, Michael B. (2011). Power, Faith, and Fantasy: America in the Middle East: 1776 to the Present. Transaction Publishers. ISBN 0-393-34152-6. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
- Ussher, Clarence (1917). An American Physician in Turkey: A Narrative of Adventures in Peace and in War. Houghton Mifflin Company. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 20 May 2019.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- اهالی قیصریه
- دانشآموختگان کالج گوچر
- دانشآموختگان مدرسه نورثفیلد منت هرمون
- درگذشتگان ۱۹۱۵ (میلادی)
- درگذشتگان به علت تیفوس
- دور از وطنهای اهل ایالات متحده آمریکا در امپراتوری عثمانی
- زادگان ۱۸۷۳ (میلادی)
- شاهدان نسل‌کشی ارمنی‌ها
- میسیونرهای پروتستان اهل ایالات متحده آمریکا
- میسیونرهای پروتستان در امپراتوری عثمانی
- میسیونرهای پروتستان در ترکیه
- میسیونرهای مسیحی زن
- زادگان ۱۸۷۱ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۹۲۱ (میلادی)
- دانشآموختگان کالج ابرلین
- نویسندگان اهل مین (ایالت)